ใจคนเราหรือก็เท่ากำปั้น แต่ความต้องการของมัน กลับใหญ่ยิ่งมหาศาล ได้มาเท่าไหร่ ไม่เคยพอ กลับยิ่งพอกพูนความต้องการ เมื่อใดเล่า ดวงใจเรา จะรู้จักพอ ช่างเหมือน มหาสุมทร กว้างใหญ่ ยากจะถมให้เต็มได้ ด้วยความเพียร ตลอดชาติ

"ชนะใดไหนเล่าเทียบเท่าชนะใจตน"

เราต้องทุกข์สาหัสสากรรจ์ทุกวันนี้ เพราะมิอาจอยู่เหนือใจตนได้ ความปรารถน นานาประการ จูงชีวิตเราเดินไป สู่การแสวงหา อันไม่จบสิ้น... เหนื่อยและหนัก ทว่า หยุดพักไม่ได้ ยังต้องดิ้นรน ตามแต่ตัณหา จะพาไป ตามหัวใจ ที่เรียกร้องโหยหา

"ความอยากย่อมเสือกไสนรชนไป ตราบนิจนิรันดร์"

ความเศร้าโศกจะไม่มีวันสิ้นสูญ ตราบเราไม่หยุดหัวใจ ที่เรียกร้องมา ให้สมอยาก เมื่อมันได้สมใจหนึ่ง ยังต้องมีสองตามมา และสาม... สี่... ห้าเรื่อยไป ไม่จบสิ้น แล้วเมื่อไหร่ ชีวิตเรา จะสุขสงบสักที

เราจะสุขมากมาย เมื่อหัวใจไม่เรียกร้อง อยากเด่นดัง...

หลายคนตะเกียกตะกายอยากเป็นดารา เพียรพยายามอย่างหนัก บ้างถึงกับ ยอมขายตัว ก่อนขายลีลา การแสดง เสียด้วยซ้ำ เป็นรอยด่าง บนวิถีชีวิตดารา หลงว่า ความเด่นดัง คือสุขอันจริงแท้ในชีวิต แต่เมื่อสัจจะ ได้พิสูจน์ตัวมันเอง ตามกาลเวลา แล้วจะรู้ว่า ความคิดเช่นนี้ เป็นสิ่งผิด

คนดังในสังคม ไม่มีผู้ใดใช้ชีวิตอย่างสุขสงบได้...ไปอยู่ที่ไหนก็ตาม สายตามากมาย รุมล้อม จ้องมอง ทุกการกระทำ ถูกวิพากษ์วิจารณ์ อาจด ีและร้าย ได้ทั้งนั้น แล้วจะเด่นดัง ไปทำไม? เมื่อชีวิต ไม่เป็นตัว ของตัวเอง

แม้เป็นคนไร้ชื่อเสียงก็ตามที เรามีชีวิตอยู่อย่างเรียบง่าย... มิสุขสบาย กว่าหรือ?

เราจะสุขมากมาย เมื่อหัวใจไม่เรียกร้อง ความรักจากใคร...

ความรักเป็นอีกสิ่งหนึ่ง ที่คนเรามีความต้องการ ในปริมาณสูง โรคขาดความรัก อยู่คู่โลก มายาวนาน รักษากัน ตั้งแต่เด็ก จนแก่ตาย ก็ไม่หายสักที

เด็กเล็กต้องการความรักจากแม่ เมื่อไม่ได้เป็นต้องงอแง ร้องลั่น เมื่ออายุย่างเข้า วัยคะนอง จะเปลี่ยนมาเรียกร้อง ความรักจากเพื่อน และเพศตรงข้าม พอถึงวัยทำงาน สร้างฐานะ ย่อมปรารถนา ความรักอย่าง ครอบครัว ต่อเมื่อแก่เฒ่า จึงเฝ้าเรียกหา ความรัก จากลูกหลาน

หัวใจคนไม่เคยพอต่อความรักตราบวันตาย เมื่อมิได้สมใจ ก็โศกา สร้อยเศร้า ก่อทุกข์ ทับถมชีวิต อย่างโง่เขลา

โลกนี้ไม่มีใครรักเรามากไปกว่าตัวเราเอง ร้องหารักไปไย ให้เหนื่อยเปล่า มอบรักให้ตัวเอง มิดีกว่าหรือ? รักตัวเอง อย่างเข้าใจชีวิต รักตัวเอง อย่างรู้จักพอ รักตัวเอง อย่างหยุดใจ มิให้เรียกร้อง รักตัวเอง อย่างไม่ตามใจตน

เมื่อนั้น ความสุขมากมาย จะกอปรขึ้นในใจเรา

---