ค้าขายแบบอาริยะบุญนิยม
ดิฉันได้รับสารอโศกฉบับปีใหม่อันดับ ๒๕๕ เมื่อวันที่ ๑๐ ก.พ. ๒๕๔๖ ภายในข้ามคืนอ่านจบ ๑ เที่ยว วันหลัง ก็อ่านทวนอีก นำหนังสือฉบับนี้ให้เพื่อนดู เขาบอกเป็นเรื่องแปลกมาก ที่พวกคนอโศก มาขายของ ต่ำกว่าทุน และไม่เชื่อ ๑๐๐% ว่ามีตลาดแบบนั้นอยู่ ซึ่งเขาว่าอยู่ไกลถึงริมมูลโน่น

ดิฉันจึงคิดว่าจะทำอะไรสักอย่าง ที่เป็นการค้าขายลักษณะนี้ สมาชิกกลุ่มรักสุขภาพแจ้งว่าไม่มีรองเท้า ดิฉันจึงไปติดต่อที่ร้านรองเท้าคุณภาพดี และขอให้ลดราคาลง เพราะจะซื้อหลายคู่ ที่ร้านก็ตกลง รับรองเท้า มาให้สมาชิก โดยที่ไม่คิดรายได้เข้าตัว มีแต่ควักออก สมาชิกทุกคนไม่มีใครเชื่อว่า บัวฟ้า ไม่ได้กำไร บอกว่าอย่างไร ก็ต้องได้ จะมากจะน้อย ก็ต้องได้ แล้วยังจะมาพูดความดีเข้าตัวอีก

งานนี้นอกจากได้เหงื่อที่ต้องวิ่งไปวิ่งมาเปลี่ยนเบอร์รองเท้าให้ ยังได้คำพูดที่สะเทือนใจ ก็คิดว่า เราทำประโยชน์ ทำดีให้คน ต้องมีเรื่องแบบนี้บ้าง เพราะทั่วๆไปแล้ว เขาไม่เคยค้าขาย แบบอาริยะ

ได้รับดอกหญ้า ฉบับ"รักหมดทั้งโลก" อันดับที่ ๑๐๕ เมื่อวันที่ ๖ มีนาคม'๔๖ อ่านจบ ภายในคืนเดียว เช่นกัน

ขอรายงานควันหลงจากเดือนกุมภาพันธ์ ๒๕๔๖ วันที่วัยรุ่นไทยเห่อตามกัน ๑๔ กุมภา วันวาเลนไทน์ เด็กชายหญิง นัดกันเป็นคู่ๆ นับปีนับวันอายุของคู่ จะน้อยลง เขามีความคิดว่า รักกันจริง ต้องนอนด้วยกัน ในวันนี้ พบเด็กผู้หญิงป. ๖ ก็เห่อไปกับเขาด้วย และเรียบร้อย ทุกขั้นตอน
- บัวฟ้า ประทุมสูตร จ.สระแก้ว -

คนที่จมอยู่กับสังคมค้าขายแบบปุถุชนทุนนิยม แล้วไม่เคยศึกษา หรือไม่เคยพบเห็น สังคมค้าขาย แบบอาริยะชน บุญนิยมเลย ยากมากที่เขาจะเชื่อว่ าในโลกนี้ มีคนพันธุ์แปลก ดีอย่างนี้อยู่ แต่คงเชื่อ ง่ายแน่ๆ สำหรับสังคมวัยรุ่นไทย ที่วิ่งไล่ตามก้นฝรั่ง เพราะมีให้เห็นกันเกร่อ ในวันแห่งความรัก นับวัน จะเลวร้าย ย่ำแย่หนักขึ้น - บ.ก.

ปรัชญาการศึกษา
ขอบพระคุณมากๆนะครับ ที่ส่งหนังสือไปให้ผม พอได้รับก็รีบเปิดอ่าน แบบคร่าวๆ ทันที ชอบในเนื้อหา ทุกๆตอน รู้สึกภูมิใจ และดีใจ ที่ได้มีหนังสือดีๆ ที่มีสาระ และมีประโยชน์ อยู่ในมือ อยากให้คนทั่วๆไป ได้มีแนวคิด และแนวปฏิบัติ ดังเช่น คำแนะนำ ในหนังสือให้มากๆ สังคมคงจะมีความสงบสุข ไม่น้อยเลย เพราะปัจจุบัน ผู้คนในสังคม หลงมัวเมา กับสิ่งไร้สาระ กันมากเกินไป ทำให้ชีวิต ต้องพบอยู่แต่กับ ความวุ่นวาย น่าสลดนะครับ

สิ่งที่ได้รับจากหนังสือ ทั้งดอกหญ้าและสารอโศกมีหลายอย่างครับ เช่น ไม่ดื่มเหล้า เบียร์ เครื่องดื่ม ชูกำลัง (ทุกชนิด) มีกาแฟบ้างเป็นบางครั้ง (แต่ไม่ติด จนขาดไม่ได้ครับ) ไม่สูบบุหรี่ ไม่เล่นการพนัน (โดยเฉพาะ เหล้า และบุหรี่ ไม่มีมาตั้งแต่เกิดเลยครับ ด้วยความสัตย์จริง) แต่การพนัน โดยเฉพาะหวย เคยมีบ้าง เมื่อตอนเริ่ม เป็นหนุ่ม เล่นตามผู้ใหญ่ครับ แต่หลังจากได้แนวของชาวอโศก เมื่อปี'๓๖ ตอนนั้น ฟังรายการวิทยุ ของท่านจันทร์ ได้เลิกเล่น โดยเด็ดขาด เลิกได้ประมาณ ๑๐ ปีแล้วครับ

ตอนนี้อายุ ๒๗ ปี ยังไม่มีครอบครัว มีแต่คุณพ่อและคุณแม่ อยู่ที่ต่างจังหวัด ผมมาทำงานด้วย เรียนไปด้วย เรียนอยู่ มสธ.

ทุกวันนี้มีดอกหญ้าและสารอโศกเป็นเพื่อนที่ดีมาก ทำให้ใช้เวลาได้อย่างมีคุณค่ามากขึ้น ทุกเช้า จะต้องอ่าน หนังสือเรียนเป็นหลัก ตามด้วยดอกหญ้า และสารอโศก ตอนเย็น อ่านหนังสือเรียน อย่างเดียวครับ

และ ตั้งแต่ปี'๔๖ มานี้ ได้หัดทาน ๒ มื้อ รู้สึกดีมากๆเลย ช่วงอาทิตย์แรกๆรู้สึกหิวเหมือนกัน แต่ต้องการ บังคับใจตัวเอง สิ่งที่รู้สึกได้อย่างชัดเจนคือ ขับถ่ายดีขึ้นมากเลยครับ เดิมทีกิน ๓ มื้อ แต่ไม่ค่อยถ่าย พอเหลือ ๒ มื้อ กลับถ่ายดีขึ้น เบาสบายกว่าเก่ามากๆเลย และจะกินแบบนี้ไปตลอด เพราะส่วนใหญ่ ทำกับข้าวกินเอง ไม่มีใครบังคับ ให้ต้องกิน และทำให้ชีวิต สะดวกขึ้น เพราะไม่ต้อง พะวงเรื่องกิน สุดท้าย ขอกล่าวว่า ชีวิตนี้รู้สึกภูมิใจมาก ที่ได้พบแนว ของชาวอโศก ช่วยให้พบกับ เส้นทางการใช้ชีวิต ที่เป็นไป เพื่อความสุข อย่างชาวพุทธ ที่แท้จริง
- กวี ลอยส่ง กทม. -

ทั้งเรียนอยู่ ทั้งทำงานด้วย แล้วก็ปฏิบัติธรรมอีก พากเพียรดำเนินชีวิต ให้มีคุณค่าดี ทำให้นึกถึง ปรัชญาการศึกษา ของชาวอโศก คือ ศีลเด่น-เป็นงาน-ชาญวิชา - บ.ก.

ดีใจเพราะใจดี
ดิฉันดีใจมากค่ะ ที่ได้รับกำลังใจจากชาวอโศกในรูปแบบ"ธรรมปฏิสัมพันธ์" ความศรัทธา และการปฏิบัติ สม่ำเสมอ โดยการฟังธรรม อ่านหนังสือ ทำความดีอย่างสม่ำเสมอ หาโอกาสไปคุยกับ พระคุณเจ้า ฝึกจิตใจ ให้เข้มแข็ง พร้อมกับทำหน้าที่การงาน ทั้งงานได้เงิน และงานในบ้าน ทำหน้าที่ภรรยา แม่ และพี่ เพราะพ่อ และแม่เสียแล้ว

คนที่เกี่ยวข้องทุกคนดิฉันยินดีที่จะแบ่งเบาภาระของผู้อื่น ด้วยความจริงใจ และเต็มใจ ความดีแม้เล็กน้อย จะเป็นไป โดยอัตโนมัติ อยากทำด้วยความสุขใจ ปีติ วิธีการอย่างนี้ กาลเวลาผ่านไป สามารถนำสามี ไปวัดทำบุญ ฟังธรรม ในวันมาฆบูชาได้ ดิฉันดีใจมาก สามารถทำให้เขา กินอาหาร มังสวิรัติได้ แม้วันพระ วันเดียวก็ยังดี เขาไม่ค่อยสบาย เส้นเลือดฝอย ในสมองแตก มันเป็นทุกข์ ในครอบครัว แต่ดิฉัน ไม่ทุกข์ใจมากนัก เพราะได้วางใจ จากการปฏิบัติธรรม มีผลส่งมาให้ดิฉันไม่เครียด

เป็นโอกาสที่จะนำเขาเข้าสู่ธรรมะ เป็นผลดีกับดิฉันที่ได้ศึกษาหาความรู้ ทำให้ดิฉันไม่ต้องการอยู่ด้วยกัน แบบสามีภรรยา ที่มีอารมณ์ใคร่ ก็เป็นผลดี เพราะเขาก็เข้าใจ ดิฉันมากขึ้น เราอยู่ด้วยกัน สุขสบายใจขึ้น อบอุ่นขึ้น ฟังธรรมะทุกวัน จากวิทยุชุมชน มีธรรมะจากชาวอโศก เป็นประจำ ได้กำลังใจ จากหลวงพ่อ ท่านว่า "ถ้าเรามั่นคง เขาจะมั่นใจ ในการปฏิบัติตัวของเรา"

สามีเขามั่นใจในตัวดิฉันมากขึ้น เพราะดิฉันทราบว่า เมื่อก่อนเขาไม่ค่อยพึ่งพาดิฉัน มากนัก แต่เดี๋ยวนี้ ดิฉันสามารถ เป็นหลักได้ ดิฉันมั่นใจอย่างนั้น ดิฉันไปห้องสมุดของวัด หาหนังสือ มาอ่านทบทวน แม้ยังสงบนิ่ง ไม่ได้หมด แต่เชื่อมั่นว่า ตัวเองทำให้ดียิ่งขึ้นได้ เพียงแต่ต้อง พยายามเผากิเลส ให้มากกว่านี้ จะทำไป ตามบารมี ที่สั่งสม เพื่อก้าวหน้า กว่านี้ค่ะ

กราบขอบพระคุณในกำลังใจและคำแนะนำ ดิฉันจะฝึกฝนเพียรพยายามให้ตัวเองอดทน สั่งสม คุณงามความดี และจะเข้มแข็ง เพื่อก้าวหน้า ในทางที่ดีขึ้น ต่อไป
- มาลี สังข์ศิริ จ.ตาก -

ใจจะดีก็เพราะหมั่นทำดี ด้วยความขยันพากเพียร และอดทนสู้อุปสรรคปัญหา แล้วผลดี ก็จะค่อยๆ ส่งผลให้ปรากฏ เมื่อผลดีเกิดขึ้นให้เห็นแล้ว ก็เป็นความดีใจ ในมรรคผลนั้น อันจะเป็นพลัง ให้เกิดกำลังใจ ทำดีสืบต่อไป - บ.ก.

ทำความรู้ให้เป็นจริง
กองบรรณาธิการดอกหญ้าและสารอโศก ผมได้อ่านหนังสือเป็นเล่มที่ ๓ แล้ว และขออภัยด้วย ที่ฉบับนี้ ตอบช้าไป เดือนหนึ่งพอดี คือผมได้สูญเสียน้องชาย และแม่ไปในเวลาไล่เลี่ยกัน น้องเสียไป เมื่อต้นเดือน พอกลางเดือน แม่ก็เสียไปอีกคน มัวยุ่งอยู่กับการจัดงาน และกำลังใจ ที่จะทำอะไร ก็ลดไปด้วย จึงตอบ ช้าไปครับ

ยอมรับว่ายังเสียใจกับการที่ได้เสียแม่ไป วันเผาก็ยังร้องไห้ ทั้งที่พยายามทำใจแล้ว คิดถึงความหลัง ที่ได้เคยร่วมทุกข์กันมา เคยลำบากกันมาอย่างไร แล้วมันก็ร้องไห้ออกมา ก็เพียงครั้งเดียวเท่านั้น เดี๋ยวนี้ ก็ทำใจได้แล้ว

คิดได้ว่าแม้ตัวเราเองก็คงไม่พ้นความตายเหมือนกัน เพียงแต่ตายตอนหลัง ส่วนแม่และน้องตายก่อน แต่ที่แน่ๆ เราคงไม่พ้น ความตายไปได้ เราจะทำอะไรดี ที่มันดีๆ ก่อนที่ความตายจะมาถึง

เคยจำได้ว่า การพลัด-พรากจากกันในสังสารวัฏนี้ ถ้าจะนำน้ำตาของคนๆหนึ่งมารวมกัน ที่ตายเกิด เกิดตายมาแล้ว หลายภพ หลายชาติ น้ำตาที่ร้องไห้นั้นมากกว่าน้ำใน ๔ มหาสมุทรเสียอีก แสดงว่า ชาตินี้เป็นเพียงหนึ่ง ในหลายๆชาติ ที่นับไม่ถ้วนทีเดียว ตราบใดที่ยังไม่บรรลุธรรม ถึงพระนิพพาน เราก็ต้อง มาตายเกิด -เกิดตาย ไม่รู้จักจบสิ้นไปได้ แล้วก็ต้องมาร้องไห้ เพราะการตาย พลัดพรากจากกัน

สำหรับเรื่องในหนังสือบางเรื่อง ก็ให้ประโยชน์ข้อคิดในการดำเนินชีวิตดีมากครับ สิ่งที่ไม่เคยรู้มาก่อน ก็ได้รู้ จากการอ่านนี้แหละครับ ขอขอบคุณ เป็นอย่างยิ่ง
- ธวัช คำศรี กทม. -

เรื่องการพลัดพราก ใครๆก็รู้ว่า คนเราต้องตายจากกันไปเป็นธรรมดา แต่พอเวลานั้นมาถึง ก็มักทำใจ ไม่ได้ เพราะความจริง ในชีวิตของเขา เขาไม่หมั่นฝึกทำใจ มรณัสสติไว้ก่อน เสมอๆ นั่นเอง - บ.ก.

ป่วยกายไม่ป่วยใจ
กระผมป่วยมาเป็นเวลา ๒๓ เดือนเต็ม ตอนป่วยหนักต้องไปหาหมอทั้งโรงพยาบาล และ หมอส่วนตัว เดือนหนึ่ง นับสิบครั้ง เดี๋ยวนี้ต้องไปเดือนละสองครั้ง ผมไปมาเมื่อวันที่ ๑ ต้นเดือน พรุ่งนี้วันที่ ๒๘ ก.พ. หมอนัดอีก จากการหยุดงาน ไม่มีรายได้ มีแต่รายจ่าย ทำให้กระผมต้องหมดเงิน ที่เก็บไว้ถึง หนึ่งแสน ห้าหมื่นบาท นอกจากหมดเงินแล้ วเริ่มเป็นหนี้ธนาคาร ทำให้ผมต้องออกทำงาน (ขายของตามตลาดนัด บ้านนอก)

นอกจากกระผมป่วยแล้ว ลูกกระผมก็ป่วยเป็นเนื้องอกที่ต่อมน้ำลายบริเวณลำคอ ต้องผ่าตัดออก สองครั้งแล้ว ลูกต้องลาออกจากงาน ผมก็ทำงานไม่ได้ จึงมีแต่รายจ่ายอย่างเดียว จากการอ่านหนังสือ และฟังเท็ปธรรมะ ทำให้ความทุกข์ เบาบางลง ปล่อยวางได้มากขึ้น หนังสือบางวัน ก็ไม่มีเวลาได้อ่าน แต่เท็ปธรรมะ กระผมได้ฟังทุกวัน ไม่เคยขาด เพราะการฟัง ทำได้สะดวก กินข้าว ทำงาน ก่อนนอนก็ฟังได้ เท็ปบางม้วน ซึ่งเป็นของพ่อท่าน กระผมฟังมาแล้ว เกินกว่า ๒๐ เที่ยว เมื่อก่อน กระผมเคยส่งเงิน ค่าแสตมป์มาช่วย แต่ตอนหลังต้องกราบขออภัย คิดว่าเมื่อเริ่มทำงาน คงจะส่งได้อีก

สำหรับการปฏิบัติของกระผม จะพยายามให้ยิ่งๆขึ้นไป กระผมตัดการดูหนัง ละครในโทรทัศน์ เลิกดูฟุตบอล ซึ่งเคยชอบได้เด็ดขาด ปลูกผักกินเอง

กระผมเคยเลี้ยงไก่กับเป็ด โดยไม่มีค่าใช้จ่าย คือลูกไก่ลูกเป็ดทางราชการแจกฟรี ผมมีญาติ และคนรู้จัก ขายปลาในตลาดนัด ผมจะเก็บเศษปลา ปลาเสียๆที่เขาจะทิ้ง ข้างบ้าน มีร้านทำขนม ขายทุกวัน มีกากมะพร้าว วันละ ๒ ปีบ และรอบบ้านกระผม มีชาวบ้านปลูกผักมาก กระผมจะเอา เศษปลาต้ม สับเศษผัก กากมะพร้าว ทำให้เป็ดไก่กิน เลี้ยงอย่างน ี้โดยไม่ใช้ทุนเลย แต่เมื่อมาคิดดูแล้วว่า คนปฏิบัติธรรม ไม่ควรทำอาชีพอย่างนี้ ผมจึงตัดสินใจ เลิกเด็ดขาด ทั้งๆที่เป็นรายได้ที่ดีมาก จากการขาย ไข่เป็ด ไข่ไก่

การปฏิบัติบางอย่างกระผมปฏิบัติมาก่อนพบอโศก เช่น กระผมนอนโดยปูเสื่อบนพื้น นอนไม่ใช้เบาะมา ๒๐ กว่าปีแล้ว กระผมไม่เคย ใส่สร้อยคอเลย ตั้งแต่เลยวัยเด็กมาแล้ว ไม่เคยใส่แหวนเลย ไม่เคยมีพระเครื่อง พกติดตัว หรือแขวนคอเลย และที่บ้านกระผ มไม่มีพระพุทธรูป ที่เป็นโลหะ หรือดินปั้นเลย ข้างฝา ผมมีรูปพระพุทธเจ้า ที่เป็นกระดาษแขวน และมีรูปพ่อท่าน โพธิรักษ ์ซึ่งเป็นรูป จากปฏิทิน รูปภาพ ท่านพุทธทาส ซึ่งเป็นภาพกระดาษ ทั้งสิ้น

กระผมเลิกการทำบุญแบบมหากุศล เช่น ไปทอดกฐิน ทอดผ้าป่าโดยเหมารถบัสไปไกลๆ กินเหล้าเบียร์ เที่ยวทัศนาจร แล้วอ้างว่าไปทำบุญ กระผมตั้งใจทำบุญ โดยการปฏิบัติที่ตัวเอง ที่กาย จิต และผัสสะ กระผมพยายาม ควบคุมสัมผัส ไม่ให้ปรุงแต่ง เป็นราคะ โลภะ โทสะ โมหะ วนเวียนไม่สิ้นสุด ใช้เวลา ที่มีอยู่ ทุกวินาทีนี้ อย่างคุ้มค่า และเพื่อความสิ้นสุด ของอวิชชา และอุปาทาน

กระผมยึดเอาหนังสือและเท็ปธรรมะของอโศก เป็นผู้ชี้ทางปฏิบัติดี และปฏิบัติตรง จึงขอเรียน ด้วยความเคารพว่า หนังสือดอกหญ้า และ สารอโศก มีค่าและคุ้มค่า สำหรับกระผม ทำให้เกิด ปัญญา แก่กระผม สมตามปณิธาน ที่ทางสมาคม ต้องการอย่างยิ่ง และกระผมหวังว่า จะได้รับหนังสือ ต่อๆไป กระผมขอหยุดแค่นี้ เพราะสุขภาพมันรบกวน พรุ่งนี้กระผมต้องไปตรวจร่างกาย ตามหมอนัดอีก ขอกราบขอบพระคุณ
- นายเปลี่ยน ขุนจางวาง จ.สตูล -

คนผู้มีใจเข้าสู่กระแสธรรมแล้ว ย่อมโลดแล่นไปในธรรมอย่างมุ่งมั่นด้วยศรัทธา แม้ความเจ็บป่วย ก็ขวางกั้น ใจดวงนี้ไม่ได้ - บ.ก.

สูญเสียแต่ไม่เสียสูญ
เมื่อวันที่ ๑ มีนาคม ๒๕๔๖ ผมได้ไปซื้อสินค้าที่ห้างเดอะมอลล์บางกะปิกับเพื่อน เมื่อทำธุระเสร็จ กลับถึงบ้าน ปรากฏว่ากระเป๋าเงินหาย ผมรีบกลับไปที่ห้างอีกครั้ง เผื่อจะมีผู้ประสงค์ดี เก็บฝากที่ห้าง แต่ต้องผิดหวัง เพราะทางห้าง ยังไม่มีการรับแจ้งว่า เก็บกระเป๋าเงินได้

นอกจากบัตรต่างๆที่สำคัญ เช่น บัตรประจำตัวประชาชน บัตรอนุญาตขับรถยนต์ -จักรยานยนต์ และ บัตรเครดิต ของธนาคารอีก ๓ แห่ง รวมทั้ง ATM อีก ๒ บัตร ยังมีเงินอีก ประมาณ ๗,๐๐๐ บาท ซึ่งผม ต้องเตรียมไว้ชำระหนี้ แก่บุคคลอื่น และสถาบันการเงิน ที่ผมใช้บัตรเครดิตอยู่

เสียใจมั้ย ผมถามใจตนเอง ก็ได้คำตอบว่า เสียใจ แต่ไม่นาน เพียงครู่เดียว เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนี้ คงเป็นวิบากกรรม ของผมเอง ตามที่พ่อท่าน แสดงธรรมเสมอว่า กรรมเป็นของของตน กรรมเป็นทายาท กรรมเป็นมรดก ฯลฯ ซึ่งอดีตที่ผ่านๆมา ผมคงทำกับใครไว้บ้าง ก็เป็นได้ จึงวางใจ ไม่เป็นทุกข์เท่าไร

ก่อนที่ผมจะปฏิบัติธรรม ผมเคยเข้าใจผิดจ่ายเงินค่าโดยสารแก่รถ TAXI ที่พาผมมาส่งที่บ้าน ในเวลากลางคืน ค่าโดยสารประมาณ ๑๓๐ บาท ผมหวังดีจึงหยิบ (เงิน) ธนบัตรใบละ ๑๐๐ บาท และ ธนบัตรใบละ ๒๐ บาท จำนวน ๒ ใบ รวมเป็นเงิน ๑๔๐ บาท เพื่อให้คนขับทอนง่ายๆ สักพัก คนขับบอกว่า ไม่มีทอน ผมจึงบอกว่า เอาไปเลย

แต่เมื่อผมสำรวจธนบัตรในกระเป๋า ปรากฏว่า ผมหยิบใบละ ๕๐๐ บาทให้แก่คนขับไป ค่าโดยสารเที่ยวนี้ จึงแพงกว่าปกติถึง ๔๑๐ บาท ผมทุกข์อยู่นาน หลายวัน กว่าจะวางใจได้ เทียบกันแล้ว ครั้งนี้ วางใจได้เร็วมาก

ต่อมาอีก ๒ วัน ก็มีเด็กขายของประจำร้าน ๒๔ ชั่วโมง แถวนวลจันทร์ โทรมาบอกผมว่า เก็บกระเป๋าเงิน ของผมได้ คงเหลือแต่บัตรเครดิต ของบางธนาคาร มีหายไป ๒ บัตร คือ บัตรเครดิต และ ATM ของธนาคาร กสิกรไทย เงิน ๗,๐๐๐ บาทหาย และกระเป๋าผมเปียกน้ำ ผมต้องทิ้ง กระเป๋าไป หลังจาก รับใช้ผมมาได้ ๑๐ ปี

สิ่งที่เกิดขึ้นครั้งนี้กับผม เป็นเพราะผมสะเพร่า เผลอเรอ ไม่ระมัดระวังการเก็บ กระะเป๋าจึงหล่นหาย หรือไม่ ก็ถูกล้วงกระเป๋า โดยผมไม่ระมัดระวัง มันเป็นเหตุเป็นผล ตามคำสอน ของพระพุทธเจ้าจริงๆ ที่สำคัญ..... กรรมดีที่ทำไว้ แม้จะทำมากเท่าไร ก็ตาม ก็ไม่สามารถ ลบล้างกรรมที่ไม่ดี ที่คนเราทำไว้ แม้จะผ่านไป นานเท่าใด ก็ตาม กรรมตามทันเสมอ ผมจะทำความดีให้มากขึ้นครับ

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้ ทำให้เป็นคนจนลงทันตาเห็น แต่ก็ดีทำให้สิ่งที่เคยต้องการ ก็ไม่ได้ตาม ที่ต้องการ และจะต้อง ประหยัดการใช้จ่าย ของตัวเอง ในสิ่งที่ไม่จำเป็น ต้องวัดใจว่า อะไรจำเป็นที่สุด หรือ เปรียบเทียบกันว่า สิ่งไหน จำเป็นกว่ากัน จนแล้วสบาย
- สมชาย อนุรักษ์ฤานนท์ กทม. -

สูญเสียแต่ไม่เสียสูญ(ไม่เสียความมีใจว่าง) ดีจริงๆที่ทำใจดีได้ แม้ต้องเผชิญหน้ากั บความสูญเสีย เพราะยังไงๆ ของก็เสียไปแล้ว อย่าให้ต้องมาขาดทุนซ้ำ ด้วยการเสียใจ อีกเลย เสียอะไรๆในโลก ก็เสียไปเถิด แต่ถ้าใจ ไม่เสียซะอย่าง ก็จะไม่ทุกข์ - บ.ก.

ชีวิตประเสริฐ
อ่านหนังสือดอกหญ้าและสารอโศกทุกเล่มที่ได้รับ เห็นตัวอย่างที่ดีก็ลองทำบ้าง ได้ทำความดีแล้ว ปีติจริงๆ รู้แล้วว่า การเรียนรู้ และปฏิบัติบ่อยๆ ในสิ่งที่ดี ทำให้ชีวิตดีขึ้น มันมีความสุขนะ ทั้งที่ไม่ได้ร่ำรวย หรูหรา ชีวิตธรรมดาๆ มีงานก็ทำตามหน้าที่ ขับรถได้แต่ไม่มีรถใช้ส่วนตัว ไปไหน ก็ใช้รถโดยสาร หากไม่ไกล ก็เดินไป ก่อนนี้อยากมี อยากได้ไปหมด ตอนนี้ไม่แล้ว ชีวิตอยู่ได้แบบปกติสุข
- เห็นใครหอบของรุงรังก็ช่วย
- เห็นเด็ก เห็นคนแก่เดินข้ามถนน ก็ช่วยส่งเขาข้าม
- คนไม่รู้หนทางก็บอก เคยพาฝรั่งไปส่งถึง ททท.ก็มี

วันหนึ่งไปกด ATM ที่ห้างสรรพสินค้า คนมาก่อน ทิ้งบัตรไว้ ใจมันไม่คิดอะไรเลยนะ ดึงสลิปออกมาดู ยอดเงินคงเหลือ แสนกว่าบาท ความคิดดีๆ มันตามมานะ ทำอย่างไร จะคืนเจ้าของได้ เขาคงกำลัง ทุกข์ใจอยู่ จากนั้น ก็โทร.ไประงับการใช้บัตรให้เขา (๔-๕ ทุ่มแล้วล่ะ) โดยไม่รู้เลยว่า เขาจะรับรู้หรือเปล่า? เพียงแต่ตอนน ี้เงินของเขายังอยู่ครบถ้วน -ปลอดภัย มันรู้สึกอิ่มอกอิ่มใจ ขึ้นมาทันทีนะ

วันนี้น้องสาวเดือดร้อน ก็ได้ช่วยเขาเรื่องเงินอีก ทั้งที่เหลือเงินติดตัวแค่ ๒๐-๓๐ บาท แต่ไม่ทุกข์เลย รู้ว่า เราทำความดี อีกอย่าง เราก็มีที่กิน ที่นอนอยู่แล้ว (พักที่ทำงาน)

อาทิตย์ก่อนเข้าไปปฏิบัติธรรมที่วัด แม่ชีอาวุโส เกิดป่วยกะทันหัน ก็ช่วยจัดการส่งร.พ. ดูแลจัดการ เป็นธุระ จนเสร็จงานศพ งานนี้เหนื่อยแทบขาดใจ เพราะมีเรื่องราว ให้ทำมากมาย แต่จิตใจกลับเบิกบาน -ผ่องใส ที่ได้ช่วยเหลือ ให้ทุกอย่าง เสร็จเรียบร้อย

วันนี้มีดอกหญ้าและสารอโศกเป็นกำลังใจ แม้สุขภาพกายไม่ดีนัก แต่จิตใจแข็งแรงดีมาก ขอมีชีวิตอยู่ เพื่อทำความดี เผื่อแผ่ผู้คนและสิ่งมีชีวิตในสังคม แม้เพียงส่วนน้อยนิด ก็คิดว่า คุ้มค่าแล้ว
หวังว่า วันหนึ่ง จะมีโอกาสได้พบ และกราบนมัสการ พ่อท่านสักครั้ง
(ป.ล.ส่งแสตมป์บุญมาด้วยค่ะ)
- ชนมน เทพสุด จ.เชียงใหม่ -

ชีวิตเรียบง่าย มีธรรมะ กินน้อย ใช้น้อย แบ่งปันผู้อื่น ช่วยเหลือผู้ทุกข์ร้อน นี่แหละ การมีชีวิต ที่คุ้มค่า กับการเกิดมา ชาติหนึ่งๆ เป็นชีวิตที่สุดประเสริฐ - บ.ก.

(สารอโศก อันดับที่ ๒๕๘ มีนาคม ๒๕๔๖)