เพื่อนในยามทุกข์
ดิฉันได้รับหนังสือดอกหญ้าและสารอโศกแล้วค่ะ ได้รับตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เดือนที่แล้ว ต้องขอโทษด้วย ที่ไม่ได้ตอบรับทันที หวังว่าคงให้อภัย เพราะความโง่ของตัวดิฉันเอง ที่ปล่อยให้วันเวลาผ่านไป กับเรื่องวางไม่ลง ปลงไม่ตก จึงต้องมานั่งเป็นทุกข์ เสียชื่อนักปฏิบัติธรรมหมดเลย

ดิฉันนี้แย่จริงๆ ได้รับหนังสือมาแล้วก็ไม่ยอมอ่าน เอามาวางทิ้งไว้เฉยๆ เป็นเพราะความเสียใจที่ได้รับ ทำให้หมดอาลัย ตายอยาก ต่อทุกสิ่งรอบตัว ไม่คิดอยากจะทำอะไรทั้งนั้น มันท้อแท้ สิ้นหวัง หมดกำลังใจ ที่จะลุกขึ้นสู้

เรื่องมีอยู่ว่า ดิฉันได้ปลูกกระเทียมไปสามไร่กว่า ลงทุนไปสองหมื่นกว่าบาท ถูกฝนกระหน่ำ ซ้ำซาก ครั้งแล้วครั้งเล่า ติดต่อกัน ทำให้กระเทียมเน่าตายเกือบหมด ปลูกมะเขือเทศ อีกสองงาน ได้เวลา เก็บเกี่ยวพอดี ก็ถูกฝนและลูกเห็บตกใส่ มีทั้งช้ำทั้งแตก เสียหายหมด ไม่เหลืออะไรเลย ทำให้ดิฉันท้อใจ หมดแล้วความหวัง ที่จะได้เงินไปใช้หนี้ธ.ก.ส.ในปีนี้ เป็นอันสิ้นหวัง มิหนำซ้ำยังเป็นหนี้ธนาคารหมู่บ้านอีก ทำให้ดิฉันคิดมาก ไม่เป็นอันทำอะไร ปล่อยให้ชีวิต ไหลลื่นไปตามวันและเวลา

จนกระทั่งวันหนึ่ง นึกขึ้นได้ว่าเรายังมีเพื่อน และเพื่อนอาจช่วยเราได้บ้าง เพื่อนของดิฉันในยามทุกข์ก็คือ หนังสือดอกหญ้าและสารอโศก จึงหยิบขึ้นมาอ่าน พอเปิดใบแรกก็พบเนื้อหาเกี่ยวกับเจ้าหนุ่มนิโกร ผู้ไม่ยอมแพ้ต่อโชคชะตาแห่งชีวิต มันทำให้ดิฉันคิดถึงตัวเองว่า นี้เราจะยอมแพ้แล้วหรือ ทำให้ดิฉันเกิด พลังใจขึ้นมาทันที ช่างเตือนสติชีวิตดียิ่งยามเราไม่มีใคร อ้างว้าง ว้าเหว่อยู่คนเดียว หนังสือดอกหญ้า และ สารอโศก เป็นขวัญกำลังใจ ทำให้มีมานะอดทนต่อสู้ชีวิต เหมือนมีพ่อและแม่อยู่ใกล้ๆคอยให้กำลังใจ

ในชีวิตดิฉันขาดทั้งพ่อและแม่มาตั้งแต่เล็กๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพ่อหน้าตาเป็นอย่างไร ไม่มีแม้แต่รูปถ่ายให้ดู หนังสือดอกหญ้าและสารอโศกจึงเป็นเพื่อนแท้ มิตรแท้คนเดียวที่ดิฉันมีอยู่ ได้โปรดอย่าทิ้งดิฉันนะคะ เรื่องหนี้สิน ก็คงค่อยผ่อนใช้เขาไปก่อน ขอขอบพระคุณ ทีมงานผู้จัดทำ หนังสือดอกหญ้า และ สารอโศก ทุกท่าน และสมาคมผู้ปฏิบัติธรรมทุกท่านด้วย

หนังสือของท่านมีคุณค่าประโยชน์ต่อผู้อ่านมากมหาศาล ดิฉันไม่รู้จะตอบแทน บุญคุณท่านอย่างไรดี ดิฉันจน ด้วยทรัพย์สินเงินทอง จึงได้แต่ระลึกถึงท่าน อย่างไม่มีวันลืม ตั้งใจไว้ว่าจะทำแต่ความดี ถือศีล ปฏิบัติธรรม ตามแบบอย่างที่ดี ของชาวอโศก ไปตลอดชีวิตนี้ ไม่เปลี่ยนแปลง

การปฏิบัติธรรมของดิฉันเป็นไปอย่างต่อเนื่อง วันพระกินสองมื้อ งดเนื้อสัตว์ทุกชนิดได้แล้ว แทบไม่เชื่อว่า ตัวเองจะทำได้ รู้สึกตัวเบา นึกว่าจะไม่มีแรงทำงาน แต่ก็ทำได้สบายไม่เป็นอะไร คนในครอบครัวเป็นห่วง เห็นดิฉันกินแต่ผัก เขากลัวดิฉันเป็นโรคขาดอาหาร ดิฉันก็บอกเขาว่า ดิฉันสบายดี ไม่ปวดขาเหมือนเมื่อก่อน ทุกวันนี้ดิฉันเฝ้าคิดถึงหมู่กลุ่มตลอดเวลา ไม่สามารถเข้าไปร่วมกิจกรรมกับท่านได้ วิบากกรรม ของดิฉันยังมีอยู่ จึงได้แต่หวังว่า สักวันหนึ่งถ้าไม่ตายเสียก่อน จะพยายามไปให้ได้ แม้จะพยายาม นานแค่ไหน ก็ยอมค่ะ มีโอกาสเมื่อไรจะไปทันที ไปไม่ถูกก็จะถามเขาว่าไปทางไหนค่ะ
- อรุณา เนาว์ชมภู จ.เชียงราย -

ธรรมะช่วยดับทุกข์ได้ ตราบใดไม่ลืมธรรมะ ตราบนั้นธรรมะก็จะไม่ลืมเราแน่นอน - บ.ก.

อาหารเลี้ยงใจ
หนังสือทุกฉบับที่มูลนิธิธรรมสันติส่งไปให้ คืออาหารหล่อเลี้ยงจิตใจสำหรับดิฉัน เมื่อไหร่มีปัญหา มีความทุกข์ หนังสือเหล่านี้ทำให้ดิฉันคลายความทุกข์ลงได้

ก่อนจะนอน ดิฉันจะไหว้พระสวดมนต์ทุกเช้า-เย็น ไม่เคยขาด (นอกจากเดินทางไปต่างจังหวัด) และจบลงด้วย หนังสือสารอโศก-ดอกหญ้าทุกคืน หรือไม่ก็จะเปิดธรรมะฟัง ดิฉันขอสมัคร เป็นสมาชิกตลอดชีวิต ด้วย นะคะ ดิฉันจะนำเนื้อหาสาระจากสารอโศก-ดอกหญ้า มาเป็นแนวทาง ในการดำรงชีวิต ตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า เพื่อเลิกลดกิเลสในตัวให้น้อยลง

ปัจจุบันก็รักษาศีล ๕ อยู่ ดิฉันอยากเรียนทางมูลนิธิธรรมสันติว่า ตั้งแต่ดิฉันได้รู้จักสันติอโศก ชีวิตตัวเอง (จิตใจ)ดีขึ้นมาก รู้จักปล่อยวางในเหตุแห่งทุกข์ เวลามีความทุกข์ดิฉันจะท่องคาถานี้ประจำ (เกิดขึ้นได้ ก็ต้องดับได้เอง) และคาถาประจำใจเวลาท้อแท้ อดทนให้ถึงที่สุด ทำให้ดีที่สุด ได้แค่ไหนก็แค่นั้น

ดิฉันลืมบอก ดิฉันรู้จักสันติอโศกมาประมาณ ๖-๗ ปีแล้วค่ะ ได้สันติอโศก เยียวยาจิตใจ ที่เคยบอบช้ำ จากโลกภายนอก ให้ค่อยๆดีขึ้น ทุกวันดิฉันพยายามตามรู้ ตามดูอาการของจิต เมื่อมีผัสสะเข้ามากระทบ บอกใจตัวเอง เสมอว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป กราบขอบพระคุณอย่างสุดซึ้ง ที่ทำให้ดิฉัน พบพระพุทธเจ้า ตัวจริง

โอกาสหน้าดิฉันจะเขียนมาเล่าใหม่ค่ะ เขียนจ.ม.ไม่เก่ง แต่อยากบอกทาง มูลนิธิธรรมสันติว่า ดิฉันได้รับ ประโยชน์ มหาศาล จากหนังสือทุกฉบับที่ทางมูลนิธิธรรมสันติส่งมาให้ค่ะ
- กชามาศ อมรส่งเจริญ จ.ปทุมธานี -

ภูมิใจจังเลย ที่มีเพื่อนแท้ร่วมปฏิบัติธรรมเพิ่มขึ้น หนำใจ อิ่มใจ อยากทำหนังสือธรรมะให้ท่วมโลก ก็เพราะอย่างนี้แหละ - บ.ก.

สมาชิกคนจน
ได้จากการอ่านหนังสือดอกหญ้าและสารอโศกนี้มาก จนบรรยายเป็นตัวเป็นตนไม่ได้ เพราะสอนไว้เยี่ยมมาก กระผมผู้อ่าน จะปฏิบัติตาม ที่ท่านสอนมา ได้หมดคงยาก แต่ผมจะพยายาม ทำให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้ เพราะทางโลก ภายนอก กับทางวัด แล ะความยากจน ทำให้เป็นอุปสรรคอยู่ไม่ใช่น้อย แต่ผมก็จะพยายาม ทำไปเรื่อย

ที่ท่านได้ส่งหนังสือไปให้ผมอ่าน ก็เป็น ๑๐ ฉบับแล้ว ผมเป็นหนี้บุญคุณ ทางสมาคมผู้ปฏิบัติธรรม เป็นอย่างมาก แต่ผมไม่มีอะไรตอบแทนท่านเลย ปัจจุบัน ผมก็ป่วยอยู่ และเป็นหนี้ทาง ธ.ก.ส.และสหกรณ์ แล้วยังหนี้ ตามบ้านอีก ผมจึงไม่มีเงิน ที่จะช่วยเหลือค่าพิมพ์หนังสือ และค่าส่งให้ทางสมาคมฯได้

กระผมได้ดื่ม น้ำปัสสาวะมา ก็เป็นเวลา ๒ เดือนแล้ว ผลยังไม่ชัดเจน พอทุเลาบ้าง ยังไม่หายขาด เพราะผมป่วย เป็นมานานปีกว่าแล้ว

ส่วนเหล้า บุหรี่ ผมเลิกมานานแล้ว อาหารมังสวิรัติทานเป็นบางครั้ง และเรื่องกินจุบๆจิบๆนั้น ผมไม่ค่อยกิน อยู่แล้ว เพราะผมมักจะกินเป็นเวลา บางครั้งผมกิน ๒ มื้อ เช้าและเย็น เรื่องเที่ยวกลางคืนก็ไม่มี

ขอให้สารอโศกเป็นกำลังใจให้คนจนตลอดไปเทอญ ขอขอบพระคุณมากๆ
- อดุลย์ นนทการ จ.เลย -

ชาวอโศกเป็นคนจนมีหลักการที่สำคัญอย่างหนึ่งว่า "กล้าจน" ฉะนั้นอย่าห่วงไปเลย ในเรื่องจะส่งเงิน ให้สมาคมฯ เป็นการตอบแทน ขอให้สมาชิกถือศีลปฏิบัติธรรมให้ดีให้พัฒนาเถิด -บ.ก.

มั่นคงในศีล
ผมคิดว่าตัวผมเองนั้น ห่างหมู่-ห่างกลุ่มของชาวอโศกไปมากจนเกินไป อยู่ที่นี่ก็เหมือนยืนทวนกระแสโลก อยู่ตัวคนเดียวจริงๆ จะมีโอกาสไปทานอาหารมังสวิรัติก็ตอนลงไปตัวเมืองเชียงใหม่

สิ่งที่ผมได้ลด-ละ-เลิกไปได้แล้วนั้น ยังดีอยู่เหมือนเดิมครับ ในท้องถิ่นตำบลแม่ตื่น-ตำบลม่อนจองนั้น การต้มเหล้า มีอยู่แทบ ทุกหมู่บ้าน การซื้อขายเหล้าป่าเป็นเรื่องธรรมดามาก ผมดีใจกับตนเองมาก ที่ตัดขาด จากมันได้ อาจเป็นเพราะว่าการรักษาศีลได้นั้น ทำให้จิตใจของผมเข้มแข็งขึ้น

ครอบครัวยังค่อนข้างที่จะยากจน ผมกับภรรยาจึงยังต้องดิ้นรนทำมาหากินอยู่ โดยการทำขนมออกเร่ขาย การเร่ขายขนมทำให้ผมได้พบกับชีวิตผู้คนหลายรูปแบบ นึกถึงคำสอนของพุทธองค์ที่ว่า สัตวโลก ย่อมเป็นไปตามกรรม ผมดีใจกับตัวเองมาก เพราะได้รู้จักสมาคมผู้ปฏิบัติธรรม มากว่าสิบปี และ สามารถลด - ละ - เลิกอบายมุข ออกไปจากชีวิต ของตัวเองได้

สิ่งที่ผมเลิกได้โดยเด็ดขาดคือ ๑. ไม่กินเหล้า และสูบบุหรี่ ๒. ไม่เล่นการพนันทุกอย่าง ๓. ไม่ซื้อหวยเบอร์
๔. ผมเริ่มประหยัด และเริ่มรู้จักเก็บออมไว้ครับ

ทุกวันนี้แม้จะไม่ร่ำรวย แต่ผมคิดว่าชีวิตตัวเองและครอบครัว เริ่มเดินถูกทางมาโดยลำดับ ผมจะพยายาม รักษาศีล ๕ ให้ดี จะเป็นสมาชิกที่ดีของสารอโศกและดอกหญ้าครับ

หากทางสมาคมผู้ปฏิบัติธรรมมีเวลาว่าง ก็ขอเชิญมาเยี่ยมหมู่บ้านแม่ตื่น-ม่อนจองบ้างนะครับ ยังมีป่าเขา-ลำเนาไพร น้ำตก หมู่บ้านกะเหรี่ยง ธรรมชาติที่ยังงดงามครับ
- สุรศักดิ์ สุตะปัญญา จ.เชียงใหม่ -

ผู้ที่ฝึกสติ หมั่นระลึกถึงศีลของตนเสมอๆ ศีลย่อมคุ้มครองช่วยให้จิตมีสมาธิมั่นคงในศีลได้ โดยไม่พาตนไปให้ประพฤติผิดศีลเลย - บ.ก.

ธรรมาธิปไตย
ข้อคิดที่ได้จากการอ่านคือ การใช้ความเพียรในการทำงาน โทษภัยของอบายมุข และได้รู้ว่า อบายมุข มีอะไรบ้าง ได้รู้ถึงการรักษาสุขภาพบุญนิยม อาตมารู้สึกชื่นชมอย่างมาก เพราะหมอเดี๋ยวนี้ต้องใช้เงินสูง และเห็นแก่เงิน ชาวอโศกได้สอนถึงการแก้ปัญหาเรื่องสุขภาพ จากการไม่กินเนื้อสัตว์ ไม่กินสารพิษ จากพืชผักผลไม้ ไม่กินจุบจิบ ขยันสร้างสรร ซึ่งเป็นการป้องกันโรคได้ดีทีเดียว

และชาวอโศกยังเป็นผู้นำในการรักษาสุขภาพด้วยยาสมุนไพร ทำให้เราไม่ต้องใช้ยา ที่เป็นสารเคมี และราคาแพง ยาสมุนไพรที่ชาวอโศกขายก็ราคาถูก การรักษาโรคแนวทางของชาวอโศ กรู้สึก มีคุณค่า ต่อมนุษยชาติมากทีเดียว ที่เราไม่ได้รักษากันด้วยเงิน แต่รักษากันด้วยการเสียสละ เห็นอกเห็นใจ เข้าใจ เมตตา ยินดี และกรุณาคือการลงมือช่วยเหลือ

อาตมาได้รับรู้แล้วก็รู้สึกว่า ปลื้มปีติและชื่นชมอย่างมาก เพราะชาวอโศกทำไปด้วยการมีสมรรถภาพ คือ ขยัน งานที่ได้ผลออกมาก็ดี มีภราดรภาพ รักและเคารพกันเหมือนพี่น้องที่ช่วยทำงานเพื่อมนุษยชาติ ต่างจากการรักกันแบบโลกีย์ซึ่งมีแต่ทุกข์ มีอิสรภาพคือการหลุดพ้นจากกิเลสต่างๆ ไม่ตกเป็นทาสของมัน มีสันติภาพคือการอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุข ถึงทะเลาะก็เพื่อประโยชน์ผู้อื่น มีบูรณภาพ ช่วยกันปรับปรุง สร้างสรร ไม่ยึดอัตตา ของตนเป็นใหญ่ แต่ใช้หมู่กลุ่มหรือธรรมาธิปไตย คือใช้ธรรมะเป็นหลัก ในการตัดสิน แบบประชาธิปไตย ที่อาตมาเขียนมาก็ได้ข้อคิดจากการอ่านหนังสือ ซึ่งถ้าไม่ถูก หรือ บิดเบี้ยว ก็ต้องขออภัยด้วย

ส่วนเรื่องการปฏิบัติของอาตมานั้น ยังไม่ได้เรื่องอะไรเลย แต่อาตมาจะไม่ขอความเห็นใจ และ โปรดได้อภัย อาตมาด้วย เพราะอาตมาไม่มีใครนอกจากชาวอโศก อาตมาจะพยายามให้ดียิ่งขึ้น ตอนนี้ก็ฉันเจเขี่ยได้ปกติ อาบน้ำไม่ใช้สบู่ และใช้น้ำที่เหลือจากการซักผ้าอาบ ตอนเย็นก็งดน้ำหวานได้ตลอด มีมาฉันอยู่ไม่กี่วัน แล้วก็จะพยายาม ไม่ฉันน้ำอัดลม จะพยายามกินเป็นมื้อเป็นคราวคือ ๒ มื้อ ฉันมื้อเดียวไม่ได้ เพราะฉันได้น้อยและมีกิจนิมนต์บ่อย จะศึกษาธรรมะทุกวัน อาตมาก็ขอตั้งตบะที่ตั้งใจมานี้ด้วย และจะพยายามตั้งข้อปฏิบัติของตัวเอง ด้วยการไม่นอนกลางวัน อาตมาก็ขอตั้งตบะข้อนี้อีกด้วย ถ้าผิดพลาดอาตมาก็จะพยายามล้มแล้วลุก แล้วจะรายงานการมีข้อคิดเห็นและข้อปฏิบัติต่อไป
- พระสิทธิเดช อุปสโม จ.นครสวรรค์ -

นมัสการพระคุณเจ้า หากชาวพุทธพากันถือศีลปฏิบัติธรรมอย่างถูกทางพุทธ สำรวมระวังกาย-วาจา-ใจอยู่เสมอ โรคภัยไข้เจ็บก็จะน้อยแน่ ไม่ต้องมาแก้ไขปลายเหตุ เมื่อเจ็บป่วยไปแล้ว ไม่ต้องมีวิบากกรรม มาคอยตามเล่นงานเลย - บ.ก.

ยาอาจเพิ่มโรค
นานๆถึงจะได้เขียนตอบมาสักครั้งหนึ่ง เพราะไม่ค่อยถนัดด้านการเขียนเท่าไหร่ บวกกับความเกียจคร้าน ของตัวเองด้วย ขอขอบคุณที่ยังส่งหนังสือไปให้มิได้ขาด หนังสือทุกเล่มที่ได้รับก็จะอ่านจนจบเล่ม เห็นความเจริญยิ่งๆขึ้นของเหล่าชาวอโศกทุกครั้งที่ได้อ่าน ดิฉันชอบอ่านจดหมายของญาติธรรม ที่ส่งจดหมาย เล่าถึงการดำเนินชีวิตประจำวัน ซึ่งบางรายจะมีส่วนที่คล้ายกับชีวิตของดิฉัน อ่านแล้ว ก็ได้ข้อคิดอะไรหลายๆอย่าง ต้องอดทนต่อสู้กับเรื่องบางเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ลูกชายคนโตก็เพิ่งจะหายป่วยจากไข้เลือดออก นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เป็นไข้เลือดออก ครั้งแรก เป็นเมื่อ ปลายปี ๒๕๔๔ ต้องไปนอนโรงพยาบาลให้น้ำเกลืออยู่ ๑ สัปดาห์ ส่วนครั้งที่สอง นี่ไม่ต้องนอน โรงพยาบาล เพราะลูกยังกินน้ำกินอาหารได้บ้าง ก็เลยกินยารักษาอยู่ที่บ้าน ยาก็กิน พาราเซตามอล อย่างเดียว เป็นไข้อยู่ประมาณ ๑ สัปดาห์ ก็อาการดีขึ้น แต่หลังจากหายไข้แล้ว ก็มีอาการอย่างอื่น เข้ามาแทนคือ ลูกอัณฑะของแกจะบวมน้ำมากจนดิฉันตกใจ เพราะไม่เคยเห็นแกเป็นเช่นนี้มาก่อน ลูกอัณฑะ จะดูเหมือนมีน้ำ อยู่ข้างใน และบวมจนหนังบางมากเหมือนจะแตก บวมเท่าหลอดไฟกลม ดวงใหญ่ เห็นจะได้ ก็พาไปหาหมอ ตรวจดูว่าเป็นอะไร หมอก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน แต่หมอก็บอกว่า อาจจะแพ้ยาก็ได้ ก็ให้ยาแก้แพ้ มารับประทาน ส่วนยาอื่นๆให้หยุดหมด ก็รับประทานอยู่ ๕ ครั้งอาการก็ไม่ดีขึ้น ยังบวมมาก เหมือนเดิม และยังบวมบริเวณลิ้นปี่ เดินก็ไม่ค่อยไหว ยืดตัวตรงไม่ค่อยได้ เพราะถ้ายืดตัวตรง แกจะเจ็บ บริเวณช่วงลิ้นปี

ดิฉันก็ลองไปเปิดหนังสือว่า ถ้ากินยามากเกินไป จะเป็นอันตรายต่ออวัยวะใดบ้าง ในร่างกาย ก็ไปเปิดดู หนังสือดอกหญ้า ฉบับที่ ๙๓ เรื่อง อย่าคิดว่ายาเท่านั้น ที่ทำให้โรคหาย ดิฉันก็อ่านแล้วพบว่า กินยามาก จะเป็นอันตรายต่อตับ ดิฉันก็ไปเปิดหนังสือดูอีกว่า ตับอยู่บริเวณไหน ก็พบว่า อยู่แถวบริเวณ ลิ้นปี่นั่นเอง ก็เลยหยุดยา เผอิญดิฉันได้ไปที่เขาน้ำค้าง และเคยไปซื้อยาสมุนไพรที่นั่นมา ๑ ห่อ มีสรรพคุณ รักษาโรค ตับอักเสบ บวมน้ำ หวัด ภูมิแพ้ ก็เลยลองเอามาต้มกินดู

ปรากฏว่าวันรุ่งขึ้น ลูกอัณฑะที่บวมมากก็ค่อยๆบวมน้อยลง แต่ก็ยังบวมอยู่ มากเหมือนกัน ก็กินอีก ๑ วัน รุ่งขึ้นก็ดูอีก ก็บวมน้อยลง แล้วอาการดีขึ้นมาก ยืดตัวตรงได้ ร่าเริงขึ้น เล่นได้ และอาการก็ดีขึ้น จนเป็นปกติแล้ว ที่ลูกเป็นเช่นนี้ คงจะมาจาก ให้กินยาลดไข้ มากจนเกินไป จนเป็นอันตรายต่อตับ ก็เป็นได้ ก็เขียนมา เล่าสู่กันฟังนะคะ
- นางจริยา แซ่เล่า จ.ปัตตานี -

คุณแม่ที่สนใจเรื่องสมุนไพร หรือหยูกยารักษาโรค ย่อมมีความรู้ที่พอจะช่วยเหลือลูกได้อย่างถูกทาง ต้องขอชมเชยยอดคุณแม่ - บ.ก.

เมตตา-จรรยาบรรณ
ไม่ได้เขียนรายงานการปฏิบัติธรรมมาหลายเพลา ก็คงต้องแก้ตัวเหมือนเดิม (คนดีชอบแก้ไข คนอะไรชอบแก้ตัว) ที่จริงแล้วอยากจะหยุดบทบาทของตัวเอง เนื่องจากเข้าโครงการเกษียณอายุ ก่อนกำหนดอายุ ตั้งแต่ปี ๒๕๔๓ จนบัดนี้ยังไม่สามารถลดบทบาทตัวเอง เพราะถูกตำหนิ จากสังคมคนรอบข้าง อาจารย์ ตลอดจนผู้มีพระเดชพระคุณทั้งหลาย หากว่าไม่ยอมช่วยงานการเรียน การสอน (เนื่องจากอยู่ในวุฒิขาดแคลน และยังมีแรงที่จะทำงานต่อ) ก็แนวคิดของสันติอโศกเหมือนกัน ทำให้ต้องทำตนให้เป็นประโยชน์ (ก็ไม่รู้ว่าเป็นประโยชน์หรือโทษ) เพราะทำให้นักศึกษาที่เรียนอยู่ ไม่ผ่าน(สอบตกในวิชาที่สอน-เรียน)

หลายครั้งที่ตัดสินใจไม่ถูก ที่จะเลือกระหว่างความเมตตากับจรรยาบรรณ เนื่องจากเด็กเรียนไม่ผ่านเกณฑ์ ซึ่งจะต้องนำไปใช้ประกอบวิชาชีพ มีอาจารย์อื่นช่วยแก้คะแนน และเปลี่ยนเกรดให้สามารถผ่านและจบได้ แต่เรายังคัดค้าน ไม่ยอมเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไม่ได้ทำไม่รู้ไม่ชี้ ผลก็คือเด็กไม่จบ และต้องเริ่มใหม่

การเรียนในทางโลกสามารถหลอกกันได้ ว่ามีความรู้ความสามารถ เปรียบเทียบได้ว่า ใครมีความรู้ ความสามารถ เก่งกว่ากัน แต่ในทางธรรมเราสามารถรู้ได้ว่า เราผ่านหรือไม่ผ่าน โดยไม่ต้อง ให้ใครมาตัดสิน (SELF EVALUATION) คงต้องสารภาพว่า ในรอบหลายปีนี้ สอบตกหลายครั้ง หลายครา ถ้าเทียบ ก็คงอยู่ระดับ ประถมเท่านั้น ก็จะพยายามต่อให้ถึงมัธยม และสอบ ENTRANCE ให้ได้ก่อนดับ
- มานพ ศรีตุลยโชติ กทม. -

แม้คะแนนสอบทางโลก เขาก็ไม่ให้ทุจริต เพราะถือว่า โกงและเอารัดเอาเปรียบคนอื่น ไม่ยุติธรรม ทำให้คน จบไป อย่างไร้คุณภาพ ยิ่งทางธรรมก็ถือว่า ผิดศีลข้อ ๔ โกหกหลอกลวงคะแนน จะถือว่า สอบผ่าน ได้อย่างไร หากจะเมตตาช่วยเหลือ ก็ขอให้กระทำเถิดโดยอย่าผิดศีลเลย - บ.ก.