"เข้าพรรษา"

เกิดมาทำไมมีหลายคำตอบ
บ้างก็ขอเป็นสิ่งเลื่อนไหล ลอยตามน้ำ
จะเจอกระแทกกระทบก็สุดแต่จะเป็นไป
บ้างก็ขอนำนาวาชีวิตสู่เปาหมาย
แต่สรุปรวมเบ็ดเสร็จ
ทางชีวิตมีได้ไม่เกิน ๒ ทาง
แสวงหาสุขหรือหาทางพ้นทุกข์
จะยอมให้โลกโขกสับฉุดกระชากลากถู
หรืออยู่เหนือโลกอย่างมีสง่าราศี?
เพราะเหตุนี้จึงต้องละกิเลส
เพราะเหตุนี้จึงต้องสร้างบุญกุศล
เพราะเหตุนี้จึงต้องถือศีลกินมังสวิรัติ
ไม่เบียดเบียนผู้อื่นแม้สรรพสัตว์
ไม่เบียดเบียนโลก ด้วยการกินน้อยใช้น้อย....และฝึกมีน้ำใจ
ไม่เบียดเบียนตน ด้วยการหลุดพ้นโลกอบาย โลกกาม และโลกธรรม
ลดโลภะ....ลดโทสะ....
เราจะเป็นดาวดวงเล็กๆที่เปล่งแสงให้จักรวาลชั่วนิจนิรันดร์

ธรรมะเริ่มที่กิน
พ่อท่านพาญาติธรรมปฏิบัติธรรมไปนิพพาน โดยเริ่มที่กินตั้งแต่ไม่กินเนื้อสัตว์ กินลดมื้อ และกินตัดรส หลายๆคนที่มาศึกษาธรรมอโศก ต้องหัวใจแหลกสลาย เพราะโธ่เอ๋ย ธรรมะกระจอกจัง แต่เขาหารู้ไม่ว่า "สิ่งสูงต้องมาฝึกที่เรื่องธรรมดา" (สูงสุดคืนสู่สามัญ)
โรงครัวในแต่ละชุมชนวันนี้ แม่ครัว"ยกฐาน"ตัวเองไม่ตามใจปาก แต่เน้น"ธาตุวิตะมิน" ทุกอย่างที่กินต้องปลูกเอง ทำเอง เพื่อให้"พึ่งตน" และ "ปลอดภัย" ที่ป่าแป๋ห้ามผักจากข้างนอกขึ้นดอย ถุงพลาสติกไม่ให้ใช้ ที่ศีรษะฯแม่ครัวเปลี่ยนไปแล้ว ๓ คน เพราะทนความไม่อร่อยของคนกินไม่ไหว ทำใจไม่ได้!
สาธุๆๆ

กามคุณเป็นของร้อน
อโศกแบ่งกิเลสจากหยาบไปละเอียดคือ อบายมุข-กามคุณ-โลกธรรม ส่วนใหญ่ปฏิบัติธรรมใหม่ๆ มีปีติ เอาชนะกิเลส"อบายมุข" แต่พอมาเรื่อง"กามคุณ"เริ่มเฉื่อยชา บ้างก็ท้อแท้ ความจริงเป็น "บารมีใหม่" ที่ต้องสะสม ในชาตินี้ ถ้ารู้แบบนี้ แพ้ได้ก็จะไม่ท้อ ไม่เสียกำลังใจ
พวกเราอยู่ฐานไหนเอ่ย? จากญาติธรรม กวี (จตุจักร กทม.)

"บางครั้งบางทีก็เอาชนะมันยากเหมือนกัน โดยเฉพาะอารมณ์ใคร่ที่บางทีก็แพ้มันครับ อยากเอาชนะ มันบ่อยๆ แต่ก็ทำได้เป็นบางครั้ง บางครั้งต้องยอมบำบัดให้มัน(ช่วยตัวเอง) พอให้มันแล้ว รู้สึกว่า เราอ่อนแอมาก ที่เอาชนะมันไม่ได้ แต่ถ้าครั้งไหนเอาชนะมันได้ รู้สึกภูมิใจครับ"

หยุดกายด้วยศีล ด้วยตบะ หยุดอารมณ์ด้วยการพิจารณาหาเหตุผล แยกแยะ(วิตก-วิจาร, ธรรมวิจัย, วิปัสสนา)
ภายใต้แรงกดดันอันสูง (เพราะศีลกำราบ) จะก่อเกิดการ"ตกผลึก" ผลึกวิเศษก้อนนี้ จะค่อยๆ ละลาย กิเลสตัวนี้ ให้หมดไป คุณกวีมาถูกทางแล้วฮะ จุ๊ย์ๆๆ

คนแปลกหน้าเป็นไฉน?
จากญาติธรรม ร.ต.ต.เมืองชื่น วงษ์เทพ (อ.ฝาง จ.เชียงใหม่)
"เป็นสมาชิกกับเขาตั้งแต่ปี'๒๑ จนบัดนี้ยังไม่เคยมาร่วมกิจกรรมกิจการอะไรกับพุทธสถานสันติอโศกเลย เพียงแต่ได้รับ ข่าวคราว ทางหนังสือเท่านั้น"
ไม่เคยมาร่วมกิจกรรมวัด ก็นับเป็นคนแปลกหน้าอยู่นะฮะ ขยับขยายหาเรื่องมาวัดให้ได้
ใส่บาตร ฟังธรรม ซื้อของ ฯลฯ หรือมาในโอกาสพิเศษ วันพิเศษๆ ลองดูซิฮะ จุ๊ย์ๆๆ

อโศกกับโลกาภิวัตร
"กระผมดีใจมาก ที่ได้รับอีเมล์สองฉบับจากคุณ(ท่าน) กระผมไม่ทราบว่า จะใช้สรรพนามอย่างไร ถึงจะถูกต้อง เพราะกระผมไม่ทราบว่าคุณ (ท่าน) เป็นญาติธรรม หรือเป็นสิกขมาตุ จุดมุ่งหมาย ที่แท้จริงแล้ว กระผมมีความประสงค์ จะช่วยงานพิมพ์ ให้ชาวอโศก เพราะได้ข่าวจาก ในหนังสือว่า ชาวอโศก ต้องการคน ช่วยงานพิมพ์ เนื่องจากกระผม ได้รับประโยชน์จาก www.asoke.info มากมาย ก็อยากจะช่วยงานพิมพ์ เป็นการตอบแทนทางอ้อม

อีกประการหนึ่ง ก็มีความประสงค์ จะแจ้งผลของการได้รับประโยชน์ จากเว็บนี้ และการปฏิบัติธรรม ของกระผม กระผมไม่มีความประสงค์ ที่จะรับสิ่งพิมพ์ จากชาวอโศก เพราะกระผมทราบดีว่า สิ่งพิมพ์ต่างๆนั้น ต้องมีการลงทุน และทุนนั้น มาจากการบริจาค และแรงงาน ของชาวอโศก รวมทั้งค่าส่ง สิ่งพิมพ์ มายังประเทศเยอรมัน ย่อมจะเสียค่าส่ง ซึ่งราคาสูงมาก แทนที่จะส่งมาให้กระผม กระผมคิดว่า

ถ้าคุณ(ท่าน) ส่งไปให้ญาติธรรม ในเมืองไทย จะได้ประโยชน์มากกว่า เพราะค่าส่งในเมืองไทย ถูกกว่ามาก
ถ้าคุณ(ท่าน) มีความเมตตา ที่จะส่งสิ่งพิมพ์เล่มพิเศษ มาให้ กระผมยินดีรับไว้เสมอ และขอรับรองว่า จะอ่านทุก ตัวอักษร ขอขอบพระคุณล่วงหน้า"

พวกเราบางคน ถาม-ตอบกันทางอินเตอร์เน็ต จึงบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ จุ๊ย์ๆๆ

เล่นละครเป็นก็เย็นสบายยย....
"ในการแก้ปัญหา เราจะแก้อย่างไร ถ้าเอาเฉพาะทีมบริหาร ชมร.จะไปไม่รอด ต้องช่วยกันทุกคน ต้องเป็น องค์รวม ทุกคนต้องช่วยกัน พอเราเห็นว่า นี่เป็น ผรช. เป็นรอง ผรช. ให้เขารับเต็มที่ไปเลย ขาดการร่วมกัน ผู้ที่รับตำแหน่ง จะหนักเหนื่อย ผู้มารับตำแหน่งต้องเป็นผู้ประสานงาน แต่การทำงานจริงๆ เราต้องช่วยกัน การงาน จึงจะสำเร็จไปได้ด้วยดี......"

เก็บตกโอวาทของสมณะซาบซึ้ง สิริเตโช ในการประชุมชมร.สาขาหน้าสันติอโศก เมื่อวันที่ ๒๒ พ.ค. ๔๖ (ครั้งที่ ๘/๒๕๔๖)

ฮะ ทุกคนต้องช่วยกัน อย่าดูดาย ข้อสำคัญก็คือ เราต้องเล่นละครเป็น คิดอย่างผู้นำคิดอย่างผู้ตาม ต้องรู้จักจังหวะ

ทำงานด้วยความทุกข์ หลายๆคนมีสาเหตุ เพราะ"คิดแบบผู้บริหาร" "คิดแบบผู้จัดการ" ต้องอย่างนั้นอย่างนี้ พอไม่ได้ตามที่คิดไว้ หรือตามที่แอบคิด ก็อึดอัดขัดเคือง จนบั่นทอนกำลังใจในการทำงาน

ยิ่งอยู่ยิ่งกลุ้มไปดีกว่า บ๊ายบายยย....
แบบนี้เขาเรียกว่า "แพ้ภัยตัวเอง!" จุ๊ย์ๆๆ

คนเดียวก็ช่วยสังคมได้
ญาติธรรม ลิขิต นันทวงศ์ (อ.เมือง จ.นครสวรรค์) ปุจฉามา "เมื่อไรคนรุ่นใหม่จึงยอมเชื่อฟังคำพูดของพระ คนเฒ่า คนแก่ ทำอย่างไรสื่อที่ออกมาจากวัด จะมีปริมาณมากกว่าสื่อที่ออกมาจากสื่อทั่วไป ในเมื่อมนุษย์ ลืมตาขึ้นมา แต่ละวัน ได้รับแต่สิ่งที่ไม่ดี ความไม่ดีที่ได้รับทุกวัน ย่อมมีผลต่อ พฤติกรรมของคน เกิดเป็น ค่านิยมแบบใหม่"

วิสัชนา ข้อ ๑ คนรุ่นใหม่ก้าวร้าวไม่เชื่อฟังเพราะเราที่เป็นผู้ใหญ่ยังไม่ดีพอ ต้องโทษตน!
ข้อ ๒ ถ้าจะช่วยสังคม เราต้องมาช่วยงานวัดมากขึ้น เพราะวัดเป็นแหล่งสร้างระเบิดปราบมาร มาเป็น วัวงาน ทำให้เต็มที่ อย่าเกี่ยงงาน แค่นี้ตายก็ตาหลับแล้วฮะ จุ๊ย์ๆๆ

๓ ทหารเสือผู้ทรงพลัง
รบคนเดียวไม่มีกัลยาณมิตร ช่วยก็ลำบาก
ปฏิบัติธรรมไม่มีตัวช่วย ก็รอดยาก แล้วจะทำอย่างไร
จากญาติธรรม สมนึก มาลัยทอง (อ.ท่าใหม่ จ.จันทบุรี)

"ก็พยายามเอาชนะ ขี้เกียจในการเขียน แต่ยังมีความเพียรในการอ่านครับ อ่านทุกหน้าที่ได้รับ อ่านแล้ว พากเพียร ปฏิบัติ บางเรื่องทำได้ดี บางเรื่องตกๆหล่นๆ ทำไม่ได้ดี โดยเฉพาะการถือศีล ข้อที่ ๖ ไม่กินอาหาร เกิน ๒ มื้อ ผมตั้งศีลไว้ว่า จะกิน ๒ มื้อ ไม่กินจุบจิบ บางวันทำได้ดี แต่วันไหนถ้าเหนื่อยมาก นอนมาก ก็ร่วง ทำไม่ได้ครับ"
จิ้งจกขอเสนอแนะตัวช่วย เพื่อเราจะได้มีกำลัง
๑. หัดเขียนบันทึก ก่อนนอน แค่วันละหน้าหัดทบทวนตั้งแต่เช้าจนถึงค่ำ ได้ข้อคิดได้คติอะไร
๒. หัดอ่านหนังสือธรรมะ ประสบการณ์ชีวิตของคนอื่น ตกผลึกออกมาเป็นตัวหนังสือ เราไม่ต้อง เสียเวลา แสวงหาอาจารย์ แบบสมัยโบราณ ต้องเดินทางไปตักกศิลาเพื่อเจอพระอาจารย์ แบบนั้นเชยไปแล้ว ไม่ทันกาล
๓. หัดตั้งตบะที่เป็น"รูปธรรม" จิตใจจะแข็งแรงขึ้น การลดละกิเลสก็จะง่ายขึ้นฮะ จุ๊ย์ๆๆ

หน้าที่ของญาติธรรม
ศิริลักษณ์ ระหาร (อ.กันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ) ซาบซึ้งในน้ำใจญาติธรรม
"ดิฉันประสบปัญหาครอบครัวมาก มองหาทางออกไม่พบ ตัดสินใจขอความช่วยเหลือ จากสมาชิก ศีรษะอโศก ได้รับความเมตตา อย่างมากมาย ซึ้งในน้ำใจมากมาย เดี๋ยวนี้ครอบครัว มีความสุขมากเลย"

สาธุ พวกเราทุกคน การรวมหมู่กลุ่มนอกจากจะได้ขัดเกลากัน เพราะร้อยพ่อพันแม่ต่างจริต ยังได้ให้ กำลังใจกัน และสุดท้าย ได้ช่วยเหลือกัน อีกด้วย

ยังมีหลายๆ คนที่วิบาก เกินรับ เรามาช่วยกันแบ่งเบากันเถิด จุ๊ย์ๆๆ

ไฟเผาขยะตบะเผากิเลส
เข้าพรรษานี้(๒๕๔๖) ขอเชิญชวนมาร่วม"ตบะหรรษา"กันสัก ๓ เดือน หรือจะตั้งตบะเป็นรายอาทิตย์-รายเดือน ก็สุดแต่จะปรารถนา

จิ้งจกค้นแฟ้มเก่า เจอตบะของญาติธรรมปี'๔๕ ขออนุญาตเอามาลง เพื่อกระตุ้นน้ำย่อย
- จะไม่กินขนม (คุณใบหญ้า)
- จะพยายามทำวัตรทุกเช้า (แม่สมศรี)
- มังสวิรัติมื้อเดียว (คุณพยัพ)
- กินมังสวิรัติ ๒ มื้อ ในวันพระ, สวดมนต์ทุกคืน (คุณกาญจนา)
- ดูโทรทัศน์ให้น้อยที่สุด (คุณสุภาณี)
และเข้าพรรษา'๔๖ จิ้งจกขอประเดิมด้วยการ"ดื่มน้ำฉี่"ทุกวัน! จุ๊ย์ๆๆ

จิ้งจกส์.

คติประจำฉบับนี้
อาจแพ้ได้ แต่จะไม่ท้อ
อาจเสียกำลังใจ แต่จะไม่ถอย

สารอโศก อันดับ ๒๖๑ มิถุนายน ๒๕๔๖