ข่าวฉลองปีใหม่ของคนไทยมีคนตายถึง ๙๐๒ ศพ เฉลี่ยชั่วโมงละ ๔ ศพ และมีผู้บาดเจ็บจากอุบัติเหตุจราจรทั้งสิ้น ๔๕,๕๑๘ ราย เฉลี่ยชั่วโมงละ ๒๑๐ ราย แม้งานปีใหม่จะเสร็จสิ้นไปแล้ว แต่ยังคงมีผู้คนผู้บาดเจ็บต้องนอนรักษาตัวในโรงพยาบาลทั้งหมด ๑๑,๓๕๘ ราย (ไทยรัฐ ๗ ม.ค.๔๗)

ในขณะที่ผู้คนสนุกสนานจนตายไปตามๆกัน แต่ก็มีกลุ่มคนอีกฟากฟ้าหนึ่ง พากันเฉลิมฉลองปีใหม่ ด้วยการช่วยกันทำงานโดยไม่ได้อะไร อย่างมิรู้เหน็ดรู้เหนื่อย ใช้เวลาเตรียมงานกันเป็นเดือนเพื่อจัดสถานที่ ที่จะรับมือผู้คนเป็นเรือนแสน ให้สะดวกสบายไม่ติดขัด จึงเป็นการลงทุนที่จะต้องใช้แรงงาน มากมาย หลายร้อยคนมาช่วยกันเตรียมการ และต้องใช้เงินทองอีกหลายล้านบาท เพื่อขายสินค้า ราคาขาดทุน ในตลาดอาริยะ

เมื่องานเสร็จสิ่งที่ทุกคนได้ ก็คือได้โกยบุญจนเหน็ดเหนื่อยไปตามๆกัน(แต่ไม่ถึงขั้นสนุกจนตายไปตามๆกัน) ด้วยความที่แต่ละคนพยายามลดความสำคัญแห่งอัตตาของตนลง จึงทำให้มีการจัดสรรระบบ สาธารณโภคี ได้อย่างมีประสิทธิภาพยิ่งยวด ตั้งแต่รวมตัวกันเตรียมงาน รวมตัวกันจัดซื้อสินค้า และรวมตัวจัดระบบในการจำหน่ายสินค้า แม้แต่ตลาดอาหารก็มีกองกลาง ที่คอยป้อนวัตถุดิบ ให้พ่อครัวแม่ครัวแต่ละร้านได้สำแดงฝีมือกันอย่างเต็มที่

เมื่อแต่ละคนลดความสำคัญแห่งตนลงได้ ความร่วมไม้ร่วมมือและความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันจึงเกิดขึ้น ทำให้งานฉลองปีใหม่ปีนี้ราบรื่น เรียบร้อย ลงตัวกว่าทุกๆปี คลื่นมหาชนที่มาซื้อสินค้า ไหลลื่นไปได้ อย่างคล่องตัว เมื่องานจบทุกคนก็ช่วยกันเก็บงานเหมือนเก็บบุญ ให้เสร็จสรรพเรียบร้อย จนดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ในอดีตพ่อท่านเคยถูกเจ้าคุณรูปหนึ่งพูดเชิงดูถูกว่า "อย่างโพธิรักษ์มีอะไร ส่วนตัวท่านเองเป็นถึงเจ้าคุณ เป็นเปรียญตั้งหลายประโยค" ความจริงท่านก็ดูถูกหรือดูได้ถูกจริงๆว่า พ่อท่านไม่มีอะไรเพราะสูญญตานั่นก็คือความไม่มีอะไรดีๆนี่เอง

โดยเฉพาะไม่มีความลุ่มหลงมัวเมาในอบายมุข ไม่มีความหลงติดยึดในกามคุณ ไม่มีความหลงติด ในยศศักดิ์ และไม่มีความถือเนื้อถือตัว (อัตตา) ชีวิตของชาวอโศกได้เริ่มต้นปีใหม่กันด้วยการให้ การเสียสละออกไป เพื่อความไม่มีอะไร ถ้าเราตายด้วยจิตใจอย่างนี้ หรือสะสมจิตใจอย่างนี้ไปจนวันตาย ก็น่าจะ ส. บ. ม. ธ. ม. ด. ป. ก. ต. ห. ห. เพราะพระพุทธเจ้าได้ตรัสไว้ว่า มีรักร้อยก็ทุกข์ร้อย มีรักน้อยก็ทุกข์น้อย เมื่อไม่มีรักก็ย่อมไม่มีทุกข์ และพระพุทธองค์ยังตรัสไว้อีกว่า สิ่งใดที่เข้าไปยึดถือไว้แล้วจะไม่มีทุกข์นั้นย่อมไม่มี

โอวาทสำคัญที่พ่อท่านย้ำในช่วงงานปีใหม่นี้ก็คือ "ทุกขณะ ทุกวินาที คือ การสะสมชั่ว-สะสมดี อยู่ตลอดเวลา นั่นคือการสร้างวิบากให้กับตัวเองอยู่ทุกขณะ เรากำลังสะสมทรัพย์อะไรให้กับตัวเอง?" ทุกวันนี้ชาวอโศกควรฟันธงได้แล้วว่า ระหว่าง "ชีวิตที่สนุกจนตาย" กับ "ชีวิตที่สะสมบุญจนวันตาย" เราควรที่จะมีชีวิตไปในทางใด ?

- คณะผู้จัดทำ -
สารอโศก อันดับที่ ๒๖๗ ธันวาคม ๒๕๔๖