เจ้าภาพจงเจริญ

พ.ศ.นี้เกิดคำใหม่ในยุทธศาสตร์การปกครองคือ "ผู้ว่าฉบับ ซีอีโอ"
ภาษาฝรั่งฟังแล้วเท่ ที่จะอ้าปากก็เงียบเสียครึ่งหนึ่ง นี่แหละอิทธิพลคนตะวันตก
ใครจะถกเถียงเป็นของฝรั่งหรือไทยโบราณ ก็สุดแต่ใจปรารถนา
จะดีหรือชั่วก็อย่ากลัวเกรง
ผู้นำขี้ขลาดมีมาหลายยุค หากจะมีกล้าบ้าบิ่น กล้านำ กล้าคิด ก็น่าปลื้มใจ
แต่คนบ้าบิ่นก็มักจะหูบอดเป็นเช่นนี้แหละรับประทานขอรับ
"การทำงานต้องมีเจ้าภาพ ไม่มีเจ้าภาพงานจะเดินได้อย่างไร?"
ท่านนายกฯ ให้ความมั่นใจแก่พวกวิจิกิจฉา จะเลวร้ายแค่ไหนไม่รู้ แต่รับประกันซ่อมฟรี ต้องดีกว่าเก่า!
การมีเจ้าภาพ แสดงว่าต้องมีผู้รับผิดชอบ จึงจะพัฒนา
อดีตแต่เก่าก่อน ใครๆ ก็เป็นลอยกระทง มีแต่ลอยไปแล้วก็ลอยมา
หัวหน้าบางคนถูกตำหนิไม่สำนึก กลับโบ้ยไปหาลูกน้อง แกมันเลว! หัวหน้าไม่เกี่ยวสักนิด!
ธุรกิจก้าวไกล One Stop Service แย่งกันแซงหน้าชุลมุน ชิงความเป็นหนึ่งในยุทธจักร
แต่ระบบราชการ ถอยหลังลงส้วม One hundred Stop Services !

กว่าจะได้เรื่อง ไปที่โน่นก่อน ไปที่โน่นเขาก็บอกให้มาที่นี่ มาที่นี่ เขาก็ให้ไปที่นั่น
กลับบ้านนอนดีกว่า ไม่เวียนหัว!
ใครเขานินทาเป็นอำนาจเบ็ดเสร็จก็ช่างเขา
ระบบราชการ เพราะมัวแต่คานถ่วงดุล กันโกง กันทุจริต จึงไม่ไปไหน
เพราะมัวแต่ผ่าซอยงานออกเป็นชิ้นๆ ราวกับซอยหัวหอมทำน้ำจิ้ม น้ำปลาหวาน จึงช้าเป็นหอยทาก
จะพัฒนาก็ติดกึก จะพัฒนาลึกก็ติดกัก
ระบบไร้คุณภาพ คนก็ยิ่งไร้ประสิทธิภาพ วันนี้จะแข่งกับเขมร ลาว ก็อย่าได้มั่นใจ
หากสังเกตสักนิด บ้านเมืองขาด "เจ้าภาพ" มานานแล้ว มีแต่ "แขก" มีแต่ "กาฝาก" มีแต่ "พยาธิปาราสิต"
เสียเยอะกว่าเยอะ
คนไทยแต่ใจเป็นทาส ไปสวามิภักดิ์กับมหาอำนาจ
คนไทยแต่ใจเป็นเรฟูจี คิดแต่เอาตัวเองรอด บ้านเมืองเป็นอย่างไร ไม่สนใจ
อยู่แบบอยู่อาศัย หรืออยู่แบบเจ้าของ ความรับผิดชอบ ห่างกันสุดกู่
แค่ขยะก็เก็บไม่เสร็จ รกหูรกตา ตามถนนหนทาง
ยิ่งระเบียบวินัยยิ่งไปกันใหญ่
ยิ่งความสามัคคีร่วมไม้ร่วมมือ เมินเสียเถอะ
"อย่าถามว่าบ้านเมืองให้อะไรแก่ฉัน แต่จงถามว่าฉันให้อะไรแก่ บ้านเมือง!"
วาทะประโยคนี้อย่าหลงเอ่ยในเมืองไทย ระวังจะถูกโห่!
ระบบผู้ว่าซีอีโอมองแง่ดีก็คือการบริหารแบบเบ็ดเสร็จครบวงจร
ประชาชนวันนี้ รัฐพยายามบริการความสะดวกสบาย ณ จุดนี้แห่งเดียวสำเร็จทุกสิ่ง ยิ้มเมื่อออกจากอำเภอ สบายเมื่อออกจากสุขา ฉันใดก็ฉันนั้น
แต่ธุรกิจเขาเลยจุดนี้ไปหลายทศวรรษ ทุกศูนย์การค้ามีความสะดวกสบายครบพร้อม
คนทำสำเร็จก็รวยไม่เลิก
จะมอบอำนาจบริหาร แต่ขาดกลไกให้คุณให้โทษ มันก็เหมือนนักรบถือดาบไม้ มีแต่ทุเรศทุรัง!
งานทุกงาน พุ่งสู่นายกฯ ประเทศชาติจะรอดได้อย่างไร
นายกฯ ที่ดี ย่อมสร้างนายกฯหลายๆ คน ให้กระจายจัดการปัญหาใหญ่น้อย
คำว่า "เจ้าภาพ" จึงเป็นคำที่ชุ่มฉ่ำใจ ณ วันนี้
เพราะเมื่อ "เจ้าภาพ" มาแล้ว เราก็จะมีคนเจ็บร้อนแทน อายแทน รับผิดชอบสิ่งที่เกิดแทน
พอกันทีสำหรับการลอยตัวเหนือปัญหา
พอกันทีสำหรับคำว่าไม่มีอำนาจสั่งการ
แต่การเป็นเจ้าภาพก็ต้องระวังบุคคลที่แอบแฝงอีก ๒ คน คือ พวกเจ้าหน้าเจ้าตา
"เจ้าหน้า" คือ แปลง่ายๆ เว้าซื่อๆ คือพวกเอาหน้า
"เจ้าตา" คือ พวกใช้ตาเป็นอาวุธคอยจับผิด เพ่งโทษ
บ้านเมืองใดมีเจ้าภาพ บ้านเมืองนั้นก็ต้องมีเจ้าหน้า-เจ้าตา แอบซุ่ม
ยอมรับความจริง
ทำงานทุ่มโถม
อะไรจะเกิดก็เกิด
ประชาชนมีความสุขก็พอใจแล้ว
ผิดถูกกลัวทำไม?
พลาดเพราะเดินหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่ข้างหลัง
คนไม่เคยผิด แท้จริงก็คือ คนที่ไม่ทำอะไรต่างหาก
ถือเป็นนิมิตใหม่ของการบริหารบ้านเมือง
เป็นความกล้าหาญของท่านนายกฯทักษิณ
เป็นความฉลาดของผมที่มองออก!!!