- พ.ต.ท.รุ่งโรจน์ เรืองฤทธิ์ -
ปฏิญาณที่ไร้สัตย์
"ข้าพระพุทธเจ้า.....................ขอถวายสัตย์ปฏิญาณว่า ข้าพเจ้าจะจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ และจะปฏิบัติ หน้าที่ ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เพื่อประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชน ทั้งจะรักษาไว้ และปฏิบัติตาม ซึ่งรัฐธรรมนูญ แห่งราชอาณาจักรไทยทุกประการ"
นี้คือคำถวายสัตย์ปฏิญาณของคณะรัฐมนตรี ต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระองค์ ทรงพระราชทาน พระบรมราโชวาทอันควรสังวรเป็นนิจ น่าใคร่ครวญชวนคิดว่า เพราะเหตุใด
"ขอให้ทุกท่านทบทวนข้อความในคำปฏิญาณทุกวัน ช่วยกันปฏิบัติงาน เพื่อความสุข ของประชาชน"
ประเด็นสำคัญในคำถวายสัตย์ปฏิญาณ ได้แก่ความซื่อสัตย์สุจริต
ในรัฐบาล "ทักษิณ ๑" การบริหารบ้านเมืองล้วนเป็นไปด้วยความซื่อสัตย์และสุจริต จริงเต็มร้อย กระนั้นหรือ หรือ...ยังไม่วาย ซ่อนเร้น แอบแฝง ทับซ้อน ลวงโลก ตามประสาเคยชิน
หากยังมิอาจละวางความทุจริตได้ ทั้งๆ ที่ถวายสัตย์ปฏิญาณแล้ว...ตระบัดสัตย์ชัดๆ
ไม่ต่างกับชาวพุทธบางพวกที่รับศีลพอเป็นพิธี รับเอาไปทิ้ง มิได้เอาไปทำ เมืองไทยจึงมาก ด้วยชาวพุทธ มากพิธีกรรมที่กราบไหว้ เซ่นสรวงเซ่นไหว้ บูชาอะไรต่อมิอะไรดะไปหมด แต่ไม่บูชา พระพุทธเจ้า ด้วยการ ประพฤติปฏิบัติตามธรรมคำสอน
หลอกตัวเอง ลวงคนผู้อื่นจนเคยตัวจนเผลอตัวเผลอใจบังอาจลวงเลื่อนเปื้อนไปทั่ว ไม่เว้น แม้เบื้องสูง เพราะหลงลืม คำปฏิญาณ ที่สักแต่ว่าทำเป็นกระบวนการพิธีกรรม จึงละเลย มิได้ใส่ใจปฏิบัติจริงดังนี้แล
ขอถามหน่อยเถอะ พระบรมราโชวาทคราวนี้ พอจะทำให้รู้สึกรู้สาอะไรบ้างไหม
-เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๗๗ เมษายน ๒๕๔๗ -