คนหัวดื้อ

"อาจารย์โป๊งเหน่ง" เป็นอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง สอนเก่ง มีความสามารถสารพัด ถามเรื่องไหนอาจารย์ตอบได้หมด วิเคราะห์ได้เป็นฉากๆ

สมัยเรียนชั้นมัธยม อาจารย์เคยเป็นถึงประธานนักเรียน

"กงทอง" เป็นนักเขียน แต่งตำราหลายเล่ม เป็นคนที่เห็นใจคนง่าย ยอมคนเก่ง จนขาดความเป็นตัวของตัวเอง

ตอนเด็กๆ ชอบเพาะเมล็ดผลไม้ ให้มันงอกด้วยความตื่นเต้น

"ปีเตอร์" เป็นชาวสวน รอบรู้เรื่องไม้สารพัด แถมเรื่องการเมืองก็ไม่เบา

วันนั้น ราวกับนัดกันไว้ เมื่อเพื่อนทั้ง ๓ คน โคจรมาเจอกัน

ต้นไม้ต้นโตพองาม สูงประมาณ ๔ เมตร เกิดเป็นที่สนใจของคนทั้ง ๓

"ต้นมะยม" กงทองเอ่ย

"ไม่ใช่ ต้นตะลิงปลิงต่างหาก" อาจารย์โป๊งเหน่งให้ความเห็น

ทั้ง ๒ ถกเถียงกัน ต่างคนต่างก็เชื่อมั่นตัวเอง

"เชื่อเถอะ เห็นมาเยอะแล้ว"

"ผมว่ามะยมนะ ผมก็เห็นมาเยอะ"

"มะยมครับ" ปีเตอร์มาช่วยชี้ขาด ตอนนี้วงสนทนากลายเป็น ๒ ต่อ ๑

อาจารย์โป๊งเหน่งยังยืนยันว่า "ตะลิงปลิง"

เสียงเริ่มดัง "รับรองว่าเป็นต้นตะลิงปลิง..." อาจารย์โป๊งเหน่งพูดค้าง ขณะที่นิ้วชี้ไปที่ต้นไม้ แห่งความวุ่นวายต้นนั้น

ปลายนิ้วเกือบจะชนกับลูกมะยม ที่ห้อยออกมาจากต้นลูกเดียวโด่เด่

บรรยากาศเงียบกริบชั่วขณะ แล้วก็กลายเป็นเสียงหัวเราะ

อาจารย์โป๊งเหน่ง รำพึงคนเดียว

"สงสัยใครเอากาวมาติดลูกมะยมไว้ว่ะ ?"

- เราคิดอะไร ปีที่ ๑๐ ฉบับที่ ๑๖๒ มกราคม ๒๕๔๗ -