เก็บเล็กผสมน้อย โดย..สหกรณ์บุญนิยม ราชธานีอโศก หนังสือพิมพ์สารอโศก

น้ำยาซักผ้าจากธรรมชาติ .

ผมคุ้นเคยกับ ผงซักฟอกสารเคมี สำหรับใช้ซักผ้า มาตั้งแต่เด็ก เมื่อ โตขึ้น มีผู้เสนอให้ใช้ผงซักฟอก ชนิดต่างๆ มากมาย ในการทำความสะอาดเสื้อผ้า โดยเฉพาะ ผงซักผ้า ที่ทำจากสารเคมี ที่ไม่ทำลายแม่น้ำลำคลอง ธรรมชาติ

แต่มีราคาแพง ซึ่งในที่สุด ผมได้หันกลับไปใช้ผงซักฟอกเคมีเหมือนเดิม

นานแล้วเมื่อผมเรียนอยู่ที่เชียงใหม่ ผมเข้าป่าศึกษาเรื่องเฟิร์น ชาวบ้าน แนะนำให้รู้จัก กับผลไม้ป่า ชนิดหนึ่ง ชื่อว่า “หมากซัก” ลักษณะผล คล้ายพุทรา แต่ผลยาว มีสีแดงตอนผลสุก ชาวบ้านนำมาซักผ้า ผมฟังดูรู้สึกแปลกๆ ตื่นเต้นกับภูมิปัญญาชาวบ้าน

มาวันนี้ เขานำลูก”หมากซัก” หรือเรียกอีกอย่างนึ่งว่า “ลูกปะคำดีควาย” ไปทำยะสระผม โดยนำไป ผสมกับ สารฟองขาย อยู่ทั่วไป… แต่สำหรับผม ลองนำลูกหมากซัก ประมาณ ๒ กิโลกรัม ผสมกับน้ำตาลทรายดิบ ๑ กิโลกรัม เทน้ำสะอาดให้ท่วมประมาณ ๕ ลิตร และเทใส่ไห หรือ โอ่งขนาดเล็ก เติมหัวเชื้อจุลินทรีย์ประมาณ ๒๐–๕๐ ซี ซี ผสมน้ำ ๑๐–๒๐ ลิตร นำเสื้อผ้าที่เราใส่ทั้งวัน แช่ไว้ ๑ คืน หรือ ประมาณ ๒-๓ ชั่วโมง ผลปรากฏว่า เสื้อผ้าสกปรกจากกลิ่นเหงื่อไค นำขึ้นมาดมดู หายไปเหมือนปลิดทิ้ง! หากมีคราบไค สิ่งสกปรกจากดินโคลน เพียงเราขยี้เล็กน้อย ก็ออกอย่างง่ายดาย แปลกจริงๆ

โดยเฉพาะถุงเท้า กางเกงใน ที่มีเชื้อราเป็นจุดๆ นำมาซักด้วยวิธีการนี้จะดีมาก หรือใช้ผสมน้ำอาบแทนสบู่ก็สดชื่น ยิ่งกว่าใช้สบู่ฟอกกายหลายๆ ครั้ง

(เอกสารจากฝ่ายส่งเสริมประชาสัมพันธ์ สหกรณ์บุญนิยม ราชธานีอโศก อ.วารินชำราบ อุบลราชธานี)