คำกรอง
กรองคำ
- น้อมคำ อิสรา -
ผองกวีเอ๋ย
ยังมีโลกฝันใหม่...ใช่ไหมกวี...
ยังมีที่ให้เธอกล่อม...เธอพร้อมไหม
ยังมีที่ให้เธอนั่ง...เธอวางใจ
เพื่อเราได้แทรกร่างสร้างตัวตน...
เลิกเศร้าโศกบทกวีเหลือกี่บท
ที่ปรากฏจริงจังอย่าหวังผล
กลางกระแสอ้างว้างอย่ากังวล
ยังมีคนหลากหลายชายตามอง
บทกวีมิใช่-ปัจจัยห้า
จริงดั่งว่าเขาดูถูกนั้นถูกต้อง
ยุคสมัยตกต่ำถูกจำจอง
เพราะกวีได้แต่ร้อง-ร้อยกรองคำ
บางกวีได้แต่นั่งอหังการ์
หลงอัตตากักขฬะชวนระห่ำ
วิพากษ์กวีวงกันเองเก่งกระทำ
คอยเหยียบย่ำต่ำชั้นภูมิปัญญา
โอ้...วิถี...กวีเป็นเช่นนี้แล้ว
คงมิแคล้วตามถ้อยคำนำคำข้า
ไปเผา ณ จักรวาลเหนือน่านฟ้า
แล้วกลับมาปลอบหวังอย่างวังเวง...
แล้วกลับมานอนนั่งอยู่วังเวง...
*** สันต์ธวัช ศรีคำแท้
มอบให้กอง
บ.ก. เราคิดอะไร
เนื่องในวาระ
ครบรอบ ๙ ปี
เรา ลิขิตอักษรด้วย สร้างสรรค์
คิด รู้ซาบซึ้งพลัน สิ่งสล้าง
อะไร คือเอกอนันต์ ในโลก ธรรมเฮย
อยู่ กับธรรมบอกอ้าง จริงแล้ว ปฏิบัติธรรม
Congratulations
Ninth Anniversary
What ever I wrote create.
Are for appreciate at all.
We won't to be late for dhamma.
Thinking and then call have for
a good dharm.
