คืนสู่เหย้า เข้าคืนรัง นศ.ปธ. ครั้งที่ ๑

"....คนที่อยู่ข้างนอกก็ทำงานไปหาเงินไป ทุนนิยมก็กินเนื้อกินหนังกินหัวใจไปเรื่อย ขาดการติดต่อ ขาดหายไปกับสายลมอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ นับวันจะยิ่งสูญหาย สูญเสีย ลบเลือน หายไป

คืนสู่เหย้า คือทางผ่านที่คนเคยผ่านจุดนี้ไปบ้าง จะคืนมาแลหลังตรงนี้ได้ไหม?

การคืนสู่เหย้าคล้ายๆงานเช็งเม้ง คล้ายงานวันที่รำลึกถึงบรรพบุรุษ มันมีความสำคัญ อันใด อันหนึ่งใช่ไหม

การคืนสู่เหย้า คือการมาผนึกรวมกัน เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าขบวนการกลุ่ม มันมีประสิทธิภาพ มันมีพลังที่ยิ่งใหญ่ ทำอะไรได้เป็นเรื่องเป็นราว

ถ้าเราสามารถรวบรวมกันได้ จะด้วยวิธีการเชื่อมต่อ วิธีบูรณาการ วิธีการลงแขก จะเกิด การผนึกแน่น ก็จะรวดเร็วในการรวบรวมหมู่มวล

มันจะเป็นอะไรกันเชียวที่จะสร้างให้เกิดความสัมพันธ์ มันเป็นความเสื่อมหรือไง?

ถ้าจะสละเวลามา ปีหนึ่งหนหนึ่งจะไม่ได้เชียวหรือ? ใครเห็นด้วยก็มา"

จากพ่อของลูก
สมณะโพธิรักษ์
๒๑ มิ.ย. ๒๕๔๗



เป็นจดหมายที่พ่อท่านเขียนถึงนักศึกษาผู้ปฏิบัติธรรม (นศ.ปธ.) ในสูจิบัตรของงาน ที่ส่งไปยัง นศ.ปธ. เพื่อพวกเราจะได้กลับมาพบหน้าพบตากันอีกสักครั้ง เมื่อเชื่อมั่นว่า หากไม่ติด ภารกิจที่สำคัญ พี่น้องของเราต้องมาร่วมงานอย่างแน่นอน

แล้วงานคืนสู่เหย้าเข้าคืนรัง นศ.ปธ. ครั้งที่ ๑ ก็เริ่มขึ้นเวลา ๔ โมงเย็น วันที่ ๑๖ ก.ค. ถือเป็น วันสุกดิบของงาน พี่น้องนศ.ปธ.ที่มาแล้ว ช่วยกันจัดเตรียมสถานที่ บริเวณ ลานหินนั่ง ใต้พระวิหารพันปีฯ และงานฝ่ายอื่นๆที่ยังไม่แล้วเสร็จ สังสรรค์ประสาน้องพี่ ที่ไม่ได้เจอะเจอ กันมานาน ร่วมกันโหมโรงร้องเพลงมาร์ช ร.บ.ธ. และมาร์ช นศ.ปธ.

...นักศึกษาจากหลายหลากที่ ร่วมผองน้องพี่ต่างมาร่วมกัน....ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ..

เช้าตรู่วันเสาร์ที่ ๑๗ ก.ค. พี่น้องนศ.ปธ.เริ่มทยอยมาเรื่อยๆ เสียงทักทายด้วยความดีใจ ที่ได้พบหน้า พบตาเพื่อนที่ทำกิจกรรมร่วมกันมา ๔ ปีในรั้วมหาวิทยาลัย ทั้งสุข-ทุกข์ เมื่อไม่เท่าทันกิเลส ที่เกิดขึ้น หลังจากสำเร็จการศึกษาไปแล้วหลายคน ไม่ได้เจอะเจอ กันอีกเลย บางคนก็เปลี่ยนฐานะไปเป็นนักบวช บางคนก็เข้ามาช่วยงานวัด บางคน ก็ทำงาน อยู่ข้างนอก บางคนก็อุ้มลูก-จูงลูกมาด้วย...โชคดีที่มีวันนี้...

...ชมรมนักศึกษาผู้ปฏิบัติธรรม(นักศึกษาผู้ปฏิบัติธรรม) เราเน้นนำหนุ่มสาว ก้าวเดิน มุ่งหน้า ร่วมพลังใจ เด็ดเดี่ยวมั่นคงใฝ่เสาะแสวงหา แก่นชีวิตสัจจะท้าทายทิศทวนโลกีย์...

แล้วแยกย้ายไปลงทะเบียนแยกตามชั้นปี พ.ศ.๒๕๒๔ จนถึงปัจจุบัน (งานครั้งนี้ มาทั้งหมด ๑๕๕ คน) พร้อมรับป้ายชื่อ ถ่ายรูปทำทะเบียนประวัติ คราวนี้แหละ จะอยู่ไกล แสนไกล แค่ไหน ก็จะตามตัวให้พบ เข้าที่พัก ฝ่ายหญิงและบุตรพักที่ตึกขาว ส่วนฝ่ายชาย พักบนโบสถ์ และบริเวณพระวิหาร

บนเวทีพี่น้องนศ.ปธ. หมุนเวียนขึ้นมาพูดคุยอดีตและปัจจุบันที่กำลังดำเนินชีวิต ได้รู้จักศีล ที่ปฏิบัติแล้วเกิดผลถึงจิตวิญญาณ อาหารมังสวิรัติกับความบริสุทธิ์ของศีลข้อ ๑ ชีวิต มักน้อย สันโดษในรั้วมหาวิทยาลัย ไม่ฟุ้งเฟ้อไปตามกระแสนิยมของสังคมโลกีย์ กล้าลด ละ เลิก สิ่งฟุ่มเฟือยในชีวิต กล้าทำในสิ่งที่เคยทำได้ยาก หลายคน ไม่อยากเข้า ห้องเรียน แต่อยากทำกิจกรรม

...การเรียนรู้ฝึกฝนค้นแหล่งวิชา(ฝึกฝนค้นแหล่งวิชา) ในตำราสอนเราต้องตรองถ้วนถี่ มีเพียงความรู้ ใช่เป็นคนจริงเปรื่องปราชญ์เมธี ต้องมีศีลเก่งแกร่งกล้าพลีรับใช้มวลชน...

๑๐.๐๐ น. สมณะเดินดิน ติกขวีโร และ สมณะบินบน ถิรจิตโต ปฐมนิเทศ ให้ข้อคิด ในสังคม ปัจจุบัน และสุดท้ายขอให้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม

กิจกรรมสลายพฤติกรรมฟั่นเกลียวใจให้เป็นหนึ่ง รุ่นพี่เปิดใจ แบ่งกลุ่มตามสีผ้าพันคอ คละกัน ระหว่างรุ่นพี่-รุ่นน้อง

๑๑.๓๐ น. รำลึกอดีต-สำนึกปัจจุบัน พี่น้องในกลุ่มพูดคุยกันถึงบรรยากาศครั้งเก่าก่อน ที่ได้ร่วม กิจกรรมงานศาสนาในรั้วมหา'ลัย และอยากให้งานคืนสู่เหย้า ในครั้งต่อไป เป็นอย่างไร ช่วยกันเขียนออกมา

๑๒.๔๕ น. "๓๐ ปีแห่งการงานของพ่อท่าน" ภาพงานเผยแพร่ศาสนาที่สะท้อนออกมา เป็นรูปธรรม โดย สมณะฟ้าไท สมชาติโก, เรือตรีแซมดิน เลิศบุศย์ และคุณร้อยแจ้ง จนดีจริง ซึ่งเป็นเพียงส่วนหนึ่งของผู้รับภาระงานของชาวอโศก บอกเล่ากิจการงานต่างๆ ของงานศาสนา ณ วันนี้ได้รับการตอบรับจากภายนอกเป็นอย่างดี และกำลังเคลื่อนตัวไป อยู่ตลอดเวลา ยังต้องการกำลังพลมาช่วยเข็นกงล้อศาสนาให้รุดไปข้างหน้าอีกมากมาย พี่น้องนศ.ปธ.คนใดที่ต้องการช่วยงานพ่อท่าน ตัดสินใจได้แล้ว มาร่วมกันเป็นชาวอโศก เพื่อมวลมนุษยชาติ

....แต่งตัวมอซอใจนั้นมากล้นไมตรี ในหมู่เพื่อนดีร่วมทางสรรสร้างกุศล เร่งความเพียร ลดละ ขยัน กล้าจน ทนเสียดสี หนีสะสม นิยมสร้างสรร สวรรค์นิพพาน....

๑๔.๐๐ น. มุ่งมั่นอนาคต ร่วมกันระดมสมอง ๔ องค์กรที่ขาดทุนทรัพย์และบุคลากร ศูนย์พลาภิบาล, ศูนย์ฝึกอบรม, การศึกษา, กสิกรรม และฐานข้อมูล/การสื่อสาร พวกเรา จะมีส่วนช่วยได้อย่างไร

๑๕.๐๐ น. เอื้อไออุ่น พ่อท่านให้โอกาสลูกๆ พูดคุยซักถามเพิ่มสัมมาทิฏฐิและโลกวิทู จนถึง ๑๗.๒๐ น. แต่ละกลุ่มถ่ายรูปร่วมกับพ่อท่าน สมณะ-สิกขมาตุ เสร็จแล้วลงแขก ขนแป้นเกล็ด เพื่อมุงบ้านดิน

ก่อนรายการภาคค่ำ น้องๆสัมมาสิกขาแสดงรีวิวประกอบเพลง หลังจากนั้น พี่ธำรงค์ แสงสุริยจันทร์, พี่สมพงษ์ ฟังเจริญจิตต์ พี่ทั้งสองที่แบกรับงานศาสนาไว้เต็มทั้ง ๒ บ่า ขึ้นบอกเล่างานศาสนาที่รับผิดชอบ ซึ่งทำแล้วได้ทั้งประโยชน์ตนและประโยชน์ท่าน และเคล็ดไม่ลับ ขั้นตอนของชีวิตที่เตรียมพร้อมออกจากโลกีย์สู่โลกุตระ ยินดีต้อนรับ นศ.ปธ. ไม่จำกัดจำนวน เข้ามาช่วยงาน ซึ่งสามารถเลือกได้ตามความเหมาะสม ต้องการ รายได้พอเพียงแบบชาวอโศกหรือทำงานฟรี

...ปริญญาที่จบไปให้ตระหนักสังวร (จบไปให้ตระหนักสังวร) เป็นละครสังคมอย่าโง่งม เกินการ หากคนใดหลงกอบโกยโกงกินสิ้นชาติแหลกลาญ ต้องกล้าหาญ กอบกู้ศีลธรรม ชี้นำสังคม..."

หลังจากนั้น คุณกรักน้ำเพชร แสงงาม อดีตคุณป้าประคองของนศ.ปธ. อุปัฏฐากผู้ใหญ่ ที่ขาดอะไร ให้บอกป้า ไม่ว่าจะเป็นแรงงานหรือทุนทรัพย์ พี่ฟ้าดาว นาวาบุญนิยม และ พี่ใจฟ้า ทรัพย์สินทวีลาภ ผู้มีอุปการคุณและบุกเบิกอาหารมังสวิรัติใน ม.รามคำแหง จนเป็นร้านแผง ๒๒ ในปัจจุบันนี้ บอกเล่าความในใจและอุดมการณ์

ชมมิวสิควีซีดี เพลง ร.บ.ธ., นศ.ปธ., มนุษย์สะพาน และมหกรรมลากเรือโคกใต้ดิน ที่ราชธานีอโศก

พิธีรำลึกอดีตและสำนึกในปัจจุบัน กับบทขับเสภา "กลับบ้าน" ของหมวดดิน ดาวไถ

กลับเถิดนะขวัญเอยจะรับขวัญ ขวัญเจ้ามั่นพ่อก็คงไม่ขัดเขิน
วอนให้เจ้ากลับบ้านอย่านานเกิน อย่ามัวเพลินเมินบ้านเก่าของเราเลย

ในโลกนี้จะมีใครห่วงใยเจ้า เท่ากับพ่อของเราล่ะเจ้าเอ๋ย
เทศนาให้ธรรมะไม่ละเลย พ่อไม่เคยบ่นท้อเพราะห่วงเรา

งานของพ่อทางนี้มีอยู่มาก พ่อลำบากลากเข็นงานปานขุนเขา
กลับเถิดลูกมาช่วยพ่อพอแบ่งเบา เพื่อสังคมของเราได้ร่มเย็น

กลับเถิดนะขวัญเอยมาร่วมขวัญ มาสร้างสรรงานของพ่อให้สูงเด่น
ช่วยพาทำนำให้คนพ้นลำเค็ญ กลับมาเป็นขวัญไทยให้แผ่นดิน.

๑๘ ก.ค. ธรรมะรับอรุณ สมณะ-สิกขมาตุ แสดงธรรม "หัวใจดั่งลูกพญาแร้ง" ในโลกนี้ จะมีอะไรควรค่าแก่การไขว่คว้าให้จิตวิญญาณของเราเท่ากับโลกุตระเล่า เสียเวลาสะสม อยู่ไย กับสมบัติขี้กะโล้โท้อันคือขยะของพระอาริยะ เวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้วๆๆๆ นศ.ปธ. ทั้งหลายเอ๋ย..

หลังจากตักบาตรร่วมกันโดยมีพ่อท่านนำหมู่สมณะ-สิกขมาตุบิณฑบาตแล้ว พวกเรา ช่วยกัน กตัญญูสถานที่ เชื่อมร้อยเครือข่ายน้องพี่ จัดตั้งสมาคมนักศึกษา ผู้ปฏิบัติธรรม เพื่อให้ทุกๆคนเข้ามามีส่วนร่วม เราจะติดต่อถึงกันเสมอ แล้วจะส่งข่าวคราว ไปให้ทราบ เป็นระยะๆ

นศ.ปธ.รับของที่ระลึกจากพ่อท่าน แล้วร่วมฟังธรรมก่อนฉันกัณฑ์พิเศษโดยพ่อท่าน สมณะโพธิรักษ์ หลังจบการแสดงธรรม นศ.ปธ.พร้อมใจกราบขอบพระคุณญาติธรรม ที่ให้ ความช่วยเหลือ เกื้อกูลด้วยดีเสมอมา รุ่นน้องกราบรุ่นพี่ พิธีอำลาแต่ไม่อาลัย เราจะกลับมา พบกันเช่นนี้อีกทุกๆปี

...ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ ทำเป็นธรรม ธรรมเราทำ...

- นศ.ปธ. -

- สารอโศก อันดับที่ ๒๗๒ มิถุนายน ๒๕๔๗ -
ISSN 0857-7585