กลอนจอหงวน
ผู้ชมจะให้คำอะไรก็ได้ จำนวน ๘ คำ แล้วให้วิทยากรแต่งเป็นกลอนจำนวน ๒ บทและให้ได้ใจความทันสมัย เป็นเรื่องราวมากที่สุด ดังคำที่ให้มาคือ หวัดมรณะ, รากหญ้า, พระจันทร์, ปลาร้า, ฆ่าตัดตอน, ลานโพธิ์, เจ้าพระยา, เมาค้าง ให้แล้วเสร็จภายใน ๕ นาที ดังนี้

ภาพลานโพธิ์...เจ้าพระยา...ท่าพระจันทร์
ถิ่นสวรรค์ โอบเอื้อ...เพื่อรากหญ้า
ถิ่นนักสู้...กู้แผ่นดิน...กินปลาร้า
ไร้การฆ่าตัดตอน...บ่อนทำลาย
สังคมเหมือนเมาค้าง...ทางวิบัติ
พิษเช่นหวัดมรณะ...ไม่สลาย
หากคนดีหนีหน้า...ว่ากลัวตาย
ความชั่วร้าย...ทรราชย์...อาจกลับคืน
*** ณรงค์ อิ่มเย็น

เจ้าพระยา ท่าพระจันทร์ และลานโพธิ์
ที่ใหญ่โต จุดรวมใจ ให้คงมั่น
จุดกำเนิด เกิดรากหญ้า คนสามัญ
สู่ชนชั้น ปัญญาชน คนเด่นดี
แต่เมื่อเช้า เมาค้าง ยังอ่อนเปลี้ย
ผมไร้เมีย เหม็นปลาร้า หน้าหมองศรี
แถมเป็นหวัด มรณะ อย่าเซ้าซี้
พระและชี ตายทั้งวัด ฆ่าตัดตอน
*** วิฑูรย์ ไพรวรรณ์

เป็นไข้หวัด มรณะ แล้วจะยุ่ง
อยู่เมืองกรุง ไร้พระจันทร์ ฉันจึงเหงา
"เจ้าพระยา" "ลานโพธิ์" โอ้อกเรา
เพื่อนถูกเขา ฆ่าตัดตอน ก่อนเมาค้าง
รากหญ้า เก็บมาตำ นำมาใช้
ต้มกินเป็น สมุนไพร โรคจึงสร่าง
แมˆบ้านยก ปลาร้า นำมาวาง
เอาไก่ย่าง มาแลก ก็ไม่ยอม
*** นนทวรรณ บุญวงษ์

กินปลาร้า แกล้มเหล้า จนเมาค้าง
พอเช้าสร่าง หวัดมรณะ ชวนผวา
มันระบาด ไปทั่วโลก เลิกโปกฮา
อยู่บนตึก ถึงรากหญ้า ฆ่าตัดตอน
หนีมาที่ ธรรมศาสตร์ มาดเหนือชั้น
เจ้าพระยา ท่าพระจันทร์ บ้านสลอน
เห็นลานโพธิ์ เห็นตึกใหญ่ เห็นไอ้จอน
อุทาหรณ์ เขียนวันนี้ ไม่ดีเลย
*** สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ

(เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๕๗ สิงหาคม ๒๕๔๖)