"พุทธ"
แท้ต้องแก้ "กรรม" ช่วงหลังมานี้ผมรู้สึกว่าตัวผมลำบากใจมากครับ เพราะผมทำงานสวนและต้องเจอกับอุปสรรค
เช่น ในสวนเป็น สวนผลไม้ แต่มันมีหมาที่ผมต้องเลี้ยง ผมไม่อยากเลี้ยงเท่าไหร่หรอกครับ
เพราะมันสามารถ ทำให้เราจิตตก จากการที่สุนัขชอบทำลายพืชผล เช่น พวกผักที่ผมปลูกไว้
โดนเหยียบ โดนขุดโดนคุ้ย อีกทั้งยังมีไก่ของสวนข้างๆอีก ที่มารบกวน บางครั้งก็มีโกรธบ้าง
เพราะเราอุตส่าห์ทำให้ดี แต่กลับมาสูญเสียไป เหนื่อยใจเหมือนกัน แต่ก็ไม่ท้อ
และจะพยายาม ดับความโกรธและการติดยึดอัตตาของตนลงบ้าง อีกทั้งยังมีหนังสือดีๆที่พี่น้องชาวอโศก
กรุณาส่งมา ผมจะตั้งใจอ่าน มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมไม่ได้อ่านเลยเพราะหนังสือถูกส่งมาที่บ้าน
ไม่ใช่ที่ทำงาน ผมทำงานอยู่ ก็เลยไม่ได้อ่าน พอกลับมาบ้านก็รู้ว่าส่งมาที่บ้านก็ได้อ่านสมใจ
- อุปสรรคสร้างปัญญา ทำให้ได้ใช้ศักยภาพแก้ปัญหา พุทธ-ธรรมไม่ได้สอนให้จำนน ต่อชะตา ชีวิต แต่กลับให้ ความสำคัญ กับการปรับ-แก้ไข ความคิด-คำพูด-การกระทำ ให้มีบาป-ชั่ว-เวร-ภัย ลดน้อยลงๆๆๆ โดยใช้ "ศีล" ดูแลตัวเอง ฝึกตนอย่างตั้งใจ แม้กับสัตว์หากมาทำลาย ของเสียหายก็ต้องตี ต้องฝึกให้มันรู้ว่า ทำอย่างนี้แล้ว จะถูกตี ทำโทษ หมาก็ฝึกได้ ตีเพื่อสอน ประสบการณ์ให้มันรู้จักสิ่งควร-ไม่ควรทำ ที่สำคัญอย่าทำด้วย อารมณ์โกรธล่ะ! - บ.ก. แด่...เด็กน้อย ที่น่าห่วงใย เรื่องต่อไปคือแถวบ้านมีตลาดที่เรียกว่าตลาดนัดคลองถม มีของกินของใช้มากมายมาขาย รวมทั้งแผ่น CD ที่เป็น ภาพยนต์ลามก อนาจารและขายเพียงแผ่นละ ๑๙, ๒๙ บาท เด็กนักเรียน ไปซื้อมาดู เพราะที่บ้านของนักเรียน มีเครื่องเล่นอยู่แล้ว เด็กส่วนมากอยู่กับยายตา ซึ่งแทบจะ ไม่ได้ดูแลหลาน จึงก่อให้เกิดปัญหาหลายอย่าง เช่น ปัญหากับครู ดังข้อความข้างต้น ปัญหา การมีเพศสัมพันธ์ตั้งแต่อายุยังน้อย และ ฯลฯ ครูอย่างดิฉัน ก็ได้แต่บอกสอน จะแก้ปัญหานี้ ยังไงดี? อีกเรื่องคือได้ดูทีวีเกี่ยวกับเรื่องการปิดเปิดสถานบันเทิงแล้ว งงว่าทำไมรัฐบาลจะออกกฎหมาย
ให้ปิดสถานบันเทิง เวลาเที่ยงคืน ทำไมคนจึงไม่ยอม บอกว่าทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน
ต้องการ พักผ่อน ที่งงเพราะบอกว่า ทำงานมาทั้งวัน แล้วยังจะไปเที่ยวจนถึงเที่ยงคืน
ตีหนึ่งจะไม่นอน หรือยังไง - คุณครูอย่าได้ท้อใจเลย โปรดสงสารช่วยกันดูแลด้วยเถิด พ่อ-แม่บางคนในยุคนี้ ก็ยังเป็น เด็กน้อย ที่น่าห่วงใย ด้วยเช่นกัน หากคุณครูไม่พร่ำสอนสังคมจะยิ่งเลวร้ายกว่านี้นัก ช่วยกันได้ ก็ควรช่วย อย่างน้อยเตือนกัน ด้วยเมตตา ทั้งคำพูด ทั้งลีลาท่าที เขารับสัมผัสได้นะ เราเอง ก็ได้ฝึก "ให้" อย่างไม่ตั้งเงื่อนไข หรือไม่คาดหวังผลว่า ให้แล้วต้องเป็นไป ดังต้องการ ลองทำดู ต่อไป แล้วจะได้ไม่ต้องตั้งคำถามกับใครๆอีกไงล่ะว่า จะแก้ปัญหานี้ยังไงดี - บ.ก. ชีวิตไร้สารพิษท่ามกลางวิกฤตโลก ดิฉันได้รับจดหมายฉบับหนึ่งที่ทางสมาคมส่งมาให้ คือเรื่องการแก้ปัญหาการโกหก และ ความอดทน มีน้อยในบางครั้ง ก็ขอบคุณค่ะ ที่ให้ความกรุณา เดี๋ยวนี้ก็สบายใจแล้วค่ะ ปลูกพริก ไม่ใช้สารพิษใช้อีเอ็มฉีดเหมือนเดิม ใช้ปุ๋ยเคมี ร่วมด้วยบ้างนิดหน่อย ก็สบายใจดีค่ะ เดี๋ยวนี้ ดิฉันสบายแล้วค่ะ มีความสุขในการทำงาน ฟังเท็ปธรรมะพ่อท่าน และคนอื่นๆ อีกในกลุ่ม ชาวอโศก ประทับใจได้ไปเที่ยวปีใหม่ที่ราชธานีอโศก ได้เห็นประวัติศาสตร์การขนเรือโคกใต้ดิน
นับว่าเป็น การ ร่วมพลัง ที่สำคัญมาก งานพุทธาภิเษกฯ ที่ไพศาลีคงไม่ได้ไป
แต่จะไปงานปลุกเสกฯ ที่ศีรษะอโศกค่ะ - ขออนุโมทนากับทุกชีวิตที่กำลังเรียนรู้ฝึกตนไปในทางเจริญ ทุกๆชีวิตต่างก็ดิ้นรนขวนขวาย เมื่อรู้จัก สิ่งพาตนทุกข์ พาตนเสื่อม ก็หาทางหลีกเลี่ยงกัน ให้โอกาสตัวเองให้โอกาสคนอื่น เพื่อจะได้เข้าใจตัวเอง เข้าใจคนอื่นมากขึ้น ศาสนาพุทธ เป็นพลังรวมของสังคม ไม่ใช่เอาแต่ ตัวเองรอดเท่านั้น ที่สำคัญประมาณให้ดีๆ จัดการกับชีวิตตนเอง ให้พอเพียงก่อน เมื่อเขารู้-เห็นว่า ดีว่าเป็นจริงได้ เขาจะมาหาเราเอง..... - บ.ก. กู้ดินฟ้าด้วยกสิกรรมธรรมชาติ ตอนนี้มีข่าวเกิดไข้หวัดนกในไก่แพร่ไปหลายจังหวัด ทางราชการจึงสะกัดการระบาดโรค โดยจับไก่ ฝังทั้งเป็น เป็นสิบๆ ล้านตัว ได้ฟังแล้วรู้สึกสลดใจและสงสารไก่เหลือเกิน ซึ่งความจริง ไก่เหล่านี้ยังไงๆ ก็โดนเชือดอยู่แล้ว โดยปกติ คนเลี้ยงไก่ ก็ขาดทุนกันทุกราย น่าจะรู้สึกสำนึกว่าการเอากำไรจากชีวิตไก่ ได้เงินมาก็เป็นเงินบาป เป็นมิจฉาวณิชชา คนหรือ เกษตรกร ผู้เลี้ยงไก่ก็เป็นเพียง หมากตัวหนึ่ง ให้ทุนนิยมโขกสับเท่านั้น สุดท้าย ทั้งขาดทุน ทั้งบาปมหันต์ เมื่อเป็นเช่นนี้ น่าจะเปลี่ยนอาชีพ ที่ไม่ต้องทำบาป ส่วนตัวกระผมคิดว่าอาชีพที่ได้บุญคือกสิกรรมธรรมชาติ ซึ่งชาวอโศกได้ชี้นำเผยแพร่
กระผม พยายาม ผลักดันให้ก้าวหน้า ให้เจริญ นับว่าเป็นอาชีพหรือสัมมา-อาชีวะหนึ่ง
ในมรรคมีองค์ ๘ สมควรที่จะทำให้มากๆ เผยแพร่ให้มากๆ เพราะโลกกำลังจะแหลกสลาย
ด้วยมิจฉาอาชีวะ เช่น โลกร้อนขึ้น สิ่งแวดล้อมเสื่อมโทรม เกิดรูโหว่โอโซน
ขยะล้นโลก สารพิษ แพร่ไปทั้งในน้ำ ดิน อากาศ อาหาร สัตว์ มนุษย์ สิ่งเหล่านี้แก้ได้ด้วย
กสิกรรมธรรมชาติ และ บุญนิยมเท่านั้น - รู้อย่างนี้แล้วต้องลงมือทำ อย่างน้อยเราผู้หนึ่งละที่จะลดขยะที่จะทำลายโลก เช่น ลดการใช้ สารเคมี ปลูกผักริมรั้ว ไว้กินเอง เลิกกินอาหารเนื้อสัตว์ทุกมื้อทุกวัน ประหยัดการใช้น้ำ-ใช้ไฟฟ้า เป็นต้น ยังมีวิธีการ อีกมากมาย หากลองทำดูแล้ว จะเขียนมาเล่าสู่กันฟังบ้างก็จะดี เราต้อง รณรงค์ ช่วยกันแล้ว มีผู้รู้บางท่านบอกว่า น้ำมันดิบแหล่งเชื้อเพลิง กำลังจะหมดไป จากโลก ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้แล้วนะ.... - บ.ก. ทุนนิยม ! ก็เป็นเช่นนี้แหละ กว่าจะเขียนรายงานจบใช้เวลาหลายวัน มีเหตุการณ์ต่างๆไม่ว่าหวัดนก เหตุการณ์ภาคใต้
การจัดระเบียบ สถานประกอบการ สังคม ดูแล้วเหมือนกับการประลอง ระหว่างกระแสวัตถุนิยม
กับธรรมนิยม ซึ่งกระแสทางด้านวัตถุ จะแรงขึ้นเรื่อยๆ ฝ่ายนิยมวัตถุจะรู้สึกว่าจนลงเรื่อยๆ
เพราะไม่สามารถตอบสนอง การมีวัตถุ เช่น จปฐ. (ความจำเป็นขั้นพื้นฐาน)
ซึ่งจะมีมากกว่า อาหาร ที่อยู่ เครื่องนุ่งห่ม และยารักษาโรค ปัจจุบัน จะมีปัจจัยที่
๕ รถยนต์ ปัจจัยที่ ๖ โทรศัพท์ มือถือ ... คอมพิวเตอร์ ซึ่งหากขาดสิ่งเหล่านี้แล้ว
รู้สึกขาดอะไรไปสักอย่าง คงตรงกันข้าม กับ ชาวอโศก ที่รู้สึกว่าจะลดความจน
ลงไปได้เรื่อยๆ เพราะลด-ละ-สละความติดยึด กระผมเอง แม้ว่าจะมีแนวคิด ชาวอโศก
ทว่ายังอยู่ในสังคมครอบครัว ซึ่งพอเห็นภาพภาระ ของผู้ครองเรือน ได้ว่า จะต้องมีค่าโสหุ้ย
มากน้อยเพียงใด เฉพาะค่าเช่าบ้าน + ค่าไฟฟ้า +
น้ำประปา + โทรศัพท์ + ค่าเก็บขยะ
ก็ไม่น้อยกว่า ๕,๐๐๐ บาท ค่าอาหาร วันละมื้อ บำนาญ ๘,๐๐๐ บาท ก็อยู่ได้พอดี
แต่ถ้ามาคิดแทนคนที่มีลูก ที่ต้องเรียนแล้วคิดว่า เงินเดือนละ ๒-๓ หมื่น
ก็ไม่พอ นี่เองที่ทำให้ ผู้คนต้องดิ้นรนและแสวงหา และยิ่งดิ้นก็จะถูกกระแสพัดพาออกไปเรื่อยๆ
เห็นคน ที่มีโทรศัพท์มือถือ หลายเครื่อง ก็ถามเขาว่า ทำไมต้องมีมากขนาดนั้น
ก็ได้คำตอบว่า จะได้หาเงิน ได้มากๆ แต่พอถามว่า ได้เงินไปมากๆ แล้วเอาเงินไปทำอะไร?
คำตอบก็คือ เอาเงิน ไปจ่ายค่ามือถือ เลยไม่รู้ว่า ถ้าไม่มีเลยจะดีกว่าไหม? - ผู้คนในสังคมยุคนี้ดูจะมีแต่คนฉลาดๆกันทั้งนั้น หลายคนรู้ปัญหา วิเคราะห์ได้ชัดประเด็น แต่ไม่รู้ จะแก้ปัญหา โดยเริ่มต้นที่ไหน หากได้ทบทวนตัวเราเองอย่างที่คุณมานพว่ามา แล้วเริ่ม นับหนึ่งที่ตัวเรา ครอบครัวของเราก่อน ชาวอโศก ก็ใช้วิธีการอย่างนี้ คือฝึกตัวเองให้มีศีล ๕ ลด-ละ-เลิกอบายมุข ละเว้นอาหารเนื้อสัตว์ก่อน ต่อมาเมื่อ ครอบครัวได้รู้-เห็น บ้างก็ทำตามบ้าง ก็ยังไม่ทำแต่ไม่ขัดแย้ง บ้างก็ขัดแย้งโต้ต้าน ไม่เห็นด้วยเป็นต้น แต่สุดท้าย ผลจะดีเสมอ เพราะการฝึกเป็นคนมีศีล ๕ ลด-ละ-เลิกอบายมุข เลิกเบียดเบียนสัตว์ เป็นคุณสมบัติของคนดี เบื้องต้น ในพุทธศาสนา ที่พร้อมจะพัฒนาต่อไป ในทางดียิ่งๆขึ้นแน่ๆ หากลองทำดูจะรู้ได้เอง แต่หากเพียงแค่คิด แล้ววิเคราะห์วิจารณ์กัน ก็ไม่รู้จริง เถียงกันไปเล่นๆสนุกๆเท่านั้น ไม่เป็นประโยชน์เท่าที่ควรเลย - บ.ก.
ขอเป็นญาติธรรมผู้มั่นคง...ไม่หวั่นไหว
ด้วยคน! - ผู้รู้จักประมาณตน และรู้สาระในความมีสาระ หากรู้ว่าตนยังไม่เข้มแข็งเรื่องใด หมู่กลุ่มหรือ สิ่งแวดล้อม อย่างใด ช่วยเราได้ ก็จะไม่ละเลย โดยเฉพาะการเข้าใกล้สัตบุรุษได้ฟังสัทธรรม - บ.ก. กำลังใจสร้างได้ด้วยตนเอง เหตุการณ์ต่างๆทำให้ดิฉันต้องแยกมาอยู่กับลูกชายต่างหาก แต่ก็ไปบ้านสามีทุกวัน วันไหน เขาเมา ดิฉันก็ปล่อยเขา วันไหนไม่เมา ก็ดูเป็นครอบครัวหน่อย เพราะมีลูกสาว ๓ ขวบอีกคน ดิฉันไม่โกรธสามี ที่เขาเป็นแบบนี้ แต่ดิฉันช่วยเขา ให้ดีกว่านี้ไม่ได้ จากความทุกข์ที่ผ่านมาและฟังธรรมบ้าง ทำให้ดิฉันเป็นฝ่ายให้กับทุกคนตลอด
ดิฉันฝึกจิตใจ ฝึกคำพูด ฝึกการกระทำ ให้อยู่ในสิ่งที่ถูกต้องเสมอ โปรดให้กำลังใจดิฉัน
ให้ทำความดี เพื่อใช้กรรม อย่างสดชื่นด้วย ดิฉันยิ้มกับตัวเองเสมอ แม้มีเรื่องให้ทุกข์
และยิ้มทุกวัน เพราะมี ทุกข์บ่อย ขอบคุณ สารอโศก ขอบคุณดอกหญ้า ที่ทำให้ดิฉัน
ใช้กรรมด้วยความสดชื่น - พุทธศาสนาเชื่อกรรม เชื่อวิบาก(ผลของการกระทำ) ยิ่งได้เรียนรู้จะยิ่งเข้าใจเรื่องนี้ชัดเจนขึ้น ลึกซึ้งขึ้น บ่อยครั้ง พ่อท่านเทศน์ เตือนชาวอโศกที่ได้มีโอกาสมาฟังธรรมว่า "บาป-ชั่ว-เวร-ภัย แม้เล็กแม้น้อย อย่าทำซะเลยดีกว่า" อย่าว่าแต่ ความไม่ดีอย่างหยาบๆ ขนาดอบายมุขเลย ทุกเรื่องที่รู้ว่าไม่ดี อย่าทำเลย แต่หากเป็นกรรมไม่ดี ที่เราทำมาแล้ว เมื่อครั้งยังโลภอยู่ ก็ต้อง ทำใจ ให้ยอมรับผลที่เกิดขึ้น จากการกระทำนั้นๆ ส่วนชีวิตในปัจจุบัน ก็ใช่ว่า จะปล่อยรอคอย ชดใช้กรรมเท่านั้น กรรมปัจจุบัน ต้องขวนขวายออกจาก การทำไม่ดีเดิมๆ นั้นให้ได้ แล้วตั้งใจ ถือศีล ๕ เลิกอบายมุข ลดการเบียดเบียนชีวิต โดยงดอาหารเนื้อสัตว์ อย่างนี้เป็นต้น ใช้ศีล เป็นหลัก ในการดำเนินชีวิต จะช่วยให้เรา เข้มแข็งขึ้นในทางดีที่ถูกธรรม จิตใจเราจะสดใส เราจะไม่มัวหมอง ลองทำดู แล้วเขียนมาเล่าสู่กันฟังนะ - บ.ก. ขอ คิด-เห็น ด้วยคน - อนุโมทนา สาธุ สำหรับการแสดงความคิดเห็น เห็นดี-เห็นด้วย หรือไม่เห็นดี ไม่เห็นด้วย ก็บอกมาเรายินดีรับเสมอ เพราะทุกความเห็นเป็นประโยชน์ทั้งสิ้น อย่างน้อยเราก็ได้ฝึกรับรู้ รับฟังกัน เห็นด้วย-ไม่เห็นด้วย ก็ได้ฝึกวางใจกันไงล่ะ! - บ.ก. - สารอโศก อันดับที่ ๒๖๙ กุมภาพันธ์ - มีนาคม ๒๕๔๗ - |