คำกรอง กรองคำ น้อมคำ อิสรา

หน้าต่างความคิด - ศิวกานท์ ปทุมสูติ
๑. เปิดหน้าต่าง
เพียงคุณเปิดหน้าต่าง ความคิดของคุณก็จะกว้างออกไปสุดลูกหูลูกตา แต่คุณ (จำนวนไม่น้อย) ก็ยังมักหมกมุ่น ครุ่นคิดอยู่ในห้องหับอย่างเคยชิน จนกระทั่งคุณสั่งสมการรับรู้ความจริง เฉพาะสิ่งที่คุณรู้ คุณเห็น ปรากฏอยู่ ในห้องหับนั้น เท่านั้น ซึ่งในที่สุด มันได้กลายเป็น ความเชื่อฝังลึก ในตัวตนของคุณว่า ความจริง ของชีวิตนี้ ของโลกนี้ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้นอีกแล้ว

ห้องหับแห่งตัวตนของคุณจึงเปราะบาง ไม่สามารถต้านทานต่อพายุแห่งความจริงภายนอก หลายครั้ง หลายครา ไม่สามารถคุ้มแดดคุ้มฝนแห่งความจริงที่ดุดันเกรี้ยวกราด และกระหน่ำ กระทำเอาอยู่ ทุกเมื่อ เชื่อวัน ไม่สามารถจะทนทาน ต่ออุทกภัย อัคคีภัยและปฐพีภัยแห่งสัจวิถี คุณมองไม่เห็น คุณ (จำนวน ไม่น้อย) จึงยังหมกมุ่นวุ่นวน อยู่กับการขบคิดแก้ปัญหา (และสร้างปัญหา) ภายในห้องหับ ที่คับแคบ

เปิดหน้าต่างแห่งจิตวิญญาณของคุณสิ...คุณจะพบคุณจะเห็นความจริงอีกมากมายที่คุณไม่เคยรับรู้

เมื่อคุณเปิดหน้าต่างทางด้านทิศตะวันออก คุณจะเห็นความจริงทางด้านทิศตะวันออก เมื่อคุณเปิดหน้าต่างทางด้านทิศตะวันตก คุณก็จะเห็นความจริงทางด้านทิศตะวันตก ครั้นเมื่อคุณเปิดหน้าต่างทางด้านทิศเหนือและทิศใต้ คุณก็จะได้เห็นความจริงของทิศเหนือและทิศใต้ แต่คุณอาจยังมองเห็นความจริงไม่ทั้งหมด คุณจะต้องทำลายกรอบวงกบหน้าต่าง และฝา หรือผนัง ที่ยังบดบังสายตา ของคุณเสียด้วย แล้วคุณก็จะต้องหมั่นหมุนตัว และเคลื่อนสายตาไปรอบๆ ให้ครบ สามร้อยหกสิบองศา คุณจึงจะได้พบเห็นความจริง รอบตัวคุณ อย่างรอบด้าน สม่ำเสมอ

ต่อแต่นี้ไป คุณจะรู้สึกสลดสังเวชใจมากถ้าหากได้พบเห็นใครๆ เขาถกเถียงกัน หรือทะเลาะกัน ด้วยเรื่องความจริง ของหน้าต่างคนละบาน..

คุณเปิดหน้าต่างแล้วใช่ไหม
หรือยังพะวงสงสัยในห้องหับ
ห้องของคุณคุณมีสิทธิ์จะปิดงับ
หรือเปิดรับอะไรหรือไม่...ตามใจคุณ

i i i i i i มนุษย์กับธรรมชาติ
สรรพสิ่งบนโลกหล้าล้วนค่าล้ำ
ต่างหนุนค้ำช่วยเหลือเกื้อกันอยู่
ไร้สิ่งหนึ่งอีกสิ่งหนึ่งจึงร่วงพรู
ไม่อาจชูยืนหยัดทะมัดทะแมง

มนุษย์กับธรรมชาติก็ฉันนั้น
ต้องสัมพันธ์ถักเยื่อใยไม่หน่ายแหนง
หากธรรมชาติถูกบุกรุกรุนแรง
จำต้องแจ้งความรันทดระทมใจ

โดยบอกกล่าวผ่านดินกระด้างด้าน
ลมกร้าวกร้านพัดตลบกลบฟ้าใส
ต้นไม้แห้งยืนสลดหมดเพลงไพร
ลำธารไห้เหือดน้ำเคยฉ่ำเย็น

ถ้าธรรมชาติเสียใจไม่สิ้นสุด
ฤามนุษย์คงอยู่ได้ ?...ไม่แลเห็น
เถิดฟื้นป่า ดิน น้ำ พ้นลำเค็ญ
ธรรมชาติจะเป็นเพื่อนแท้เรา

- เกิดแก้ว

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๑ เดือน กุมภาพันธ์ ๒๕๔๖)