ธรรมประทับใจ (๙๒)
แต่เช้ารีบขวนขวายออกจากบ้าน เพื่อมุ่งสู่สนามสอบ เพราะทางม.ส.ธ.แจ้งเปลี่ยนสนามสอบใหม่ ปกติไปสอบที่สนามสอบโรงเรียนปทุมวิไล ครั้งนี้เปลี่ยนสนามสอบเป็นโรงเรียนธัญบุรี ทำให้จำ ไม่แม่นนัก จึงถามวินรถแถวบ้าน เพื่อความมั่นใจได้ถามพ่อค้าร้านกาแฟอีกด้วย จากคลองสอง มุ่งสู่คลองหกธัญบุรี กระเป๋ารถบอกเมื่อถึงจุดหมาย แต่ก็งงๆ เดินไปมาสองรอบ อ่านป้ายชื่อ เป็นโรงเรียนธัญรัตน์ ไม่ใช่โรงเรียนธัญบุรี ตัดสินใจเดินเข้าไปในโรงเรียน พบนักการภารโรงกำลังเข็นรถ นำของมาขาย ที่หน้าโรงเรียนว่า "คุณน้าคะ ที่นี่โรงเรียนธัญรัตน์ใช่ไหม และโรงเรียนธัญบุรีล่ะคะ" นักการฯบอกว่า "นั่งรถจากที่นี่ไป แล้วต่อรถสองแถวรังสิต สายเข้ากรุงเทพฯ พอรถข้ามสะพานท้ายแรกให้ลง แล้วต่อรถวิน หรือ เดินเข้าไปก็ได้" ข้าพเจ้ารีบขอบพระคุณ คุณน้า แล้วปฏิบัติตามทันที ถึงที่หมาย สนามสอบโรงเรียนธัญบุรี รีบไปดูห้องสอบและเลขที่สอบเรียบร้อย นึกขึ้นได้ว่า ไม่ได้นำดินสอ ๒B มาและแถวนั้นทั้งในและนอกโรงเรียน ก็ไม่มีดินสอ ประเภทนี้ขาย ทำให้เกิด ความกระวนกระวายใจมาก เดินไปมามองๆ ดู เผื่อจะมีผู้นำมาขาย มองไปไม่มีแม้แต่เงา เวลาก็ไล่เข้ามาทุกที ไม่รอช้า ข้าพเจ้ารีบเข้าไปสอบถามอาจารย์สองท่านและบอกจุดประสงค์ อาจารย์ทั้งสองน่ารัก และให้ความเมตตาอย่างมาก รีบขวนขวายหาให้ มีเพียงดินสอดำธรรมดา ซึ่งใช้ไม่ได้ ท่านแนะต่อไปอีกว่า ให้ลองสอบถามเพื่อนนักศึกษาที่นั่งอ่านหนังสือดูซิ เผื่อมีแบ่งปัน ด้วยกุศลแห่งบารมีธรรมรักษา ต้องแสดงความกล้าหันไปถามนักศึกษาผู้หนึ่ง แล้วหันไปถาม อีกผู้หนึ่ง ในขณะที่หันไปถามอีกคน พอหันกลับมาหาคนแรก เธอบอกว่า มีแท่งเดียว แต่ไม่เป็นไร เธอทำท่าหักครึ่งให้ ทำเอาข้าพเจ้า งง!!! คิดไม่ถึง และเพิ่งทราบว่า ดินสอ 2B สามารถหักครึ่ง แบ่งปันเป็นทานน้ำใจให้ ในยามคับขันขัดสนได้จริงๆ ขอบคุณ เธอผู้มีน้ำใจงามเอื้อเฟื้อแบ่งปัน แม้มีอยู่น้อยแล้วก็ตาม หากกราบได้ข้าพเจ้าก็จะขอกราบ งามๆ แต่สถานที่ไม่อำนวย ด้วยเกรงใจว่า เธอกำลังขมักเขม้นอ่านหนังสือสอบอยู่เหมือนกัน จึงไม่ได้ถาม อะไรมากนัก ทราบแต่เพียงว่า เธอกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ ๑ เหตุการณ์ครั้งนี้ ทำให้ข้าพเจ้าตาสว่างขึ้น และทราบว่า ดินสอ 2B หักครึ่งและแบ่งปันกันได้ จึงขอจดจำ เผื่อวันหน้า หากมีผู้ใดประสบเหตุการณ์ดังข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็ขอถือเอาเธอ เป็นแบบอย่าง แบ่งปันให้กับผู้ขัดสนยามคับขัน ดังเช่นที่ข้าพเจ้าประสบมาในวันนั้น หากแม้ปันน้ำใจให้ได้ทั้งแท่ง ก็จะทำ แม้แต่สิ่งของอื่นๆ ที่ข้าพเจ้าสามารถปันน้ำใจ สู่เพื่อนมนุษย์ ด้วยกันได้ ข้าพเจ้าก็จะถือปฏิบัติ ขอบคุณ สำหรับบทเรียนที่ไม่รอบคอบนักสำหรับข้าพเจ้า ที่ไม่ได้เตรียมจัดหาไว้แต่เนิ่น ๆ โชคดี ที่ได้พบ ผู้มีน้ำใจเช่นนี้ -ภัทรภาดา - - สารอโศก อันดับที่ ๒๖๕ ตุลาคม ๒๕๔๖ - |