ชีวิตนี้มีปัญหา ๒
- สมณะโพธิรักษ์ - (ต่อจากฉบับที่ ๑๕๔)

เพราะทุกวันนี้แม้จะสมาทานศีลกันบ้างก็ปฏิบัติอย่างไม่พ้น "สีลัพพตุปาทาน" เพราะสมาทานศีล และวัตรด้วยอำนาจ กิเลส หรือ ถือศีลถือพรตเป็นธรรมเนียม ปฏิบัติก็ทำตามจารีต หรือทำตามๆ กันมา โดยเชื่อว่าขลัง จึงเป็นเหตุให้งมงาย

ยิ่งถึงขั้น"พ้นสีลัพพตปรามาส" ซึ่งหมายถึงผู้สมาทานศีลและวัตรอย่างมีปัญญาถึงขั้นรู้จัก"สักกายะ" ในตนแล้ว คือ "พ้นสักกายทิฏฐิ"อันเป็นสังโยชน์ข้อ ๑ และมีความรู้แจ้ง จนไม่มีอะไรข้องใจ สงสัยอีกแล้ว ในโลกุตรธรรม ที่กำลังประสบ อยู่นั้น อันเป็นสังโยชน์ข้อ ๒ คือพ้นวิจิกิจฉา ปานนั้นก็ตาม หากผู้นี้ ยังปฏิบัติธรรม เพียงลูบๆคลำๆ จับๆต้องๆ ไม่พากเพียรเอาจริง จนสามารถกำจัดกิเลส สักกายะนั้น ให้จางคลาย นับเป็นมรรค เป็นผลได้บ้าง ผู้นั้นก็ยังไม่พ้นสังโยชน์ข้อ ๓ คือ "สีลัพพตปรามาส"

[มีต่อฉบับหน้า]

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๕ มิถุนายน ๒๕๔๖)