อโศกยุคไร้พรมแดน
ในงานเพื่อฟ้าดินครั้งที่ ๑๐ และงานอโศกรำลึกที่ผ่านมา
นับว่าเป็นงานที่กว้างและลึก ที่ต้องบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์หน้าหนึ่งของการเข็นกงล้อธรรมจักร
โดยเฉพาะงานเพื่อฟ้าดินที่มีคนประมาณ
๕ พันคนมากิน นอน และศึกษาอยู่ร่วมกัน ๓ วัน ๓ คืน เป็นงานรวมพลังที่ทำให้
แต่ละคน ต่างมีปีติยินดี ที่ได้มาร่วมรับประโยชน์ในงานนี้ และปัจจัยสำคัญที่ทำให้งานนี้สำเร็จลุล่วงไปได้อย่างเรียบร้อยดี
ก็เพราะความร่วมมือ ร่วมใจจากญาติธรรมทุกๆพุทธสถาน ทุกๆชุมชน ต่างรวมใจพร้อมเพรียงที่จะเข้าไปช่วยกันแก้ปัญหา
โดยไม่แบ่งแยกว่า เป็นงานของพวกนั้น พวกนี้ หรือชุมชนนั้นพุทธสถานนี้
แม้จะมีคนใหม่ๆมาสูบบุหรี่ในงานนี้อยู่บ้าง
พวกเราก็ไม่ได้แสดงอาการรังเกียจเดียดฉันท์ ค่อยพูดค่อยจาตามประสาพี่น้องกัน
จนพวกเรา บางคนเกิดความรู้สึกประทับใจในภาพที่เกิดขึ้น ทั้งพวกเราต่างประสานภายในกันเองได้เป็นอย่างดี
และทั้งสามารถ ประสานสัมพันธ์กับ คนภายนอกได้อย่างงดงาม จนเกิดความรู้สึกกันว่า
นี่คือ อโศกยุคไร้พรมแดน
เมื่อพวกเราแต่ละคน ต่างลดละอัตตาของตนได้
ทั้งโอฬาริกอัตตา(วัตถุ สิ่งของ ทรัพย์สินเงินทอง)
และอรูปอัตตา(หัวไอ้เรือง ความคิด ความเชื่อของตน)
ก็ย่อมทำให้กำแพงไร้สภาพถูกพังทลายลงไป เมื่อเราสามารถออกจากโลกส่วนตัวกันได้มากเท่าไหร่
เราก็จะสามารถ ทำงานออกไปได้กว้างไกลไร้พรมแดน เพื่อมวลมนุษยชาติมากเท่านั้น
ในปีที่ผ่านมา เจ้าของฐานงานโรงแชมพูที่บ้านราชฯ
เพิ่มเพดานบินให้กับตัวเอง โดยการออกมาเป็นพี่เลี้ยงช่วยงานอบรมให้มากขึ้น
แทนที่จะก้มหน้าก้มตากวนแชมพูอยู่ในภพของตัวเองอย่างเดียว เมื่อชาวบ้านเขาทำแชมพูกันมากขึ้น
พวกเราก็เริ่มปรับทิศทาง ขยายโรงแชมพูออกไปให้กว้างไกล ด้วยการส่งเสริมให้ชาวบ้านเขากลับไปทำกันเอง
แล้วเราก็เอาเวลามาเน้นงานการสร้างคน แทนงานการสร้างแชมพูเท่านั้น
และปีนี้ชาวนาที่บ้านราชฯก็ตั้งใจกันว่าจะทำนาให้ได้เป็นพันๆไร่
ที่ผ่านมาเราทำนาได้ไม่กี่ไร่ เพราะนาแต่ละแห่งอยู่ไกลถึง ๓๐ กว่ากิโล
แต่ปีนี้กสิกรที่ได้ผ่านการอบรมจากเราไป ต่างก็มีไฟที่จะไปทดลองทำนา
โดยใช้ปุ๋ยชีวภาพกันหลายพันไร่ ดังนั้นแทนที่จะก้มหน้าก้มตา อยู่แต่ในภพนาของตนเอง
เมื่อมีคนเขาทำนากันมากขึ้น แล้วเขาก็ทำเก่งๆกันด้วย พวกเราก็จะได้ออกไป
ให้กำลังใจส่งเสริมสนับสนุน ให้ชาวนาพากันทำนาเกษตรอินทรีย์ให้เต็มที่
เพื่อที่จะได้มีข้าวที่ปลอดสารพิษสารเคมีจริงๆมาให้ผู้บริโภคได้พากันบริโภคจนทั่วประเทศ
การสร้างคนและสร้างตน จึงมิวายเป็นงานหลักที่สำคัญของชาวอโศกในยุคไร้พรมแดนเช่นปัจจุบันนี้
-
คณะผู้จัดทำ -
(สารอโศก อันดับที่
๒๖๐ พฤษภาคม ๒๕๔๖)