โจรกระจอก
คืนวันหนึ่ง เวลาเกือบเที่ยงคืน ผมยังนอนไม่หลับ ได้ยินเสียง บึ้ม...บึ้ม ดังกึกก้องทางตลาดคอกช้าง ซึ่งอยู่ห่างจากหมู่บ้านสัก ๑ กิโลเห็นจะได้ พอรุ่งเช้า คนในหมู่บ้านก็พูดกันฉาวว่าป้อมยามกับร้านค้า ๒ จุดในตลาดถูกแสวงเครื่องเล่นงาน กระจกตู้กระจกหน้าต่างแตก... แต่เพราะมันเป็นแรงระเบิดเท่านั้น ไม่มีสะเก็ดจึงไม่มีใครบาดเจ็บเลย ทุกคนต่างก็นอนหลับอยู่ในห้องกันทั้งนั้น โอ...นี่หรือโจรกระจอก ท่านผู้นำของเราพูดว่าอย่ากลัวเลย มันเป็นโจรกระจอกเท่านั้น .... ทำระเบิดแสวงเครื่อง ไม่ง่าย เหมือนปอกกล้วยหรอกน่า ขนาดโจรกระจอก ยังยิงปืนแม่นเหมือนกะจับวาง คนไหนคนนั้นตาย ลูกเดียว ไม่รู้กี่ร้อยกี่พันศพแล้ว ตำรวจทหารเสียอีก ยิงต่อสู้กัน ๑๐ นาที โจรไม่เคยตายให้เป็นขวัญตา สักคน ฟังข่าวสารบ้านเมือง ได้ยินแต่เรื่องแก้ไขความยากจนให้คนในสามจังหวัดภาคใต้ ทีเรื่อง ชาวบ้าน ขวัญหนีดีฝ่อ จะออกไปไหน ไปตลาดไปสวนก็กลัวจะถูกลูกหลง ไม่มีเวลาจะทำมาหากิน เรื่องนี้ไม่มีใครพูด ที่ว่าคนภาคใต้ยากจนนั้น จนอะไรกัน คนภาคใต้ทุกตำบลหมู่บ้าน มีมากบ้าง น้อยบ้าง ขนาดคนเรียนจบปริญญาตรีมีเงินเดือน สู้คนมีสวนยางสัก ๑๐ ไร่ไม่ได้หรอก แต่สวน ผลไม้นั้น เอาแน่นอนไม่ได้ ราคามันตกต่ำทุกปี ไม่มีหน่วยงานราชการที่กินเงินเดือนของประชาชน ยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือเลย พวกเรากินไม่หมด ก็ขายกันตามยถากรรม.... ไม่ว่าไทยพุทธไทยอิสลาม อัดอั้นตันใจพูดอะไรไม่ออก พวกเราทั้งสองศาสนาอยู่กันเหมือนพี่น้อง ทำอะไรทำเหมือนกัน ปลูกอะไร ปลูกเหมือนกัน ชักชวนกันทำ ไม่มีใครรวยใครจน มีกินมีใช้เสมอกัน สวนอยู่ชิดติดกัน ก็ไม่เคย ทะเลาะกัน ... พวกเราไม่เคยกลัวจน ขยันขันแข็ง ใครทำมากก็ได้มาก ไม่เคยคดโกงอิจฉาริษยากัน แต่เดี๋ยวนี้ บางคนบางครอบครัวชักมีปัญหา เพราะรัฐบาลเอาเงินไปล่อ ไปยัดเยียดให้เอาหนี้ไปโปะหัว สุมหัวให้ กู้ได้ตามใจปรารถนา คนเราไม่ว่าชาติศาสนาไหน กิเลสพันห้า ตัณหาร้อยแปด เห็นเงินตาลุก เอาได้ก็เอากัน ทุกคนมีหนี้กันหัวค่อม วิทยุ มือถือ พัดลม ตู้เย็น โทรทัศน์ เครื่องเสียง รถกระบะขับกัน สนั่นหวั่นไหว ทุกบ้านช่องไม่ค่อยมีเวลาทำงาน ล้างรถบ้าง เช็ดรถบ้าง ดูหนังฟังเพลง ดูๆ ก็มีความสุข แต่ภายในใจยังไม่รู้เลยว่าเราจนหรือรวยกันแน่
* จากคนยะลา

- เห็นลายมือแล้วคุ้นๆ ตาว่าขาประจำเจ้าเก่าของ "เราคิดอะไร" แต่คงไม่ใช่ขาประจำของท่านนายก นกขมิ้นเหลืองอ่อนขวัญใจ ชาวใต้หรอกนะ ที่แจกแจงมานั้น ออกจะต่างกับที่ท่านผู้นำ ได้รับรายงาน และได้สัมผัสมาด้วยตัวเอง ถ้าทัวร์นกขมิ้นได้ปะฉะดะโจรกระจอกสักครั้งก็คงจะประทับใจชั่วชีวิต เหตุการณ์สลายฝูงชนที่ล้อมโรงพัก อ.ตากใบ นราธิวาส เมื่อ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๔๗ มีคนเสียชีวิตอีก ๘๕ คน น่าห่วงใยบ้านเมืองที่ต้องเผชิญปัญหาไม่รู้จบ

อยู่กับน้าชาติ
ผมย้ายออกจากบางขวางแต่วันที่ ๒๓ กรกฎาคม ๔๗ มาอยู่คลองไผ่ ได้รับหนังสือสองเล่ม เล่มที่หนึ่ง ๑๖๗ เล่มที่สอง ๑๖๘ ต่อไปขอให้ส่งไปที่คลองไผ่นะครับ
* สิงห์ พระยารัตน์ โคราช

- ไปอยู่คลองไผ่ก็ดีน่ะซี ได้อยู่ใกล้น้าชาติ ชาติพัฒนา ตอนนี้ ส.ส.พรรคชาติพัฒนา แห่ไปมุดถ้ำ ไทยรักไทย เรียบร้อยแล้ว แถมทุบถ้ำชาติพัฒนาทอดทิ้งน้าชาติไว้คนเดียวอีกต่างหาก ชาติชาย อย่างน้าชาติ ก็เลยซิ่งชอปเปอร์มาปักหลักอยู่ริมอ่างลำตะคอง ออกจากคลองไผ่เมื่อไร แวะไปคุย กับน้าชาติบ้างนะ พ่อสิงห์ สงสารท่านจังเลย ลูกหลานหอบกองมรดกหนีไปได้ลงคอ โธ่เอ๋ย!

ข่าวคือข่าว
อ่านข่าวรองเจ้าอาวาสฆ่าเจ้าอาวาสหมกถังส้วมวัดทางใต้ เจ้าอาวาสวัดทางอยุธยาหลอกเด็กนักเรียน ไปข่มขืน เจ้าอาวาสและพระลูกวัดรุมซ้อมคนทรงเจ้าถึงสลบที่ด่านขุนทด โคราช และข่าวทำนองนี้ อีกหลายเรื่อง ดิฉันเสียความรู้สึกมากที่หนังสือพิมพ์เอาข่าวแบบนี้มาลง ไม่ลงไม่ได้หรือ ข่าวพระทำดี ทำไมไม่ค่อยมีลง แบบนี้ไม่เป็นการบ่อนทำลายศาสนาไปดอกหรือ
* ชาวกรุง ไทยพุทธ

- หนังสือพิมพ์มีหน้าที่สื่อข่าวสารเหตุการณ์ หรือปรากฏการณ์ในบ้านเมือง ไม่ว่าข่าวดีข่าวร้าย สังคม ก็ต้องรับรู้ทั้งสองด้านแหละครับ ข่าวพระเลวร้ายยิ่งเป็นเรื่องสำคัญ เพราะเป็นผู้ทรงศีลทรงธรรม ต้องทำดีสมเป็นครูบาอาจารย์ชาวบ้าน การประพฤติดีปฏิบัติดีเป็นปกติวิสัยของพระ แต่การทำผิด อย่างที่เป็นข่าวนั้นเป็นเรี่องผิดปกติวิสัยของพระ สมควรที่สังคมต้องรับรู้ ไม่ต่างกับนักการเมือง หรือ ข้าราชการที่อาสารับใช้ประชาชนนั่นแหละ มีหน้าที่ต้องทำดีถ่ายเดียว เมื่อมาแอบแฝง ก่อกรรม อันลามกบ่อนทำลายศาสนา ก็ได้หนังสือพิมพ์นี่แหละ ทำให้เรารู้เท่าทันเหตุการณ์ และช่วยกันปกป้อง รักษาศาสนาเอาไว้ ดังนั้นแทนที่จะจำกัดบทบาทหนังสือพิมพ์ กลับจะต้องสนับสนุน ให้เปิดโปง พวกอลัชชีเชี่ยวคัมภีร์ให้มากยิ่งขึ้น สังคมจะได้ร่มเย็นเป็นสุขปลอดพิษภัย อยากให้โลกโสภา ต้องกำจัด ความโสมม มิใช่หมักหมมกลบเกลื่อนเอาไว้ในทำนองเดียวกันนี้ อยากให้บ้านเมืองรุ่งเรือง ร่มเย็น ต้องกำจัดนักการเมืองน้ำเน่าน้ำเหม็นให้สิ้นซากจากวงจรการเมือง

สื่อคน-สื่อสิ่งพิมพ์
คุณระเบียบรัตน์ พงษ์พานิช ส.ว. ขอนแก่น ประธานกรรมการศูนย์เสริมสร้างครอบครัวอบอุ่น และ เป็นสุขกระทรวงมหาดไทย จัดตั้งโครงการฝึกอบรม "แกนนำเครือข่ายนักเรียนไทยกลุ่มรักนวลสงวนตัว" จะสร้างค่านิยม ในเรื่องการรักนวลสงวนตัวให้เกิดมากขึ้น จะได้ไม่ต้องมาเสียใจภายหลัง ที่สำคัญ จะช่วยให้เด็กเห็นว่าสื่อปัจจุบันนี้กำลังสร้างแบบอย่างของสังคมที่ผิดๆ ให้รู้ว่าผู้หญิงที่เห็นแสดง ภาพยนตร์ลามกแล้วสื่อนำเสนออย่างครึกโครมนั้นไม่สมควรอย่างยิ่ง ผมว่าเป็นความคิดที่ดี เสียแต่ว่า คุณระเบียบรัตน์แกนนำเรื่องนี้ก็ยังมีบุคลิกภาพ ลีลาการแสดงออก และการแต่งเนื้อแต่งตัวที่ยังเว่อร์ หรูหรา ประดับประดาฟุ้งเฟ้ออยู่ดี ตัวเองยังเป็นแบบนี้จะโน้มน้าวเยาวชนให้เรียบร้อยได้อย่างไร คนดัง คนเด่นนี่เป็นสื่อดีสื่อร้ายได้ยิ่งกว่าหนังสือพิมพ์ และทีวีเสียอีกครับ ไม่รู้คุณระเบียบรัตน์ จะรู้ตัวบ้าง หรือเปล่า
* นักปกครอง มหาดไทย

- อาจไม่รู้ก็ได้ครับว่า พูดอย่างไรต้องทำได้อย่างนั้น ต้องเป็นอย่างที่พูด ต้องพูดอย่างที่เป็น จึงสมควร เป็นผู้ชี้นำสังคม เอ็นดู ท่านเถิดครับ ท่านสั่งสมทุนรอนมาได้แค่นี้

- บรรณาธิการ -