# รอยฤาจะลบ - อ่าน "สามคนพูดถึงเสือถูกต้องหรือไม่"
แล้วครับ พร้อมทั้ง "ปัญหา ๓ จังหวัด ทางออก ที่ถูกปิดหรือเปล่า"
ของคุณชูเกียรติ วรรณศูทร ด้วย น่าสนใจ ชวนขบคิด เพราะเข้ากับ เหตุการณ์บ้านเมืองขณะนี้
แต่ทั้ง สองเรื่อง ยาวเกินหน้า "จากผู้อ่าน" จึงส่งให้กอง บ.ก.
รับไว้พิจารณา เมื่ออ่านเรื่องสามคนพูดถึงเสือฯ แล้วทำให้ ต้องไปค้นหา หนังสือเล่มหนึ่ง
ชื่อ "รอยฤาจะลบ" โดย สมบัติ ตั้งก่อเกียรติ "มฤคมาศ"
พิมพ์ครั้งแรก เมื่อ ปี ๒๕๑๘ ครั้งที่สอง ปี ๒๕๑๙ ผมซื้ออ่านเมื่อ ปี ๒๕๒๐
ในขณะที่ ยังเสพสุขอยู่ ในราชการ และได้เขียนติงตนไว้ ที่ปก เมื่อ ๑๕ ต.ค.
๒๕๒๐ เนื่องในวันเกิด ดังนี้ อ่านแล้วสะท้อนใจ ผมเกิดเดือนตุลา ไม่ใช่คนเดือนตุลา แต่ศรัทธาขบวนการคนเดือนตุลา ตลอดมา ไม่รู้ว่า เดี๋ยวนี้ ยังเหลือคน เดือนตุลาพันธุ์แท้ อยู่สักกี่คน ที่เห็นๆ อยู่ในวงการเมือง ก็กลายพันธุ์ไป หลายคน ย่อมเป็นธรรมดา ของคน ที่ยังไม่พ้นวังวนคน
- เป็นตายกันเกือบหมดเมืองเชียวหรือครับ พูดแบบนี้ท่านผู้นำผูกขาดของเรา จะหาว่า ไม่สร้างสรรค์นะ รู้ไหม เอาเป็นว่า ถ้าวันไหน ทั้งเมืองเหลืออยู่คนเดียว เรียกหา "เราคิดอะไร" ด่วนเลยนะ อย่าลืมๆ
- เมื่อเกิดปัญหาซิ่งในถนนก่อความเดือดร้อนรำคาญและเป็นภยันตรายร้ายแรงแก่ผู้อื่น
รัฐมนตรีที่ รับผิดชอบ ก็ต้องแสดง บทบาทซีอีโอ ให้เข้าตานายกซีอีโอ มิฉะนั้น
ปรับคณะรัฐมนตรี อีกรอบ ปลายปีนี้ มีหวังตกบัญชีหางว่าวแน่ จึงต้องเผย ความคิดอ่าน
ออกมาหยั่งกระแสไปวันๆ อยู่เฉยก็ตกข่าว ถึงไม่ได้อะไร ก็ยังช่วยกลบข่าว ที่ไม่อยาก
ให้เป็นข่าวได้บ้าง อันที่จะจริง แนวคิดแก้ปัญหานี้ ก็เจริญรอยตามหวยใต้ดิน-บนดิน
บ่อนเถื่อน -กาสิโนอนุญาต ฯลฯ นั่นแหละ ทำให้ถูกกฎหมาย ผูกขาด รายได้เสียเลย
ต่อไปการทุจริต ฉ้อราษฎร์บังหลวง ที่สิ้นปัญญาปราบ ก็อาจให้ทำได้ตามเกณฑ์กำหนดว่า
ข้าราชการ นักการเมือง ระดับใด จะกินตามน้ำทวนน้ำได้ ร้อยละเท่าไร ของงบประมาณ
ก็เป็นวิธีการแก้ปัญหา แบบแก้ผ้า เอาหน้ารอด ได้เหมือนกัน ไม่ต้องสนใจ ว่าหมดปัญหา
หรือเพิ่มปัญหา เพราะยังไงๆ ก็ผูกขาด เป็นรัฐบาลอยู่แล้ว จะสิ้นเปลืองเงิน
ก็ช่างปะไร ไม่ได้ควัก กระเป๋าตัวเองสักหน่อย ความจริงแทนที่จะผุดสนามซิ่ง
สี่มุมเมือง รองรับ วัยวุ่นผลาญเงิน ผุดตลาดเกษตรสี่มุมเมือง รองรับเกษตรกร
สนองนโยบายไร้คนจน ยังจะดีกว่า เป็นไหนๆ
# ไม่ถือสา - เห็นว่าเป็นจดหมายของคนไม่ถือสาและวางอุเบกขา น่าจะเป็นประโยชน์ตนประโยชน์ท่าน โดยถ้วนหน้า จึงลงให้ แต่ไม่ขอตอบ ชี้แจงใดๆ เพราะคิดว่า ได้ตอบในฉบับ ๑๗๗ ชัดเจน สมบูรณ์แล้ว ด้วยประการ ทั้งปวง จึงแล้วแต่สมาชิกและผู้อ่าน จะพิจารณา เห็นควรประการใด
- ได้รับเรื่อง คืนฝันร้าย และ คนไม่ได้บ้า ไว้แล้วครับ
เมื่อ ๑๖ พ.ย.๔๗ เวลา ๑๐.๔๕ น. และส่งให้กอง บ.ก.รับไว้พิจารณา ลงตามลำดับ
ตามปกติเราไม่ได้ตอบรับ ผมเคยเขียน บทความ ส่งไปในที่ต่างๆ ต่อเนื่อง กันมานาน
ก็ไม่เคยได้รับตอบ และไม่เคย ขอให้ตอบ เพราะถือว่าตนเองมีหน้าที่เขียน ส่งไปแล้วก็เป็นอัน
จบกิจ ส่วนผู้รับเรื่องมีหน้าที่พิจารณา จะลงหรือไม่ลง ก็เป็นเรื่องของผู้รับ
ไม่ใช่เรื่องของผู้เขียน ผมคิด อย่างนี้ครับ แต่กรณีนี้ เห็นว่าผู้เขียน
ขอให้ตอบ กอง บ.ก.จึงโทรศัพท์แจ้งตอบรับ ผู้หญิงรับสาย จึงฝาก ความไว้ พอได้รับจดหมายฉบับล่า
ก็พอดีเรื่องอยู่ที่โต๊ะพิมพ์ต้นฉบับ จึงถอดออกและส่งคืน เพื่อยืนยันว่า
มิได้ทำลายทิ้ง และใคร่ขอชี้แจงว่า สำนักพิมพ์มีอาสาสมัคร ประจำสำนักงาน
๒-๓ คน ทั้งมีภารกิจ บุญนิยม (ไม่มีเงินค่าจ้าง) อีกหลายด้าน การปฏิสัมพันธ์กับสมาชิก
จึงไม่สมบูรณ์ หากถือสาว่าผิดมารยาท ก็ขอน้อมรับ และขอได้โปรดอภัยด้วยขอรับ
ขอความกรุณาทบทวนคำชี้แจงอีกรอบครับ จะเห็นเราเห็นเขาได้ชัดเจนยิ่งขึ้น
ขอบคุณครับ ที่ยังเยื่อใย "เราคิดอะไร" อยู่บ้าง - เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๘๓ ตุลาคม ๒๕๔๘ - |