ข่าวคนเอ๋ย - นักข่าวเบอร์สาม
- ภิกษุเหนือน้ำ เตรียมการบรรยายธรรมกัณฑ์พิเศษให้แก่ข้าราชการ ครึ่งวันสำหรับการบรรยาย ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ที่วิตกเล็กน้อยก็คือทำอย่างไรให้เขาสนใจฟังได้ตลอด เพราะธรรมะเป็นเรื่องน่าเบื่อ ภิกษุเหนือน้ำก็เป็นมาก่อน จึงเหมือนไก่เห็นตีนงู ฉันใดก็ฉันนั้น "พระสูตรบทนี้ก็ใช้ได้" ภิกษุเหนือน้ำกำลังค้นหาธรรมะที่เหมาะกับตัวตนของผู้ฟังอย่างขะมักเขม้น พลางนึกอนุโมทนาผู้บังคับบัญชาที่มานิมนต์ท่าน "ข้าราชการเราขาดหลักธรรมการดำเนินชีวิต จมปลักอยู่กับอบายมุข ทำงานไปวันๆ อยู่กันอย่าง เอาตัวรอดไปวันหนึ่งๆ ผมจะระดมมาจากทุกหน่วยงานในจังหวัดเลยนะครับ" ๙.๐๐ น. รถตู้สีขาวแล่นมาที่วัด ภิกษุเหนือน้ำหยิบแฟ้มบางติดมือไปด้วย แม้จะรู้ว่า ผลคงไม่มาก แต่ก็เป็นหน้าที่ของพุทธบุตร "ตักน้ำรดหัวตอ สักวันหัวตออาจจะงอก!" นี่กระมังอุดมคติของภิกษุเหนือน้ำ จึงไม่เคยนึกเบื่อ นึกท้อ หอประชุมใหญ่ ผู้คนนั่งกันแน่น เดินไปนั่งอย่างสำรวม และกวาดสายตาแบบมุมกว้าง ๑ ครั้ง เพื่อประเมินสถานการณ์ ผู้ประสานงานเข้ามากระซิบกับภิกษุเหนือน้ำ "หลวงพ่อครับ เทศน์สั้นๆ ก็ได้นะครับ จ่ายค่ากัณฑ์เทศน์เท่ากัน!" - เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๗๔ มกราคม ๒๕๔๘ - |