- พ.ต.ท.รุ่งโรจน์ เรืองฤทธิ์ -


ปฏิญาณที่ไร้สัตย์

"ข้าพระพุทธเจ้า.....................ขอถวายสัตย์ปฏิญาณว่า ข้าพเจ้าจะจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์ และจะปฏิบัติ หน้าที่ ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต เพื่อประโยชน์ของประเทศชาติและประชาชน ทั้งจะรักษาไว้ และปฏิบัติตาม ซึ่งรัฐธรรมนูญ แห่งราชอาณาจักรไทยทุกประการ"

นี้คือคำถวายสัตย์ปฏิญาณของคณะรัฐมนตรี ต่อพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระองค์ ทรงพระราชทาน พระบรมราโชวาทอันควรสังวรเป็นนิจ น่าใคร่ครวญชวนคิดว่า เพราะเหตุใด

"ขอให้ทุกท่านทบทวนข้อความในคำปฏิญาณทุกวัน ช่วยกันปฏิบัติงาน เพื่อความสุข ของประชาชน"

ประเด็นสำคัญในคำถวายสัตย์ปฏิญาณ ได้แก่ความซื่อสัตย์สุจริต

ในรัฐบาล "ทักษิณ ๑" การบริหารบ้านเมืองล้วนเป็นไปด้วยความซื่อสัตย์และสุจริต จริงเต็มร้อย กระนั้นหรือ หรือ...ยังไม่วาย ซ่อนเร้น แอบแฝง ทับซ้อน ลวงโลก ตามประสาเคยชิน

หากยังมิอาจละวางความทุจริตได้ ทั้งๆ ที่ถวายสัตย์ปฏิญาณแล้ว...ตระบัดสัตย์ชัดๆ

ไม่ต่างกับชาวพุทธบางพวกที่รับศีลพอเป็นพิธี รับเอาไปทิ้ง มิได้เอาไปทำ เมืองไทยจึงมาก ด้วยชาวพุทธ มากพิธีกรรมที่กราบไหว้ เซ่นสรวงเซ่นไหว้ บูชาอะไรต่อมิอะไรดะไปหมด แต่ไม่บูชา พระพุทธเจ้า ด้วยการ ประพฤติปฏิบัติตามธรรมคำสอน

หลอกตัวเอง ลวงคนผู้อื่นจนเคยตัวจนเผลอตัวเผลอใจบังอาจลวงเลื่อนเปื้อนไปทั่ว ไม่เว้น แม้เบื้องสูง เพราะหลงลืม คำปฏิญาณ ที่สักแต่ว่าทำเป็นกระบวนการพิธีกรรม จึงละเลย มิได้ใส่ใจปฏิบัติจริงดังนี้แล

ขอถามหน่อยเถอะ พระบรมราโชวาทคราวนี้ พอจะทำให้รู้สึกรู้สาอะไรบ้างไหม

-เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๗๗ เมษายน ๒๕๔๗ -