ชื่อเดิม ปราศรัย ปั้นโต
ชื่อใหม่ ฝนฟ้า นาวาบุญนิยม
เกิด ๑๗ มกราคม ๒๔๙๗
พี่น้อง ๖ คน เป็นคนที่ ๕
ภูมิลำเนา จังหวัดอุบลราชธานี
การศึกษา ปกส.สูง วิทยาลัยครูอุตรดิตถ์ ปริญญาตรี อคป.
อาชีพเดิม ข้าราชการครู จังหวัดเชียงราย
พื้นฐาน สนใจศาสนา ไม่อยากกินเนื้อสัตว์ ส่วนใหญ่อ่านหนังสือธรรมะของท่านพุทธทาส

ปี ๒๕๓๐-๒๕๓๑ ได้พบพระอาจารย์ยันตระ ท่านฉันมังสวิรัติ จึงสนใจ และเริ่มกินมังสวิรัติ คิดว่าจะหาอะไร มาทดแทนเนื้อสัตว์ มีคนแนะนำ โปรตีนเกษตร ไปหาซื้อ จึงได้รู้จักแม่คำแดง ญาติธรรมชาวอโศก จังหวัดเชียงราย แม่คำแดงเห็นสนใจธรรมะ จึงให้หนังสือ หลักปฏิบัติตนให้บริสุทธิ์ และหนังสือธรรมะ เล่มอื่นๆมาอ่าน

ปี ๒๕๓๒ แม่คำแดงชวนไปงานปีใหม่ ที่ปฐมอโศก จ.นครปฐม สถานภาพตอนนั้น แยกทางกับสามี มาได้ประมาณ ๑ ปีแล้ว คิดว่า จะเลี้ยงลูกอย่างไร ไม่ให้เขาเกเร จึงพาลูก ไปร่วมงานปีใหม่ด้วย เพื่อให้เขาได้สัมผัสกับศาสนา ประทับใจ ญาติธรรมชาวอโศก หน้าตายิ้มแย้ม แจ่มใส บ้านก็หลังเล็กๆ ไม่มีอะไรมาก ศรัทธาพลตรีจำลอง ศรีเมือง มาก่อนแล้ว ก็วาดภาพ จะมีบ้านหลังเล็กๆ แบบพลตรีจำลอง ไม่มีเครื่องอำนวยความสะดวกอะไร ขอมีเพียงตู้เย็น และทีวีก็พอ พอไปดูบ้านพลตรีจำลอง ไม่มีอะไรสักอย่าง น้อยกว่าที่คิดไว้อีก รู้สึกทึ่งมาก ชีวิตเขาไม่มีอะไรมาก เขาก็ยังไม่ทุกข์เลย เริ่มทบทวนตัวเอง

ในงานนี้ฟังพ่อท่านเทศน์ ไม่ชอบลีลาการเทศน์ติคนของพ่อท่าน พออีกวัน พ่อท่านเทศน์ว่า "ทำไมอาตมา จะเอาความดี ข่มความชั่วบ้าง ไม่ได้หรือ" เหมือนกับพ่อท่าน รู้ใจเราว่าคิดอะไร ตั้งแต่วันนั้นมา พ่อท่านเทศน์อะไร ก็เปิดใจรับฟัง จากวันแรก ที่ไม่มีศรัทธา พอมาวันสุดท้าย รู้สึกศรัทธามาก "ใช่แล้ว ! ศาสนาต้องอย่างนี้"

หลังกลับจากงานปีใหม่ อ่านเรื่องระบบบุญนิยม ในหนังสือแสงสูญ ตอนแรก รู้สึกค้านแย้ง แต่ได้พยายามทำความเข้าใจ จนมั่นใจว่า ถ้าปฏิบัติตามชาวอโศก จะไม่ผิดทาง จึงสรุปได้ว่า เป็นสังคมที่ต้องการ ตัดสินใจเข้ากลุ่มเชียงรายอโศก และสมัคร เป็นสมาชิก สมาคมผู้ปฏิบัติธรรม

ปี ๒๕๓๒-๒๕๓๙ เมื่อเข้ากลุ่มเชียงรายอโศก ก็ทำอาชีพครูไปด้วย และลางานไปร่วมกิจกรรมวันปีใหม่ งานปลุกเสกฯ งานพุทธาฯทุกปี และให้ลูกมาเข้าค่าย ยุวพุทธทายาททุกปี เช่นกัน

๑ มิถุนายน ๒๕๓๙ ลาออกจากครู มาช่วยกลุ่มเชียงรายอโศก ไม่ถึงปีก็ไปอยู่ที่ปฐมอโศก เนื่องจากลูกมาเรียน ที่โรงเรียน สัมมาสิกขา ปฐมอโศก และได้ช่วยงาน ที่ชมรมเพื่อนช่วยเพื่อน ของท่านเสียงศีล

ปลายปี ๒๕๔๐ ไปอยู่ที่ราชธานีอโศก ได้ ๑๐ เดือน ก็กลับมาอยู่ที่ปฐมอโศก

ปี ๒๕๔๒ ไปช่วยงานบริษัทแด่ชีวิต และสมัครเป็นคนวัดที่สันติอโศกได้ปีกว่าๆ ก็กลับไปที่ปฐมอโศกอีก เพื่อช่วยดูแลคนป่วยจากสันติอโศก และจากเชียงรายอโศก (คุณแม่คำแดง) และก็อยู่ที่ปฐมอโศกต่อมา จนถึงปัจจุบัน

หน้าที่รับผิดชอบ ทำงานโรงปุ๋ย กสิกรรมธรรมชาติ และการศึกษา (เป็นครูประจำชั้น, ประจำวิชาคณิตศาสตร์ และวิทยาศาสตร์)

อุปสรรคและการแก้ปัญหา กิเลสสายโทสะของตน เวลามีอะไรขัดใจ จะโมโหเร็ว วิธีแก้ไข ส่วนใหญ่จะสอนตัวเองว่า มาปฏิบัติธรรมแล้ว ทำไมยังถือสาคนมากมาย และวิเคราะห์หาสาเหตุว่า เกิดจากอะไร เมื่อวิเคราะห์ได้แล้ว ก็พยายามทำใจ

คติประจำใจ บัณฑิตย่อมฝึกฝนตนเอง

เป้าหมาย อยากพ้นทุกข์ พยายามที่จะล้างกาม ปฏิฆะให้หมดในชาตินี้

ข้อฝาก ขอให้แต่ละคนพยายามลดมานะอัตตา จะได้ประสานกันให้มากขึ้น หัดยอมให้ได้ ไม่ว่าเหตุผลจะดีอย่างไร อย่ายึดมาก จะไม่ยอมใคร ดีจริงๆต้องรอเวลา ใจเย็น หมู่กลุ่มตามไม่ทัน ต้องเข้าใจ เป็นประสบการณ์จากตนเอง ทุกข์เพราะยึดดี