คำกรอง กรองคำน้อมคำ อิสรา

" ฝนเทลงมา...เทลงมา ..เทลงมา... ให้นาตูโฮง.. นาตูโฮง.. นาตูโฮง.. ให้ซ่งตูเปี้ยก..ซ่งตูเปี้ยก..ซ่งตูเปี้ยก..."

เด็กร้องเพลงเริงร่าฝ่าสายฝน เปียกปอนจนกางเกงเก่าเฝ้าแต่หลุด สองมือจึงหิ้วเอวไว้ไม่ให้ทรุด วิ่งไม่หยุดฝ่าสายฝนจึงถึงนา

ฝนไหลผ่านใบหน้ากายานี้ แสนยินดีอิ่มเอมเปรมหนักหนา กระโดดโลดไถลไปตามคันนา เหมือนปูปลาดีใจได้น้ำฝน

ให้ซ่งตูเปี้ยก..ซ่งตูเปี้ยก..ซ่งตูเปี้ยก แว่วเสียงเพรียกเพลงท้องนาพาใจหม่น วันนี้นาแล้งเข็ญเช่นใจคน ไม่มีฝนตกตามฤดูกาล

เครื่องจักรกลคนก็เอามาแทนสัตว์ เพราะเร่งรัดเวลาพร่าและผลาญ ใช้ยาฆ่าปุ๋ยเคมี..วิธีการ หยุดสืบสานกาลเก่าเราทำไว้

ไม่มีเด็กร้องเพลงเกรงสายฝน ควายหรือคนก็ไม่รู้จะอยู่ไหน พิษสารร้ายทำลายวอดวายไป คงเหลือไว้แต่น้ำตาชาวนาเอย. ทองหลางแดง.

คู่ตรงข้าม

๑ บนเส้นขนาน สองฟากถนน ดินกับฟ้า ห่างเหมือนใกล้

๒ ต่างจุดยืน ต่างมุมมอง ต่างมองเห็น สิ่งต่างกัน

๓ ทางชีวิต ทางของคน คนละทาง

๔ เส้นคู่ขนาน เดินคู่ขนาบ ร่วมในจุดหมาย ฝันใฝ่ถึงดาวแสนดวง ฆีฏา

พุทธพาณิชย์

ศาสนาแห่งอาราม วางฤกษ์ยามบนความทุกข์ยาก ถาวรวัตถุมุมักมาก บำเพ็ญพากเพียรเวียนสร้าง นโมพุทธัสสะ ปัจจัยไม่ละละโมบฤาสร่าง บุญบาปสาบสาง ครอบงำอำพรางสาวก นรกสวรรค์เปิงเปิด ดีชั่วเชิดมโหรสพศก กิจธุระพระไตรปิฎก สวดชาดกแลกเงินตรา อวดอุตริโอ่อ้าง บารมีกร่างสรรพวิชา ไสยะสาไถยไทยศรัทธา ในวัดในวากามาอาจม ชิตะวา มุนินโท

อัปราคา

การพาณิชย์พาจิตถดถอย ขื่นคอยเกร็งราคาค่างวด กำไรกอบกำทำอวด สำรวจคณิตคำนวณ

ค้าขายสะสมตัวเลข เข้าเขกราคาตีรวน มักมากเคี้ยวรากอิ่มอ้วน กรำสรวลกำซาบกำมะลอ

โกหกพกลมคำขวัญ เชิงชั้นโฆษณาหลอกล่อ ของดีของเด่นเป็นต่อ ยกยอปอปั้นเป็นนิตย์

ชีวิตไม่เพื่อยังชีพ เร่งรีบเสพส่งหลงทิศ สรรพสิ่งมีค่าทางเศรษฐกิจ ปลงปลิดคุณค่าทางใจ

ความดีไม่มีค่าน่าหน่าย จุดขายคือกิเลสเหตุใหญ่ กระตุ้นใต้สำนึกอยากได้ คลั่งไคล้สินค้าขบเขี้ยว-เคี่ยว. ชิตะวา มุนินโท

วิถีที่แตกต่าง

๑

ผิดไหมหากโยคีจะมีรัก เห็นดอกไม้กลีบหักแล้วร้องไห้ เห็นผีเสื้อถูกเด็ดปีกแล้วเสียใจ น้ำตาเผลอรินไหลหยดลงมา ผิดไหมหากโยคีบางคืนหนาว รับรู้ความปวดร้าวของสัตว์ป่า เผลอลืมวัตรโยคีปฏิปทา หยุดการแผ่เมตตานั่งนิ่งงัน ผิดไหมหากโยคีในบางเช้า เห็นลูกนกสั่นเทาด้วยหนาวสั่น เอามือไปโอบกอดลูกนกนั้น แนบอกไว้เหมือนมันเป็นอิสตรี

๒

ถูกไหมหากโยคีไม่มีรัก เห็นดอกไม้กลีบหักไม่รู้ไม่ชี้ เห็นผีเสื้อถูกเด็ดปีกแล้วยินดี น้ำตาไม่มีใจด้านชา ถูกไหมหากโยคีบางคืนหนาว รับรู้ความปวดร้าวของสัตว์ป่า ฮึมฮำ สาธยายแผ่เมตตา ให้กับการเข่นฆ่าสัตว์เหล่านั้น ถูกไหมหากโยคีในบางเช้า เห็นลูกนกสั่นเทาด้วยหนาวสั่น ไม่สนใจเหลียวแลแล้วแต่มัน หลับตานั่งนิ่งงันบำเพ็ญฌาน

......................................

ระหว่างโยคีรักโลกกับทิ้งโลก ใครจะถึงวิโมกข์ใครถูกต้าน ระหว่างโยคีที่ฉันแล้วทำงาน กับโยคีที่เข้าฌาน ปลีกวิเวก ............................................................................................... ธาร ธรรมโฆษณ์

คำกรอง กรองคำ ( เราคิดอะไร ฉบับ ๑๓๑ มิ.ย. ๔๔ หน้า๔๐ - ๔๑ )