ตะวันมิอาจค้างฟ้า
ผู้มีชีวิตอยู่ด้วยสองมือที่พร้อมแผ่เผื่อเกื้อกูล
ทุกย่างก้าวทุกวิถีแจ่มแจ้งชัดเจนโปร่งใส
แต่ผู้มีชีวิตอยู่ด้วยจิตคิดละโมบโลภมาก
ล้วนซ่อนแฝงเลศเล่ห์กลกอบโกยใส่ตัว
ผู้สะอาดแท้บริสุทธิ์จริงพร้อมนอกใน
หลับก็สงบ ตื่นก็อยู่เย็นเป็นสุข
ผู้โสมมใฝ่ต่ำหมกมุ่นทำชั่วทราม
หลับก็ฝันร้าย ตื่นก็หวาดระแวงภัย
นักการเมืองเบื้องหน้าสดใสเบื้องหลังกลัดหนอง
แม้ครองอำนาจพรั่งพร้อมบริวารแวดล้อม
พูดคำโตอาจหาญยิ่งใหญ่คับแผ่นดิน
ถึงอำพรางกรรมอันลามกไว้มิดชิดปานใด
ก็มิวายหวั่นผวาถูกแคะไค้เปิดโปง
อันรอยเกวียนตามรอยโค เงาตามติดตัวฉันใด
วิบากแห่งกรรมก็เป็นไปฉันนั้นนิรันดร์
ต่างแต่ช้าเร็วหนักเบาตามเหตุปัจจัย
ดวงอาทิตย์ฉายแสงแรงร้อนเกื้อกูลโลก
เผาผลาญตนมอดไหม้เป็นจุณทุกขณะ
ย่อมเคลื่อนคล้อยเลยลับไปตามกาล
เผด็จการเบ็ดเสร็จทรงอำนาจล้นก็เช่นกัน
อำนาจย่อมเผาลนทำลายตนทุกลมหายใจ
ย่อมถึงกาลแตกดับมิช้านานแน่นอน