ช่วงเดือนที่แล้ว ที่โรงเรียนผู้นำมีการฝึกอบรมทุกสัปดาห์ ทั้งผู้บริหารทั่วไป ผู้บริหาร จากกระทรวงแรงงาน, กระทรวงศึกษาธิการ, กระทรวงเกษตร, การไฟฟ้าฝ่ายผลิต และผู้บริหารจากภาคอุตสาหกรรม ทำให้ผมต้องไปๆ มาๆ ระหว่างบ้านนอกกับเมืองกรุง

งานหลวงไม่ให้ขาด งานราษฏร์ไม่ให้เสีย บรรยายที่เมืองกาญจน์ ช่วยหาเสียงที่เมืองกรุง อุตลุดดีแท้ ถามตัวเองทีไรก็ได้คำตอบทีนั้นว่า "ทำหน้าที่" ไม่ใช่อย่างอื่นเลย งานทั้งสองอย่าง ทำโดยไม่ต้องการได้อะไร ได้ทำหน้าที่ก็ดีแล้ว

หนังสือพิมพ์รายวันหลายฉบับให้ความสนใจหนังสือ"เราคิดอะไร" ๒ เล่ม คือ เล่มเดือน กรกฎาคม และสิงหาคม หนังสือพิมพ์รายวัน ได้นำไปลงพิมพ์เผยแพร่ เท่ากับ ช่วยโฆษณาให้หนังสือ "เราคิดอะไร" โดยไม่คิดเงิน

เล่มเดือนสิงหาคมชื่อ "คนจนที่ดี ขยันแต่ไม่โลภ มีคุณค่าต่อสังคมกว่าคนรวยที่ดี ขยัน แต่โลภ" หลังจากหนังสือออกแล้วหลายวัน ผมให้สัมภาษณ์หนังสือพิมพ์ว่า ผมเตรียม หาคนไว้ท้วงติงท่านนายกฯทักษิณไว้แล้ว เท่านั้นละ หนังสือพิมพ์ก็เอาชื่อเรื่อง "เราคิดอะไร" ฉบับดังกล่าวไปลงหน้า ๑ พร้อมกับเขียนว่าผมเตือนนายกฯทักษิณซ้ำ ทั้งๆ ที่เขียน ก่อนให้สัมภาษณ์ตั้งนาน

คนอ่านไม่เข้าใจอาจนึกว่าผมกล่าวหาท่านนายกฯ แรงตามชื่อหนังสือเราคิดอะไรเล่มนั้น ผมเข้าใจดี ในสมัยอยู่ในวงการเมืองเจอมาแล้วนักต่อนัก หนังสือพิมพ์ ต้องเติมเสริมแต่ง ให้หวือหวาเพื่อดึงดูดความสนใจ

เพื่อไม่ให้เหตุเกิดซ้ำ คราวนี้ผมจึงขอไม่เขียนตามหัวข้อที่กองบรรณาธิการ "เราคิดอะไร" กำหนด เพราะแรงเหมือนกัน และโยงเข้าไปให้เป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาได้อีก