คำกรอง กรองคำ
* น้อมคำ อิสรา

ฉากความหวานผ่านมาแล้วลาลับ
เป็นความดับสิ้นไปในตัณหา
เพียงพอแล้วกับความซึ้งและตรึงตรา
เพราะเวลาผ่านไปใจจึงชิน
       สูญหมดแล้วความรู้สึกลึกซึ้งใด
กับเรื่องราวหัวใจที่ปล้อนปลิ้น
กระหายหิวความแปลกใหม่ใคร่ยลยิน
พอดื่มกินอิ่มแล้วไม่แคล้วทิ้ง
      อย่าเชื่อนักความรักที่ลวงหลอก
มันจะยอกอกให้ใจถูกสิง
ธรรมชาติของใจใคร่พึ่งพิง
ไม่ครั่นคร้ามความจริงในสิ่งลวง
      ไพร่ผู้ดีเลวปานใดหนีไม่พ้น
ความสับสนบนรอบความหอบหวง
ทุ่มเทให้เอาไปใจทั้งดวง
กลับเปล่ากลวงสิ้นฤทธิ์เพราะจิตคน
      ความลึกล้ำดำมืดสุดจะหยั่ง
จึงจมฝังในใจไม่เห็นหน
วันนี้อาจชื่นบานสำราญตน
วันหน้าอาจสับสนปนน้ำตา
      อย่าเชื่อนักว่ารักหวานจะพานเศร้า
เชื่อใจเราที่ไม่หลงพะวงหา
สิ่งใดใดในโลกนี้มีที่มา
วันเวลาจะสอนคนให้พ้นทุกข์
๏ ปินลม

แผ่นดินแม่
ไยผู้คนแตกต่าง สร้างแนวรั้ว
ถิ่นของตัว แบ่งเขตแดน
เพราะต้องการแบ่งเขต ประเทศของฉัน
สืบเผ่าพันธุ์ ชาตินิยม
      แผ่นดินแม่ คน คือ ลูกแม่
คน คือ น้องพี่ มีเลือดสีเดียว
ไยผู้คนเสริมส่ง ธงชาติสี
โลกจึงมี แต่สงคราม
เพราะต้องการเป็นใหญ่ ในโลกนี้
พร้อมชีพพลี สู้ศัตรู
แผ่นดินแม่ คน คือ ลูกแม่
คน คือ น้องพี่ มีเลือดสีเดียว
ไยผู้คนฆ่าเช่น เช่นสัตว์ร้าย
ศพเรียงราย เพื่อสิ่งใด
เพราะหัวใจไร้สิ้น ดั่งหินเคลือบไว้
ไม่สนคนตาย ไม่เห็นน้ำตา
แผ่นดินแม่ คน คือ ลูกแม่
คน คือ น้องพี่ มีเลือดสีเดียว

๏ สู่แดนดิน คงคาสุริยฉาย
เสียงนกเสียงกา

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๓ เมษายน ๒๕๔๖)