หน้าแรก>สารอโศก

*ป.ปรีดา [email protected]*


บอลโลก บอมโลก
สำหรับเมืองไทย ปัญหาการพนันบอลมีมากอย่างน่าตกใจ เมื่อสถาบันวิจัยจุฬาลงกรณ์บอกว่า เงินจาก การพนันบอล รั่วไหลออกนอกประเทศ เป็นจำนวนพันๆล้านบาทต่อปี เด็กไทยลุ่มหลง การพนันกันมาก แทบไม่น่าเชื่อ สิ่งนี้ย่อมทำลายอนาคต ไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ ที่หลงติด จนถอนตัวไม่ขึ้น หลายคนออกมา สารภาพว่า หมดตัวจริงๆ ไม่นึกไม่คิดว่า จะเป็นไปได้ถึงปานนี้

น่าชื่นชม ที่รัฐบาลชุดปัจจุบัน เล็งเห็นความสำคัญ ถึงขั้นให้ดารา มาเป็นพรีเซนเตอร์ เชิญชวน อย่าเล่น พนันบอล กันอีกเลย และยังออกจับกุม หากทราบว่าแหล่งใด มีการพนันบอล ส่วนจะปฏิบัติการ ได้ผล แค่ใดนั้น คงต้องรอสรุปผล เมื่อฟุตบอลโลกปี ๒๐๐๒ ซึ่งประเทศญี่ปุ่น และประเทศเกาหลีใต้ ร่วมกัน เป็นเจ้าภาพ จัดงานเสร็จสิ้นไป

ผู้เขียนได้รับจดหมาย จากผู้ใช้นามแฝงว่า ญาติธรรมนอกคอก จึงขอนำเสนอเรื่องของท่านผู้นี้ เผื่อเป็น อุทาหรณ์ ในยุคสมัย เช่นปัจจุบัน ในช่วงนี้ที่ฟุตบอล ฟีเวอร์กันทั้งประเทศ หรือทั้งโลกก็ว่าได้ ดังนี้

เดือนนี้(มิถุนายน ๒๕๔๕) เป็นมหกรรมฟุตบอลโลก ที่ทำงานมีการเล่นพนันบอลกันทุกวัน แต่มีคนเล่นจริงๆ แค่ ๒-๓ คน สัปดาห์แรกผมก็ไม่สนใจ ต่อมาทราบว่า ลูกชายเล่นการพนัน เสียเงินเป็นหมื่น รู้สึกตกใจ เสียใจ และเสียดายเงิน

ต่อมาลูกได้เงินคืนมาทั้งหมด จนได้กำไร ผมก็ดีใจกับเขา และต้องการไม่ให้เขาเสียเงิน จึงขอให้ลูก บอกกับผม ซึ่งเป็นพ่อ เพื่อพ่อจะช่วยดูแลว่า เล่นพนันฝ่ายไหนดี ทำให้ผมหลวมตัว เล่นพนันบอล กับลูกด้วย คู่แรกได้เงินมา ๒,๐๐๐ บาท รู้สึกลำพองใจ คู่ต่อไปพนันเสียเรื่อยๆ จนเสีย ๒,๐๐๐ บาท เกิดความเสียดายเงิน อยากได้กลับคืน เสียอีก ๒,๐๐๐ บาท เป็น ๔,๐๐๐ บาท คราวนี้ทุกข์ซิ ยิ่งเสียดาย เงินมาก ตอนนี้ลูกเขาเลิกแล้ว

เขาบอกว่าเวลาเสียเงิน ๑ คู่ ก็เล่นบวกในคราวหน้าจนพนันบอลครั้งละ ๓ หมื่นบาท เพื่อกลบหนี้ แต่แล้ว เขาก็เสีย แพ้บอลวันนั้นเขานอนไม่หลับเหมือนตกนรกทั้งเป็น เขาบอกว่า ต่อมาเขาได้เงินคืน เขาเลิก พนันแล้ว เขาคิดได้ แต่ผมเริ่มติดพนัน ลูกกลับเป็นคนเตือนว่า ผมควรเลิกเล่นบอล เสียแค่ ๒,๐๐๐ บาท
ก็พอ แต่ผมเสียดายเงิน โอ้! คุณพระช่วย ! ในที่สุด เมื่อผมเสียเงิน กับการพนัน ๔,๐๐๐ บาท จนถึงวันนี้ ผมตัดใจได้ว่า ผมจะไม่เล่นการพนันแล้ว ในอนาคต เพราะดวงผมไม่ดี แทงเท่าไรก็แพ้ (คิดเข้าข้างตนเองว่า คนดีทำชั่วไม่ขึ้น)

ที่จริงผมเองแวะเวียนไปวัดก็ ๒๐ ปีแล้ว แต่ปฏิบัติเอง(ไม่เข้าหมู่กลุ่ม) กินมังสวิรัติได้แล้ว แต่ยังกำหนด มื้อไม่ได้ กินตามใจเมื่อหิว ไม่เสพของมึนเมา ไม่เกียจคร้าน ไม่คบคนพาล ไม่เที่ยวกลางคืน การพนันเคยเล่น สมัยเรียน ตอนอยู่หอพักเล่นไพ่ทั้งคืน ไม่ได้นอน จนต้องจำนำของใช้ โชคดีที่ทำงานพิเศษ พอหมุนเงินได้ แต่ก็ยืมเพื่อนจะเสียเครดิต เสียเพื่อน ผมไม่นึกเลยว่า กิเลสฝังลึก ยากจะรู้ กว่าจะรู้ได้ก็ไม่ทันการ ถูกมัน กินไป ทั้งตัวเสียแล้ว แต่ยังดีที่กลับตัวได้ทัน

วันนี้ผมหยุดงานมาวัด มาเลียแผล มาไหว้พระบรมสารีริกธาตุ สาบานว่าจะไม่เล่น พนันบอลแล้ว น่าละอายไหม มาวัดตั้ง ๒๐ ปี เหมือนช้อนที่ไม่รู้รสแกง ฟังธรรมะมาก็มาก ผมเป็นสมาชิก ธรรมโสต มาตลอด ยืมเท็ปธรรมะ มากกว่าคนอื่น ฟังมาก แต่ทำไมปฏิบัติยากจัง ไปไม่ถึงไหน อยู่แค่ศีล ๕ ยังไม่บริสุทธิ์เลย

ผมเข้าใจถึงความโลภของคนเล่นพนัน คืออยากได้เงินง่ายๆ โดยไม่ทำงานหนัก ซึ่งเป็นนิสัย ของคนไทย ในปัจจุบันส่วนใหญ่ โดยเฉพาะเด็กรุ่นใหม่ รวมถึงผู้ใหญ่ รุ่นไดโนเสาร์อย่างผม เป็นต้น อาชญากรรม เกิดจากการพนัน เป็นสาเหตุหนึ่ง พอเล่นการพนันเสีย ก็ยืมคนข้างตัว จำนำ จนถึงขโมย ในที่สุด ซึ่งการ มีข่าวว่า จะให้มีการพนันถูกกฎหมาย ในเมืองไทย เป็นสิ่งน่าสยองมาก ขณะนี้เมืองไทยเรา ก็เสียชื่อ เรื่องโสเภณีแล้ว ดังกระฉ่อนไปทั่วโลก อย่าได้มีเรื่องอื่น ในเชิงลบอีกเลย

ผมขอสารภาพ ที่ผ่านมาชนะใจตนเองไม่ได้ กว่าจะรู้ก็เสียเวลา เสียเงิน เสียใจ เสียความรู้สึก และทำ ตัวอย่างไม่ดี ให้ลูกเห็น ผมเศร้าจริงๆ ครับ ขอใครอย่าได้ตามอย่างเลย

หากท่านผู้ใด มีประสบการณ์จริงจากชีวิต สามารถส่งมายังคอลัมน์นี้ หรือส่งมาทาง e-mail ข้างต้นได้

(สารอโศก อันดับที่ ๒๔๙ มิถุนายน ๒๕๔๕)