หน้าแรก >[09] การสื่อสาร > การเผยแพร่ธรรมะ >เราคิดอะไร

คุยนิดคิดหน่อย
- บรรณาธิการ -

ส่งท้ายปีเก่ารับปีใหม่ ๒๕๔๖ นี้ เห็นทีจะไม่พ้นต้องคุ้ยเรื่องเก่าๆ ในปีเก่ามาคุยกันให้เป็นเรื่องใหม่ๆ ในปีใหม่ เพื่อว่าบางที ถ้าเอาเรื่องเก่าๆ ความคิดเก่าๆ คนเก่าๆ มาปรับใช้ใหม่เป็นเรื่องใหม่ ความคิดใหม่ คนใหม่ได้ ก็จะยังประโยชน์ แก่แผ่นดินยิ่งนัก

แผ่นดินไทยจะได้หลุดพ้นจากยุคเก่าๆ เสียที ... ยุคเก่าๆ ที่ข้าราชการตัวใหญ่ (บางส่วน) กับนักการเมือง (บางส่วน) สุมหัวกันเล่นมายากล (โกง) ให้ประชาชนดูตลอดปี ไม่เว้นวันหยุดราชการ วันโกนวันพระ และ วันนักขัตฤกษ์ประจำปี

พอประชาชนคนดูหูไวตาไวจับได้ไล่ทันมายากลโกง นักมายากลก็ชี้หน้าโทษกันไปโทษกันมา สาวไส้ออกมา ล่อใจแร้งกา ข้าราชการก็โทษนักการเมืองว่าเป็นตัวชี้นิ้วบงการแบบลับๆ ล่อๆ ไม่มีใบเสร็จ นักการเมือง ก็โทษข้าราชการว่า สวาปามเอง โดยกมลสันดาน พอเรื่องแดง ก็ให้ร้ายป้ายสี แก้เกี้ยวแก้เขิน ไหนล่ะๆ ใบเสร็จ เอาออกมายันกันซี

ทำไปทำมา หลังกระบวนการตรวจสอบหลากคณะหลายรูปแบบ ก็ลงเอยอีหรอบเดียวกัน แทบทั้งนั้น

ข้าราชการรับเละ ถูกเชือดเลือดสาดไปตามๆ กัน นักการเมืองเอี่ยมสะอาด ลอยลำ งานไหนงานนั้น ก็ไม่พ้น เทือกนี้ นานๆ จะมีนักการเมือง ถูกเชือดสังเวยแผ่นดิน เป็นกระสายยาสักที

ไม่ว่าเรื่องคนกินโคโคกินคนในโครงการแจกโค เรื่องยางพารา จำนำลำไย จำนำข้าว ซื้อพันธุ์ข้าว ปุ๋ยอินทรีย์ปลอม เป็นต้น

อันที่จริงเรื่องนี้ คนไทยตาดำๆ หัวแดงหัวสีลูกกวาดทั้งหลายจะไปเพ่งโทษเอาแต่นักการเมือง ก็ใช่ที่ เพราะนักการเมือง เหล่านั้น เป็นแขกจรมาจากดอย ส่วนข้าราชประจำเป็นเจ้าเรือน เจ้าเรือนใจง่าย เปิดช่อง ให้แขกดอย ฉวยโอกาส รวบหัวรวบหางเอง หลวมตัวแล้วจะโวยกระไรได้

ลืมแล้วหรือไร ตนใช่อื่นไกล เป็น "ข้าราชการในพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว" มีหน้าที่ "เพื่อประโยชน์สุข แห่งมหาชนชาวสยาม" มิใช่สนองตัณหา นักการเมือง เพื่อประโยชน์สุขของตนเอง

ปีใหม่ฟ้าใหม่แล้ว นอกจากจะลิงโลดเริงร่ากันเอิกเกริกสิ้นเปลืองสูญเปล่าทรัพย์สิน ชีวิต เลือดเนื้อกัน ปีแล้วปีเล่า ปีละมากมาย น่าจะมีอะไรดีๆ ตกตะกอนให้สังคมบ้าง

ทำอย่างไรเมื่อย่างเข้าปีใหม่ ๒๕๔๖ แล้ว เราจะมีนักการเมืองและข้าราชการประจำที่ เพียบพูนด้วย คุณธรรม สัตย์ซื่อ จงรักภักดีต่อแผ่นดินสุดชีวิต และต่างควบคุมกันและกัน ถ่วงดุลกันและกัน มิให้ฝ่ายหนึ่ง ฝ่ายใด ล่วงละเมิด "ประโยชน์สุขแห่งมหาชนชาวสยาม"

จะเริ่มต้นกันจริงๆ เสียทีได้หรือยังขอรับพ่อมหาจำเริญ

เริ่มต้นกินแต่ของตายเหมือนแร้งที่กินแต่ซากสัตว์

(เราคิดอะไร ปีที่ ๙ ฉบับที่ ๑๕๐ มกราคม ๒๕๔๖ )