- นายหนุนดี -

สถานการณ์สร้างผู้นำ

ผมและเพื่อนๆ คาดไม่ถึงเลยว่า จะมีผู้ออกมาคัดค้านการดำรงตำแหน่งผู้นำประเทศ หรือนายกรัฐมนตรี พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร นับแสนคน ณ ลานพระบรมรูปทรงม้าฯ (ร.๕)

พวกผมมองเห็นส่วนดีของท่านนายกฯหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นโครงการ ๓๐ บาท รักษาทุกโรค โครงการเกษตรอินทรีย์ เป็นต้น และพยายามมองผ่านในเรื่องข้อบกพร่องหลายๆ เรื่องเช่นกัน ทั้งนี้ก็เพราะเห็นท่านนายกฯ ทำงานดูมุ่งมั่น เอาจริงเอาจัง ถึงลูกถึงคน ลงสัมผัสกับชาวบ้าน อย่างที่ไม่เคยเห็นนายกฯ ไทยคนใดทำมาก่อน

แต่งานที่ท่านนายกฯ ทำส่วนใหญ่จะเน้นไปทางสงเคราะห์ทางวัตถุ ที่ทำได้มากกว่านายกฯ ทุกยุคตั้งแต่ผมรู้จัก

ในขณะเดียวกันท่านก็เป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกที่ยิ่งอยู่ในตำแหน่งหลายปี ครอบครัวของท่านและพวกพ้อง ก็มีเงินทอง ทรัพย์สินมากขึ้นทุกๆ ปี จนมากกว่านายกฯ ทุกยุคที่ผ่านมา แม้ว่าประเทศชาติจะร่ำรวยขึ้นกว่าเดิม เท่าที่ติดตามจากข่าว ท่านพูด ให้ฟังในรายการ "นายกฯ ทักษิณคุยกับประชาชน" แต่ก็มีคนที่ทำการค้าขายหลายคนในตลาดสด บอกกับผมว่า ขายของไม่ค่อยดี

ในขณะที่มือถือขายดีขึ้น โดยเฉพาะบริษัทในเครือญาติครอบครัวของท่านมีผลกำไรเป็นอันดับหนึ่งของประเทศ นี่เป็นสิ่ง ที่ผิดวิสัยของผู้ที่ดำรงตำแหน่งผู้นำประเทศ

ยิ่งประเด็นที่ท่านหรือครอบครัวของท่านนายกฯ ขายหุ้นบริษัทคนไทยให้แก่ต่างชาติ โดยอาศัยช่องโหว่ทางกฎหมาย เพื่อไม่เสียภาษีพวกผมก็ได้คิดว่า ท่านเหมาะจะเป็นพ่อค้าทางทุนนิยมโลกมากกว่าการเป็นนายกรัฐมนตรี หรือเป็น ผู้นำประเทศ

เพราะการเป็นนายกรัฐมนตรีหรือผู้นำประเทศ จะต้องมีสำนึกด้านจริยธรรม

ผมคิดว่าท่านนายกฯ อาจจะยังไม่เข้าใจ เข้าถึงในเรื่องนี้นัก ก็คงไม่ต่างจากผู้นำประเทศใหญ่ๆ อย่างอเมริกา หรือประเทศ
ที่เจริญทางเศรษฐกิจอย่างสิงคโปร์ ที่มุ่งด้านเศรษฐกิจนำคุณธรรม พวกเขาและท่านนายกฯ จึงไม่เข้าใจว่า การนำธุรกิจ อบายมุข เข้าตลาดหลักทรัพย์ จะเกิดผลดีมากกว่าผลเสีย แล้วจะไปเข้าใจว่า การที่ท่านสามารถทำให้ประเทศรวย (ในสายตา ของท่าน) แล้วครอบครัวพวกพ้องของท่านนายกฯ รวยด้วย จะเสียหาย ไม่ชอบธรรมตรงไหน?

แล้วจะไปเข้าใจว่า การทำถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่างจนสามารถหลีกเลี่ยงภาษีให้รัฐได้นับหมื่นล้าน เป็นความไม่ชอบธรรมตรงไหน?

การที่ประชาชนออกมาชุมนุมกันนับหมื่น นับแสน แล้วผู้นำประเทศกล่าวดูถูกประชาชนผู้มาชุมนุมประท้วง หรือคัดค้าน หรือ วิพากษ์วิจารณ์การทำงานของท่านนายกฯ ว่าเป็นพวกกุ๊ยข้างถนน เป็นม็อบรับจ้าง ก็เป็นความไม่ชอบธรรม ของผู้นำประเทศ ที่ขาดวิสัยทัศน์ในด้านจิตวิญญาณ ด้านจริยธรรม แม้ท่านนายกฯ เคยให้สัมภาษณ์ว่า เป็นความงดงาม ของประชาธิปไตย ที่มีการชุมนุมประท้วงอย่างสงบสันติ พวกผมก็ยังรู้สึกชื่นชม แต่อีกไม่กี่วัน ท่านนายกฯ ก็ว่ากราด ผู้ชุมนุม อย่างเสียๆ หายๆ ดังเช่นคนทั่วไป หมดสภาพของความเป็นนายกรัฐมนตรีไปทันที ในสายตาของผม และเพื่อน ที่พยายาม เอาใจช่วยท่านมาตลอด

แม้ในปัจจุบันนี้ก็ยังเอาใจช่วยท่านอยู่ว่า ท่านคงได้สติ ทบทวนถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับสังคม ยอมฟังเสียงทักท้วง จนยอมได้ เหมือนที่ท่านหยุดเรื่องการซื้อหุ้นทีมฟุตบอลชื่อดัง(หวยหงส์) สมกับผู้ใหญ่ที่ยอมหักยอมงอ ไม่หลงทิฐิมานะ แบบยอมหัก ไม่ยอมงอ เพราะการดำรงตำแหน่งพ่อเมือง แล้วมีพฤติกรรมส่งเสริมให้ลูกเกลียดกัน ไม่เคารพกัน ทะเลาะกัน ก็ย่อมหมดความชอบธรรมของความเป็นพ่อ ที่ดูแลครอบครัว ยิ่งพ่อบางคน ยืนเคียงข้างลูกขี้เมา สนับสนุน ลูกขี้เมา ตำหนิลูกที่คัดค้านการดื่มเบียร์เหล้า แล้วครอบครัวนั้น จะไม่วุ่นวายสับสน มากยิ่งขึ้นเหรอ

ผมและเพื่อนๆ มีข้อสรุปว่า
- การบริหารแบบทุนนิยมในที่สุดก็ไปไม่รอด

- คนรวยต้องพยายามหาทางเสียภาษีมิใช่หลบเลี่ยงภาษี ยิ่งคนรวยที่มีเงินเป็นแสนเป็นล้านขึ้นไป ไม่ต้องพูดถึง ผู้มีเงิน ไม่ต่ำกว่า ๑๐๐ ล้านบาท ยิ่งต้องพยายามหาทางเสียภาษีดังคำโฆษณาของกรมสรรพากร

- คนที่มีตำแหน่งบริหารประเทศในระดับสูง รวมทั้งคนในครอบครัวและพวกพ้อง แต่ละปีไม่ควรรวยมากขึ้นกว่าเดิม ควรรวย เท่าเดิม หรือจนยิ่งกว่าเดิม ก็ยิ่งมีความชอบธรรมมากขึ้น

- ควรแสดงความใจกว้างต่อคำวิพากษ์วิจารณ์ทุกเรื่องในฐานะผู้บริหารประเทศ

- ผู้บริหารประเทศควรส่งเสริมด้านศีลธรรมให้ยิ่งกว่าเศรษฐกิจหรือความถูกต้องเพียงแค่ไม่ทำผิดกฎหมาย! หรือ แม้มีช่องโหว่ ทางกฎหมายก็ไม่ใช้ความรู้ความฉลาดหลบเลี่ยงหาผลประโยชน์ใส่ตัวและครอบครัวพวกพ้อง แต่พยายาม หาช่องทางที่จะได้เสียสละให้สังคมมาก

จากการบริหารงานของนายกฯ ทักษิณ ทำให้ผมคิดถึงระบบบุญนิยม คิดถึงการเสียสละของผู้นำประเทศ

หากท่านนายกฯทักษิณ ไม่ติดยึดในเงินทอง ในตำแหน่งจริง ผมว่าสถานการณ์ปัจจุบัน จะเป็นตัวพิสูจน์ความจริง ในตัวท่านนายกฯ ทักษิณว่า พวกผมไม่น่า จะหลงผิด หรือหลงโง่จนเกินไป ที่เคยสนับสนุน ส่งเสริมท่านเป็น นายกรัฐมนตรี ตลอดมา

ผมว่าถ้าท่านกล้าเสียสละเงินทอง ตำแหน่งที่ประชาชนนับแสนเรียกร้องอยู่ในขณะนี้ จะเป็นตัวอย่างที่ดีต่อผู้นำทั่วโลก ที่จะขึ้นมา บริหารประเทศต่อๆ ไป

ผมได้คิดว่า ต่อไป ใครที่ขึ้นมาดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ถ้ามีความชอบธรรมในการบริหารประเทศ ควรจะต้องเป็น คนสุดท้าย ที่พ้นจากความยากจน มิใช่ตัวเอง และครอบครัว ญาติสนิทมิตรสหายพวกพ้องน้องพี่ ร่ำรวยก่อน ประชาชน ตาดำๆ ทั่วๆ ไป หรืออย่างน้อยก็จนเหมือนคนธรรมดาทั่วๆ ไป แต่ส่วนกลางหรือส่วนใหญ่เจริญขึ้น เข้าลักษณะ จนกระจุก รวยกระจาย มิใช่จนกระจาย รวยกระจุกแค่ตัวเองและพวกพ้อง

แล้วปัญหาอกหักเพราะรักผู้นำ คงไม่เกิดขึ้นกับผมอีกได้ง่ายๆ ดังเช่นสถานการณ์ปัจจุบัน

- เราคิดอะไร ฉบับที่ ๑๘๘ มีนาคม ๒๕๔๙ -