พระบรมราโชวาท
ความสุขความเจริญอันแท้จริงนั้น
หมายถึงความสุขความเจริญ
ที่บุคคลแสวงหาได้ด้วยความเป็นธรรม
ทั้งในเจตนาและการกระทำ
ไม่ใช่ได้มาด้วยความบังเอิญ
หรือการแก่งแย่งเบียดบังมาจากผู้อื่น
ความเจริญที่แท้นี้
มีลักษณะเป็นการสร้างสรรค์
เพราะอำนวยประโยชน์ถึงผู้อื่นและส่วนรวมด้วย
ตรงกันข้ามกัน
ความเจริญอย่างเท็จเทียมที่เกิดขึ้นมา
ด้วยความประพฤติไม่เป็นธรรมของบุคคล
ซึ่งมีลักษณะเป็นการทำลายล้าง
เพราะให้โทษบ่อนเบียนทำลายผู้อื่นและส่วนรวม
การบ่อนเบียนทำลายนั้น
ที่สุดจะกลับมาทำลายตน
ด้วยเหตุที่เมื่อส่วนรวมถูกทำลายเสียแล้ว
ตนเองก็จะยืนตัวอยู่ไม่ได้
จะต้องล่มจมลงไปเหมือนกัน

(พระบรมราโชวาท วันที่ ๑๐ ก.ค.๒๕๑๘)