คุณหมอกัลยา เธอเป็นโสด แต่ชีวิตก็มีแต่ความทุกข์ ความเศร้าหมอง ไม่เว้นแต่ละวัน คุณหมอย้าย โรงพยาบาลบ่อย เพราะมักจะมีเรื่องกับผู้อำนวยการ

หลายๆ ครั้งที่ตัว ผอ. เองเข้าใจผิด คุณหมอพยายามแก้ตัวตามโอกาส

นึกแปลกใจ ทำไมดวงถึงอาภัพ?

กับคนไข้ก็มักจะมีเรื่อง ไม่กับคนไข้ก็กับญาติพี่น้องของคนไข้

หลายครั้งที่เป็นความหวังดี แต่กลับถูกมองว่าหวังร้าย!

ทำไมพูดกันไม่รู้เรื่อง ใครผิดบอกหน่อยได้ไหม?

คดีสุดท้าย เรื่องการส่งคนป่วย เข้าโรงพยาบาลในเมือง แต่เหตุการณ์กลับกลายเป็นว่า คุณหมอ พยายามบ่ายเบี่ยงส่งตัวคนไข้

ญาติคนไข้กล่าวหาคุณหมอ

"ทำไมดวงซวยตลอดชีวิต?" คุณหมอรำพึงรำพัน

วันหนึ่งคุณหมอไปฝึกนั่งสมาธิ ขณะนั่งมีนิมิตต่างๆ มากมาย ลอยผ่านเข้ามา เหมือนดูหนัง ทีละฉากๆ

ภาพในนิมิตเป็นนักรบร่างใหญ่ แต่งชุดคนจีนพากองทัพออกเข่นฆ่าทั้งแผ่นดิน

ศพแล้วศพเล่า เป็นความสนุกสนาน

ทรัพย์สินประชาชน เอามาแบ่งกันสนุกมือ

ถูกใจผู้หญิงคนไหน ก็จับมาข่มขืน ไม่เคยแคร์ความรู้สึกของใคร

คึกคะนอง ย่ามใจ สนุกสนาน

ท่านั่งสมาธิ นิ่งสงบ น้ำตาเท่านั้นที่เอ่อทะลักไหลลงเป็นทาง

"โอหนอ! ชาติก่อนเราเลวขนาดนี้?"

วันนี้คุณหมอ ยังคงเจอปัญหาแปลกๆ เหมือนเดิมแต่ทำใจกับสิ่งที่เกิดได้

เรื่องที่เกิดชาตินี้ มันน้อยกว่าที่อดีตชาติทำไว้มหาศาล

"แค่นี้ยังน้อยไป!" คุณหมอเตือนตัวเอง