คืนสู่เหย้า เข้าคืนถ้ำ สัมมาสิกขา

ฉันเป็นนักศึกษาโลกุตระ
ตื่นตัว...รับรู้...แยกแยะ
ฉันเริ่มที่การลดน้ำหนัก
ด้วยการลดน้ำหนักข้าวของ...ของกินของใช้
จับอารมณ์แยกแยะ นี้เป็นรูป...นี้เป็นนาม
และฝึกแววไวแยกชัด นี้กุศล...นี้อกุศล
ฉันเป็นนักศึกษาโลกุตระ
ฉันจึงเดินทางบนครรลองแห่งสติปัฏฐาน
รู้กายนอก-รู้กายใน
รู้เวทนานอก-รู้เวทนาใน
ฉันรู้จิตของฉันมากขึ้น...ไวขึ้น
ฉันเป็นนักศึกษาโลกุตระ
ฉันจึงมองโจทย์ทุกโจทย์มีไว้เพื่อลดละ
คนทุกคนมีไว้เพื่อเป็นครูอาจารย์ของฉัน
อาศัยความดีของคนอื่นเป็นกำลังใจ....เป็นเข็มทิศ
อาศัยความบกพร่องของเขาเป็นอุทาหรณ์....เป็นพลังทะยาน!
ต้นไม้บนป่าโลกีย์
ฉันจะต้องนำมาย่อยบดเป็นยาดื่มกิน
ได้ทุกต้น...ได้ทุกต้น...ได้ทุกต้น

องค์กรบุญนิยม
๑๑ เมษายน ๒๕๔๖ ญาติธรรมจากหน่วยงานต่างๆส่งตัวแทนเข้าร่วมประชุม โดยมีตัวแทน จากงานบริการต่างๆ ถึง ๑๑ ด้าน

อาทิเช่น ด้านสาธารณสุข ด้านพาณิชย์ ด้านศาสนา ด้านเกษตรกรรม ด้านการเงิน ฯลฯ

นับเป็นการประชุมองค์กรบุญนิยมของชาวอโศกครั้งแรกที่เกิดขึ้น

จึงขอบันทึกไว้เป็นหน้าหนึ่ง แห่งประวัติศาสตร์การเข็นกงล้อธรรมจักร ที่ใช้สมมติแห่ง "บุญนิยม" เป็นหัวหมู่ ทะลวงฟัน จุ๊ย์ๆๆ

คำศักดิ์สิทธิ์ของชีวิต
"จะตั้งต้นทำให้ดีกว่าเดิม และจะแก้ไขข้อบกพร่องของตนเองให้ได้"

ญาติธรรมหลายท่าน เขียนจดหมายส่งสมณะและช่วงท้ายจะเขียนทำนองนี้ จิ้งจกอ่านแล้ว รู้สึกเป็นคำ ที่มีพลัง พยายามพูดบ่อยๆ กับตัวเองก็ถือเป็น "ถ้อยคำมงคล" เป็น "คาถาศักดิ์สิทธิ์" ของชีวิตทีเดียวนะฮะ จุ๊ย์ๆๆ

การทำงานต้องปฏิบัติธรรมเป็น
จากญาติธรรม รัตนาภรณ์ ราชคำ (อ.เมือง จ.สกลนคร)

"ดิฉันยังห่างไกลจากหมู่กลุ่มมาก เพราะต้องทำงานเป็นพยาบาล เวลาเป็นส่วนตัวไม่ค่อยมีเลย มีโอกาส ก็ไปช่วยพี่ขายกับข้าวที่ร้านมังสวิรัติ เดือนที่แล้วได้มีโอกาสไปชุมชนภูพานอโศกเพิ่งเกิดได้ ๒ ปี อาจารย์ ของดิฉันเอง ที่เป็นคนบุกเบิก พร้อมกับลุงโอ และป้าน้อม ดิฉันยังอดชื่นชม และภาคภูมิใจไม่ได้ ในความตั้งใจ มุ่งมั่นที่จะพัฒนา และช่วยสังคมของพวกเขา"

นี่คือบรรยากาศระยะแรกของญาติธรรมคือยังไม่มีหมู่กลุ่ม ระยะที่ ๒ ก็จะเริ่มขวนขวาย มาร่วมงาน ประจำปี ของชาวอโศก มีวันเช็งเม้งรวมญาติให้บ่อยๆ ระยะที่ ๓ มีการรวมหมู่รวมกลุ่ม คบคุ้นใกล้ชิด ร่วมทำ กิจกรรม และระยะที่ ๔ เขยิบมาอยู่ร่วมชุมชนกันเพื่อรวมพลังสร้าง"พุทธจักร"

อย่างไรก็ตามไม่ต้องกังวลอะไร อยู่ตรงไหน ต้องปฏิบัติธรรมให้เป็น ลดโลภะ ลดโทสะในชีวิตประจำวัน มองให้สนุกสนานมองเหตุการณ์รอบตัวที่เกิดกับเรา-เกิดกับคนอื่น เป็นธรรมะสอนใจ ให้เก่งขึ้น จนสุดท้าย เก่งขนาด หมอชีวกะ คือ เห็นต้นไม้ทุกต้นมาทำยาได้! จุ๊ย์ๆๆ

ยุคของภราดรภาพ
จากญาติธรรม สมบัติ มั่งคำ (อ.พร้าว จ.เชียงใหม่)
"เมื่อปีที่แล้วก็ไปที่เชียงรายอโศก ได้รับการต้อนรับ จากสมณะเป็นอย่างดี แม้ข้าพเจ้า จะกินเจ ส่วนท่าน ฉันมังสวิรัติ ก็อาหารบริสุทธิ์เหมือนกัน"

ฮะ วันนี้อโศกเรากว้างเกื้อมากขึ้น มีพบปะคนต่างเผ่าพันธุ์ต่างเชื้อชาติอันหมายถึง ศีลไม่เสมอกัน เพราะคติ เคร่งครัดที่ตน ผ่อนปรนผู้อื่น ก็ยังคงทันสมัย ใหม่เสมอ

คบหากัน ต้องมองส่วนดีให้เป็น จะได้สบายใจและเกิดเมตตา

คติ "ไม่เข้าถ้ำเสือ ไยจะได้ลูกเสือ?" เราจะบุกโลก ก็ต้องคบหาคนโลกๆใช่ไหมฮะ? จุ๊ย์ๆๆ

ดีกว่านี้ต้องไขว่คว้า
จากญาติธรรม อุดม อาสาสะนา (อ.ขุนตาล จ.เชียงราย)

"ตอนนี้มั่นใจแล้วว่า ตลอดชีวิตต่อไปนี้จะไม่เป็นหนี้บุญคุณของชีวิตสัตว์อีกต่อไปแล้ว เพราะทุกอย่าง ลงตัวแล้ว เหมาะสมแล้ว น่าจะสอบผ่าน แล้วเรื่องของการกิน ข้อสอบต่อไป ก็คงค่อยๆ ไต่อันดับขึ้นไป ให้เทียบเท่ากับเพื่อนๆ และหมู่กลุ่ม ส่วนงานอบรมช่วงนี้ ก็ได้ไปช่วยกลุ่มเชียงรายอโศก ทุกรุ่นตลอดมาครับ ก็รู้สึกดี ได้รับทั้งประโยชน์ตน และประโยชน์ท่าน"

คิดแบบนี้ การปฏิบัติธรรมของเราก็มีแต่เจริญถ่ายเดียวนะฮะ

นักปฏิบัติธรรมต้อง"รู้กรรมฐาน" หมายความว่ากิเลสตัวไหนต้อง"รีบด่วน"จัดการ ตัวไหนต้อง"ใจเย็น"แต่ไม่เลิกไม่ถอยหนี ขณะเดียวกันต้อง"ไม่แช่อิ่ม" คือปฏิบัติตัวไหนได้แล้วก็โล่งอกนอนแช่ ไม่ขวนขวายปฏิบัติตัวอื่นๆ บางคนพอเป็นนักมังสวิรัติ ก็จบแค่นี้ไม่ต่อยอด "ลดมื้อ" หรือ "ลดไข่" หรือลด.....อื่นๆที่น่าลด เป็นต้น หากเอากรณีโอวาทปาติโมกข์มาจับ เราก็จะได้ดังนี้

"ละชั่ว" - การหลีกเลี่ยงบาปกรรมหยาบใหญ่

"ประพฤติดี" - พยายามพากเพียรทำสิ่งดีๆให้มากขึ้น

"ทำจิตใจให้แจ่มใส" - จับอารมณ์ จับเวทนา แล้วจัดการให้เย็นให้อโหสิฮะ เวลาและวารี ไม่เคยคอยใคร จุ๊ย์ๆๆ

ความรู้ในเรื่องบูรณาการ
จากญาติธรรม สุปรีดา มุสิโก (อ.เมือง จ.สงขลา)

"ปกติสอนวิชาคณิตศาสตร์ เมื่อนำบางสาระไปบอกกล่าวกับนักเรียน นักเรียนมักจะถามว่า ทำไมอาจารย์ไม่สอนพุทธศาสนาด้วย ดีใจที่นักเรียนเข้าใจธรรมมากขึ้น พี่สาวและพ่ออ่านหนังสือธรรมมากขึ้น ปฏิบัติมากขึ้น นำสาระไปสอนให้กับลูกหลานได้มาก"

คำยอดฮิตในวงการศึกษาก็คือ "บูรณาการ" หมายความว่าหากเราจะสอนจริยธรรม ก็ไม่ต้องสอนโดดๆ แต่ในทุกวิชาเราจะแทรกเนื้อหาจริยธรรมลงไปได้หมด แต่บูรณาการนั้นต้องคนมี"บูรณภาพ" จึงจะทำได้ คนไม่มีก็จะสอนไม่เป็น จะได้อย่างเก่งก็ "พังพาบ"

"บูรณาการ" ถ้าเทียบกับภาษากำลังภายในนั่นก็คือ"กระบี่อยู่ที่ใจ" เมื่อใจเป็นกระบี่ หยิบอะไรมาใช้ก็จะเป็นกระบี่ในบัดดล จุ๊ย์ๆๆ

ธรรมะย่อมทวนกระแส
จิ้งจกเกาะอยู่ใต้ฝาบาตร ฟังพ่อท่านกับญาติธรรมพูดคุยประสาพ่อๆลูกๆ เรื่องโน้นเรื่องนี้จนสุดท้ายวกมาถึงนโยบายของรัฐบาล ที่ท่านนายกฯทักษิณ ประกาศจะไม่ให้มีคนยากจนในวันข้างหน้า
พ่อท่านจึงบอกคำขวัญของชาวอโศกว่า
"เราจะพาจนยิ่งขึ้นภายใน ๖ ปี!"
ญาติธรรมยกมือสาธุ กระหึ่ม!
โลกสีขาวก็เป็นอย่างนี้เองแหละนะ....
เหมือนคนบ้า! จุ๊ย์ๆๆ

สำรวจมานะในตัวเอง
"เพื่อนร่วมงานเขาทะเลาะกัน ดิฉันห้ามไปว่า โตๆกันแล้วอายุก็เลข ๔-๕ กันแล้ว มีอะไรก็ค่อยๆพูดกันก็ได้ คนหนึ่งเรียกตัวเองว่า ผู้ปฏิบัติธรรม อีกฝ่ายเขาก็ทราบว่าอะไรควรมิควร"

ญาติธรรม สาย บุตรอินทร์ (คลองเตย กทม.)เล่าเหตุการณ์เสี้ยวหนึ่งของชีวิตสู่กันฟัง ทำให้จิ้งจกคิดถึงพวกเราบางคนที่เวลาคิดอะไรแล้ว ทุกคนต้องคล้อยตาม คนบางคนอ่านใจตัวเองยาก แยกระหว่าง "ยืนหยัด" กับ "ดื้อด้าน" ไม่ออก

เราลองมาสำรวจ"มานะ"ในตัวเองด้วยการพิจารณาว่า ในแต่ละวันที่ทำงานกับคนอื่น เวลามีความคิดต่างกัน ใครยอม-ใครถอยให้มากกว่ากัน ตั้งแต่ในบ้าน ในที่ทำงาน ในที่อื่นๆ
คนที่ยอมถอยน้อยกว่า คนนั้นก็มีมานะอัตตาตัวตนใหญ่กว่าเป็นธรรมดา จุ๊ย์ๆๆ

ขบวนการฝ่ายค้าน
"ซึ่งในกลุ่มญาติธรรม บางกลุ่มก็มีการเล่นพรรคเล่นพวกไม่สามัคคีกัน ประเภทที่ว่า ใครทำดีเกินหน้า เกินตา ตัวเองไม่ได้ ต้องทำเป็นมือไม่พาย เอาเท้าราน้ำ ก็ขอให้บุคคลแบบนี้ ปรับปรุงตัวเอง มองตัวเองให้ดี แล้วแก้ไข อย่าเป็นคนประเภท "ใกล้เกลือกินด่าง" เดี๋ยวจะตกรถด่วน ขบวนสุดท้าย"

ญาติธรรม วิทยา ชาลี ตั้งข้อสังเกตในการทำงานของชาวอโศก แต่ในฐานะนักปฏิบัติธรรม ฝ่ายถูกกระทำ ต้องตั้งหลักให้ดี ทำงานก็ต้องมีจุดอ่อน เมื่อเคลื่อนไหวก็ต้องมีจุดโหว่ เป็นธรรมดา

กล้าทำงานก็อย่ากลัวการถูกตำหนิติเตียน ได้ "บุญ" ด้วยได้ของแถม "ล้างใจ" ไปด้วย
ส่วนคนวิจารณ์ เขาก็ต้องระวังตัวเหมือนกัน จะกลายเป็นคนดีแต่ค้าน ดีแต่ติ เป็นพรรคฝ่ายค้านลูกเดียว มองความเป็นจริง ให้กำลังใจ ติให้ถูกจังหวะ ก็จะไม่เป็นวิบากติดตัว! จุ๊ย์ๆๆ

บทเรียนกฎไตรลักษณ์
ญาติธรรม ม่านพร ขวัญสำราญ มองเห็นไร่ฟักทองในพื้นที่ ๑ ไร่กว่า ออกลูกออกดอกบานสะพรั่ง เห็นอนาคต เราจะมีฟักทองไร้สาร นับเป็นพันๆลูก เราจะทำอะไรดีหนอ ขาย-แจก-กินเอง อะไรอีกหนอ ส่งกรุงเทพฯดีไหม.......ฯลฯ

แล้ววันที่เบื้องบนไม่เคยทอดทิ้งพวกเรา ก็ส่งเม็ดฝนมาโหมกระหน่ำอย่างหนัก จนน้ำท่วมฉับพลัน

"ฟักทอง" กลายเป็น "ฟักแห้ว" ในชั่วพริบตา โจทย์ข้อนี้กำไรขาดทุนให้ไปถามญาติธรรม ชาวหินผาฟ้าน้ำ! จุ๊ย์ๆๆ

จิ้งจกส์

คติประจำฉบับนี้
คิดดีได้กำไร คิดร้ายใจขาดทุน

(สารอโศก อันดับที่ ๒๕๙ เมษายน ๒๕๔๖)