เศรษฐศาสนา : วิชาใหม่ของโลกาภิวัตน์

ดวงตาคือหน้าต่างของดวงใจ
ภาษาย่อมเป็นสิ่งมหัศจรรย์ของมนุษย์ ที่สามารถสื่อสารความต้องการ-ความรู้ ได้สุดแสนจะลึกซึ้ง
อยากจะบอกให้รู้...........
สื่อสารไม่เก่ง อาจจะหมายถึงได้เกิดเป็นมนุษย์ น้อยครั้งกว่าคนอื่น !
นักบริหารใช้คำเก่ง บัญญัติศัพท์ใหม่เป็น จึงนับว่ามีตัวช่วยแบ่งเบางานให้เบาลง
สร้างคำใหม่ๆ ก่อเกิดความตื่นตัว และเห็นรั้วของปัญหา เห็นภาพของสิ่งที่จะทำ
วิกฤตคือโอกาส!
ปัญหามีไว้แก้!
อุปสรรคแปลว่าใกล้สวรรค์!

งานเอเปค เราได้เพิ่มอีก ๑ วลีอันสวยงาม "หุ้นส่วนแห่งอนาคต" ผูกมัดกลายๆ คาดหวังน้อย ๆ แต่วันนี้อาจทะเลาะกันไปก่อน!
ปรากฏการณ์ของโลกมนุษย์เปลี่ยนไป
สังคมมีปัญหา นักต่อสู้มีทุกยุคทุกสมัย
ยุคเก่าเรามีเจ้าที่ดิน ต่อมาก็นายทุน ต่อมาก็นายทหาร ต่อมาก็นักการเมือง... นักธุรกิจ ฯลฯ
เหล้าเก่าในขวดใหม่ ทยอยอุบัติ ไหลไปตามกระแสธารแห่งสมมติสัจจะ
บทเพลงแห่งชีวิต เปลี่ยนไป ๆ แต่ก็ประเภท"ร้อยเนื้อทำนองเดียว"
ก๊วยเจ๋งมังกรหยก เวอร์ชั่นใหม่มาอีกแล้ว
บ้านทรายทอง พระเอกใหม่มาอีกแล้ว และจะมาอีกต่อๆ ไป
คนเอาเปรียบ-คนเสียเปรียบ คนมีโอกาส-คนด้อยโอกาส ความจริงบทเพลงก็มีแค่นี้

หลายสิบปีก่อน เราเน้นผลิตผล จนเป็นหนี้ทั่วแดนแคว้นถิ่น แล้วเราก็มาเร่งอุตสาหกรรม จนลูกหลานชนบท ทิ้งจอบทิ้งเสียม

เราเน้นธุรกิจก่อสร้าง ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ จนวันนั้นฉิบหายกันถ้วนทั่ว
คนรวยล้ม แต่มีผลกระทบทั้งประเทศ!
คนรวยร้องไห้ คนจนต้องร้องด้วย
คนจนร้องไห้ คนรวยตะโกนบอกหนวกหู!

ภายหลังเสือกลายมาเป็นแมวหรือสากตำน้ำพริก ศัพท์ใหม่ของสังคมเกิดขึ้น "คนจนฉับพลัน"
เมื่อในน้ำมีปลาในนามีข้าวเราก็จะพูด "คุณธรรม" แต่เมื่อปากท้องหิว เราบอกขอใช้เงินก่อน!
วันนี้ของศาสนจักร จะต้องทำให้ประจักษ์ชัด ว่า "คุณธรรมต้องไปพร้อมกับปากท้อง"
การทำความดี การปฏิบัติธรรม จะทำให้อิ่มปากอิ่มท้อง

สังคมสยาม สังคมคนไทย นักเทศน์ดีเทศน์อยู่เป็นสิบๆ ปี ก็อย่างนั้นๆ แต่พอองค์ไหนเน้นเรื่องอาชีพ

รายได้พิเศษ กลับได้รางวัลผู้ทำประโยชน์ให้สังคม!
วันนี้สังคมไทย มีเม็ดเงิน วิ่งหัวซุกหัวซุน ด้วยความสามารถของรัฐบาลคิดใหม่-ทำใหม่
สร้างบ่อเงิน-บ่อทอง ให้ตักตวง หลายๆ บ่อดึงเงินอนาคตมาใช้ในปัจจุบัน ดึงแผ่นดินให้จำนองได้

เป็นอิทธิปาฏิหาริย์ของโลกียะ! เป็นความมหัศจรรย์แห่งการจัดการปากท้อง
เพียงแค่นี้ก็ได้เป็นวีรบุรุษ เป็นพี่ใหญ่ของภราดร!

สมัยก่อนเรามีแขกอาบังไล่ทวงดอกเบี้ย บาท ๒ บาท อีนี่จ๋านไม่ยอมนะ...
พรุ่งนี้จะมีแขกตัวโตๆ ใหญ่กว่าเดิม มาไล่ต้อนชาวพารา!
กระแสโลกาภิวัตน์ ก้อเป็นเช่นนี้ หยุดยั้งไม่ได้ ล้มเพราะเดินไปข้างหน้า ดีกว่ายืนเต๊ะท่าอยู่ข้างหลัง!...ขอเชียร์ให้ทำต่อไป

แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ เรือต้องมีหางเสือ บาตรต้องมีฝา พระต้องมีจีวร ปฏิบัติธรรมต้องมีตบะ เศรษฐกิจจึงต้องคู่กับศาสนา สมาสเข้าด้วยกัน ก่อเกิดนวัตกรรมแห่งการพัฒนาสังคม สู่ยุคแห่งการกินดี อยู่ดี แบบสัตว์ประเสริฐ

มิใช่ กินดี-อยู่ดี ในเวอร์ชั่นสัตว์เดรัจฉาน
เลดี้แอ่นเจนเติ้ลเหม็น ดี๊สอิส.."เศรษฐศาสน์!"
กินอยู่โดยไม่รู้เป้าหมายชีวิต มันก็ไม่ต่างจากสัตว์

บัตรเครดิต บัตรรูดทรัพย์สารพัด หากไม่เปลี่ยนวิธีคิด เปลี่ยนวิถีชีวิต ยังคิดกินสูบดื่มเสพย์แบบเดิมๆ

ยังมัวเมาหลงใหลสิ่งอำนวยความสะดวก ยังชอบวิ่งตามสังคมแห่งการเห่อเหิม

สิ่งต่างๆ ที่ได้จะกลับกลายเป็นเครื่องมือทรมานให้เราค่อยๆ ตาย
ออมสินให้ครูกู้
ธ.ก.ส.ให้เกษตรกรพักชำระหนี้
ธนาคารให้สิทธิใช้เงินล่วงหน้า
ส่วนหนึ่งรอดแน่ แต่อีกหลายส่วน มีแต่ตายกับตาย
ศีลธรรมไม่กลับมา โลกาจะวินาศ
ศาสนจักร ไม่ตีความให้เข้าในเรื่องเศรษฐกิจ ศาสนจักรก็จะหมดราคา

การฝึกอบรม "สัจธรรมชีวิต" ของเกษตรกรที่ได้รับการพักชำระหนี้ โดย ธกส. ร่วมกับเครือข่ายกสิกรรมไร้สารพิษ (คกร.) กำลังจะเลิก ทั้งๆ ที่ได้ผลดี
นั่นก็คือคำตอบของผู้บริหารประเทศ ว่าท่านจะเลือก "เศรษฐกิจ" อย่างเดียวหรือ "เศรษฐศาสน์!"
นักการเมืองทำเพื่อวันนี้ แต่รัฐบุรุษทำเพื่ออนาคต
พฤติกรรมเป็นเครื่องวัดใจ โปรดติดตามตอนต่อไป
คัมมิ่ง ซูน!