มักน้อย ๑๒ ประการในการดำรงชีพ

การดำรงชีพนั้นมีเคล็ดลับ ผู้ที่ตั้งใจในการดำรงชีพควรจะจดจำไว้ให้ดี เคล็ดลับที่ว่านี้ ก็คือ "มักน้อย" กล่าวคือ สิ่ง ทั้งหลายจะต้องมีการควบคุม อย่าให้มากเกินไป ทำอะไรจะต้องให้ระมัดระวัง ในที่นี้ จะขอเน้นคำว่า "มักน้อย" ให้มัก น้อยในความโลภ ลดความอยากลงเสียบ้าง ความทะยานอยากในที่นี้ หมายถึง ตา หู จมูก ลิ้น กาย อย่างเช่นชอบ กินชอบดื่ม มักมากในทางกามารมณ์ เป็นต้น การปล่อยตัว ปล่อยใจ ไปตามความอยาก จะทำให้เสียสุขภาพได้ เป็น การทำลายชีวิตของตนเอง

มักน้อย ๑๒ ข้อที่จะกล่าวต่อไปนี้ ควรพยายามปฏิบัติให้ได้ นั่นคือ
กินน้อย
ดื่มน้อย
อย่าติดในรสอาหาร
มักน้อยในทางกามารมณ์
รู้จักสำรวมวาจา
ไม่ก่อเรื่องเดือดร้องวุ่นวาย
ไม่โกรธง่าย
ไม่วิตกกังวล
ไม่เศร้าโศก
ไม่คิดมาก
ไม่เห็นแก่นอน
ไม่เที่ยวกลางคืน

สิ่งทั้งหลายเหล่านี้หากสามารถควบคุมได้ ก็จะไม่ทำให้เสียสุขภาพ

ไม่เพียงแต่มักน้อย ๑๒ ประการนี้เท่านั้น หากแต่รู้จักทะนุถนอมส่วนต่างๆ ของร่างกายด้วย อย่าหักโหม ทำงานหนัก จนเกินไป การมักมาก จนเกินไป แม้เพียงครั้งเดียว ก็อาจจะทำให้ เกิดความเสียหาย หรือ เจ็บป่วยได้ ความมักน้อยที่ กล่าวมานั้น ได้เลือกสรร จากสิ่งที่เกิดขึ้น และเป็นไปตามยุค ตามสมัย ของสังคม ซึ่งแต่ละสมัย อาจจะไม่เหมือนกัน หรือ มีการเปลี่ยนแปลงไปบ้าง แต่จุดมุ่งหมาย ก็อันเดียวกัน นั้นเอง

จากหนังสือ "ปรัชญาการดำรงชีพ"
- สิน วิภาวสุ -

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๔ พฤษภาคม ๒๕๔๖)