|
เสียงดุเหว่าแว่วมาคราสนธยา
แม้จะร้อนอบอ้าว เสียงนกก็แสดงถึงความสุขจากความอิสระ
งานหนักในแต่ละวันผ่านไปด้วยความสบายใจ
ความเคร่งเครียดจากการงานแม้จะมีบ้างก็สลายได้หมด
ขอเพียงน้อมนำความดีเข้าสู่จิตวิญญาณ
ความทุกข์และสิ่งหนักอกก็หายไป
ความดีงามของจิตนี่แหละคือความอิสระเสรี
มันเป็นทั้งความสุขและชัยชนะ
ฌาน ชาคริต
ทุ่งสายลม
ลมขยับกรับกระถินฝักบินว่อน
โน้มยอดอ่อนเมล็ดแก่แถขยับ
มโหรีสายลมโหมกระชับ
ก่อนกำกับนกเขาพลิ้วขลุ่ยพลาง
ภาพเขียนน้ำทำแววกระเพื่อมไหว
ลงสีไพรภูเขาเฝ้าสรรค์สร้าง
ฟ้ากระเพื่อมแพรเมฆวิเวกว้าง
ร่วมบรรลุดุริยางค์ริมห้างนา
ลมละอองล่องฟ้ามาฝากทุ่ง
ผีเสื้อฟุ้งปีกฟ่องบินท้องหล้า
พรมละอองของตะวันลดหลั่นมา
ไกวชิงช้าช่อรุ้งทุ่งสายลม
โชคชัย บัณฑิต
ลืมเขาแล้วหรือ...
กี่มือกี่มื้อกว่าเป็นเม็ดข้าว กี่ฝนทนเหน็บหนาวกรำแดดเผา
กี่รวงร่วงกอบเก็บเกี่ยวเลี้ยงชีพเรา กี่คนเล่าที่เฝ้าอยู่คู่ท้องนา
หรือเห็นว่าเขามาจากป่าไพร หรือเสนียดจัญไรไม่คบหา
หรือหมดแล้วแม้เสี้ยวเศษแห่งเมตตา หรือจะให้เขาใบ้บ้ากว่าที่เป็น
ฟังบ้างไหมในใจหนักด้วยทนทุกข์ ฟังแล้วฉุกนึกคิดชีวิตแล้งเข็ญ
ฟังหน่อยเถิดบากหน้ามายากเย็น ฟังรู้เช่นอย่างไรให้บอกมา
อย่าให้รอเหมือนข้าวง้อคอยขอฝน อย่าให้จนเจ็บแสบท้องร้องผวา
อย่าดูดายนิ่งเฉยเช่นเคยมา อย่าบอกว่าไม่รู้จักชาวนาไทย
รัชธีรินทร์ รักนา
ทางเดิน
ทางเดินใดเดินไปไม่ผิดพลาด ทางเดินใดที่อาจนำชีพผ่าน
ทางเดินใดสุขสมอุดมการณ์ ทางเดินใดไม่ร้าวรานผลาญชีวี
ทางเดินใดเลิศหรูสู่ความฝัน ทางเดินใดไม่หวาดหวั่นนำวิถี
ทางเดินใดงดงามคุณความดี ทางเดินใดไม่มีขวากหนามกัน
ทางเดินใดจักนำทางให้ย่างก้าว ทางเดินใดดับปวดร้าวคราวโศกศัลย์
ทางเดินใดจักสมหวังดั่งรำพัน ทางเดินใดความใฝ่ฝันจักเป็นจริง
......................................... .........................................
......................................... .........................................
คำเมือง เอกอ้อย
|
