|
เวทีความคิด -
นายนอก ทำเนียบ - หลังโอลิมปิกที่กรุงเอเธนส์ประเทศกรีซ การกีฬาในบ้านเรารู้สึกจะฟูเฟื่องมากขึ้น ยิ่งนักกีฬาไทย ได้เหรียญทอง โอลิมปิกเกมส์มากขึ้น คนก็ยิ่งสนใจ รัฐบาลก็พยายามอัดเม็ดเงินส่งเสริมการกีฬาเต็มที่ เพราะรัฐบาลเข้าใจว่าการกีฬาจะช่วยแก้ปัญหายาเสพติดได้ โดยเฉพาะเยาวชนของชาติจะได้รู้จัก การออกกำลังกาย ไม่มั่วสุมเสพยาเสพติดชนิดต่างๆ ผมเองก็เห็นด้วยส่วนหนึ่ง เพราะตัวผมก็เคยเล่นกีฬาโดยเฉพาะฟุตบอล ซึ่งช่วยให้ผมไม่หมกมุ่น ในนารี ยาอี ยาเสพติดร้ายแรง แต่ก็หมกมุ่นเรื่องกีฬาจนไม่อยากช่วยงานบ้าน ไม่อยากเรียน ถ้าจะทำ ต้องถูกดุ ถูกบังคับ ก็จำใจจากลูกฟุตบอลมาช่วยพ่อแม่ หรือมาทำการบ้านส่งครูที่โรงเรียน ผมมานั่งถามตัวเองว่า ทำไมเราจึงติดกีฬาโดยเฉพาะฟุตบอล ผมเล่นลูกบอลอยู่คนเดียวได้ทั้งวัน ไม่ว่าฝนจะตก แดดจะออก ลึกๆ ผมก็รู้สึกสนุก แต่ในความสนุกเพราะมันเท่ดี แต่เท่ที่ว่ามันกินไม่ได้ครับ จริงอยู่ที่ว่าคนติดยา หันมาเล่นกีฬาก็ดีกว่าแน่ แต่คนไม่ติดยาแต่หลงกีฬาจนกลายเป็นคนเห็นแก่ตัวไม่ช่วยพ่อแม่ ครอบครัว เพราะรักสนุกท่ามกลางทุกข์ของคนรอบข้างที่ต้องทำงานบ้าน ทำอาหารให้เรากินอยู่อย่างสุขสบาย คอยหาเงินให้ผมใช้อย่างสูญเปล่า นี่หรือคือกีฬาที่เป็นยาวิเศษ แก้กองกิเลสทำคนให้เป็นคน ตะละล้า... ผมว่าเรื่องกีฬาที่เล่นกันอยู่ในทุกวันนี้ รัฐบาลน่าจะคิดใหม่ทำใหม่ เพราะบางโรงเรียน ในประเทศไทย ที่ไม่ได้ส่งเสริมกีฬาอย่างจริงจัง แค่วงตะกร้อยามเย็น ตีแบดมินตันเล็กๆ น้อยๆเป็นเวลา นักเรียน ในโรงเรียน ดังกล่าวก็ไม่มีใครติดยาเสพติด ยิ่งกว่านั้นยังไม่มีการเสพติดบุหรี่และเหล้าด้วย โรงเรียนนี้คือโรงเรียนของชาวอโศก ซึ่งไม่มีงบประมาณส่งเสริมการกีฬาเลย แต่นักเรียนก็อยู่ห่างไกล ยาเสพติด ชนิดไกลกว่าโรงเรียนที่เป็นเลิศทางกีฬาด้วยซ้ำ ผมว่าเรื่องกีฬานี่ก็อยู่ที่ผู้ใหญ่ว่าจะส่งเสริมกีฬาแบบไหน ผมเคยเห็นการแข่งขันกีฬาอาริยะที่ชุมชนภูผาฟ้าน้ำ อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ ที่นี่จัดแข่งขันกีฬาอาริยะ ทุกปีในงานปอยหนาว กีฬาอาริยะที่ว่าก็มีการแข่งขันผ่าฟืน สีข้าวด้วยมือ เก็บผักป่า จักตอก ตักทราย เป็นต้น เขาจัดทั้ง ประเภทเดี่ยวและทีม ผู้ชนะการแข่งขันก็มีเหรียญรางวัลและของที่ระลึกให้ ที่เรียกกีฬาดังกล่าว ว่าเป็นกีฬาอาริยะ เพราะเป็นการแข่งขันที่มีสาระ ไม่สูญเปล่า แถมด้านความสนุกสนาน ก็เหนือกว่า กีฬาฟุตบอล กอล์ฟ เทนนิส มวย ฯลฯ เสียอีก แบบทูอินวัน ผมคิดว่ารัฐบาลน่าจะส่งเสริม การกีฬา แบบอาริยะให้มากๆ ไม่ต้องเดินตามก้นฝรั่งก็ได้ เพราะมีประโยชน์ต่อตัวเองและประเทศชาติ มากกว่าที่จะเน้น ความสนุกเพลิดเพลิน เพียงอย่างเดียวเป็นหลัก ผมสังเกตว่าคนทุกวันนี้หรือแม้แต่ตัวผมในอดีต จะเล่นกีฬาเพราะสนุก เท่ และได้เงิน ข้อสำคัญ ถ้าเท่และได้เงิน ความสนุกสนานจะตามมาเองถ้าชนะการแข่งขัน ความเท่อยู่ที่รัฐบาลส่งเสริมสนับสนุนสร้างค่านิยมชื่นชมยกย่อง เงินก็โดยการให้รางวัลสูงๆ รับรองคนส่วนใหญ่ก็อยากสมัครแข่งขัน แม้อาจแพ้ แล้วความสนุกสนาน จะตามมาเอง แถมไม่ยั่วยุให้คนทะเลาะวิวาทแบบที่ว่าบอลแพ้แต่คนไม่แพ้อีกด้วย ผมขอยกตัวอย่างการแข่งขันที่บางอย่างรัฐบาลก็ทำอยู่ แต่ควรเน้นกว่ากีฬาโลกีย์ทั่วไป เช่น การประกวด กรุงไทย ยุววาณิช เป็นการเสนอแนวกิจการจำลองในการประกอบธุรกิจ ชิงเงินรางวัล ๖,๖๐๐,๐๐๐ บาท พร้อมใบประกาศเกียรติคุณ, การแข่งขันสูตรเด็ดอาหารจานเดียว จากข้าวกล้อง เบอร์ ๕ ชิงเงินรางวัล ๑,๐๐๐,๐๐๐ บาท พร้อมโล่รางวัล และเกียรติบัตร ของกฟผ. กรมอนามัย และสน.คณะกรรมการการอาชีวศึกษา, การแข่งขัน "ปั้นจิ๋วเหมือนจริง" ชิงเงินรางวัล ๑ แสนบาท ในงาน "คนรักของจิ๋ว" จัดโดยศูนย์การค้าเซลทรัลฯ ร่วมกับพิพิธภัณฑ์ของจิ๋วและบริษัทบรอดคาสท์ฯ เป็นต้น นอกจากนี้รัฐบาลยังสามารถโน้มเยาวชนให้รักการกสิกรรมไร้สารพิษ โดยจัดประกวดผลไม้ เช่น แตงโม ๔ เหลี่ยม แตงโมทรงพีระมิดที่ญี่ปุ่นเขาจัดมาแล้ว เป็นต้น ซึ่งมีเงื่อนไขว่าต้องใช้ปุ๋ยชีวภาพ อาจจะจัด ทุกเดือน ชิงเหรียญทองก็ได้ เป็นต้น ผมคิดว่าเราอาจเป็นประเทศแรกที่เป็นผู้นำการกีฬาอาริยะที่ประเทศอื่นๆ ต้องมาศึกษาเพื่อ เอาอย่าง ตาม เพราะนอกจากจะแก้ปัญหาเยาวชน มั่วสุมยาเสพติด รัฐบาลยังได้คนมีคุณภาพ ที่จะทำให้ไทย เป็นครัวปลอดภัยของโลก ตามนโยบายรัฐบาลอีกด้วย - เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๗๑ ตุลาคม ๒๕๔๗ - |