แถลง
ยุทธศาสตร์แห่งบุญนิยม


แม้ชาวอโศกจะได้การยอมรับจากสังคมในวงกว้างอยู่บ้างในทุกวันนี้ แต่เราก็มีขบวนการ"ขาประจำ" ที่พร้อมจะเข้ามาด่าว่า ใส่ร้ายป้ายสีเราได้อยู่ตลอดเวลา

ขนาดท่านจันทร์ ซึ่งเป็นธรรมถึก ที่มีธรรมะลีลาชนิดนุ่มนวล และประนีประนอมมากที่สุด แต่เมื่อไหร่ที่ท่านจัดรายการสด โดยเฉพาะทางทีทีวี ก็จะมีพวกก่อกวนโทรเข้ามาเพิ่มสีสันให้รายการท่านจันทร์ได้รับความเห็นใจ และน่าสนใจมากขึ้น

ซึ่งปัญหาในเรื่องนี้ เราคงต้องเข้าใจและเห็นใจฝ่ายที่ตั้งหน้าตั้งตาต่อต้านพวกเรา เพราะในวันนี้เขายังเข้าใจเราไม่ได้ อันเนื่องมาจากศาสนาพุทธถูกครอบงำด้วยลัทธิเทวนิยมมานานนับพันๆปี จนทำให้พิธีกรรมในศาสนาเต็มไปด้วยเรื่องของพราหมณ์ ไสยศาสตร์ และเดรัจฉานวิชา จนแทบจะไม่มีเนื้อหาพุทธแต่อย่างใด เมื่อพ่อท่านมาพาพวกเราเปลี่ยนแปลงออกจากอาณาจักรของเทวนิยม เป็นอเทวนิยม จึงนับว่าเป็นการสวนกระแสอย่างยิ่ง จนพ่อท่านโดน
ข้อหาว่ามาทำลายจารีตประเพณี(ที่ล้วนแต่เป็นเทวนิยม) และมาสร้างความแตกแยกในสังคม ทั้งๆที่สังคมนั้นอยู่ในสภาพเละตุ้มเป๊ะกันอยู่แล้ว

สภาพการทำงานของพ่อท่านจึงไม่ต่างอะไรกับพญาแร้ง ที่มีหน้าที่ขจัดสิ่งปฏิกูลของสังคม เพื่อให้โลกนี้สวยสดงดงาม แต่ตัวของแร้งกลับเป็นที่น่ารังเกียจเดียดฉันท์จากสังคมยิ่งนัก ทั้งๆที่ชีวิตของแร้งนั้นไม่ได้ไปเบียดเบียนทำร้ายทำลายใครๆแต่อย่างใด นอกจากทำโลกที่สกปรกให้สะอาดสะอ้านขึ้นมา

บรรดาชาวอโศกทั้งหลายจึงไม่ต่างอะไรกับลูกๆพญาแร้ง ที่จะต้องเจียมเนื้อเจียมตัวด้วย คารโว(ความเคารพ) นิวาโต(ถ่อมตน) แม้จะถูกด่าว่า หรือทำลายทำร้ายอย่างใด เราก็พร้อมที่จะอหิงสา(ไม่เบียดเบียน) อโหสิ(ให้อภัย)อย่างจริงใจ-ไมตรี ไม่มีศัตรูกับใครๆ

ชาวอโศกได้ชื่อว่าเป็นพวกนุ่งเจียมห่มเจียม ถ้าจะให้ครบสมบูรณ์ยิ่งขึ้น เราสามารถเจียมได้ทั้ง กาย-วาจา-ใจ ไม่ใช่เฉพาะเสื้อผ้า ก็คงจะทำให้มีเสน่ห์น่าเอ็นดู ชวนให้น่าศรัทธา นอกจากจะเป็นประโยชน์ต่อศาสนาแล้ว ก็ยังจะเป็นประโยชน์ต่อการลดละอัตตาอย่างยิ่งยวด

โดยเฉพาะคำตำหนิด่าว่านั้น คือ แบบฝึกหัดอันวิเศษที่จะให้เราลดละกิเลสได้ดียิ่งกว่าการขยันอ่านหนังสือธรรมะ การขยันฟังธรรมะเป็นไหนๆ เพราะการขยันรู้ธรรมะได้ลึกซึ้งมากมายเพียงใด ก็ไม่ประเสริฐเลิศเท่ากับการขยันปฏิบัติธรรม แม้จะใช้เวลาเพียงชั่วลัดนิ้วมือเดียว ที่ได้เห็นความโลภ โกรธ หลงของเราลดลงไปได้ ก็มีอานิสงส์มากมายยิ่งนัก

ด้วย คารโว นิวาโต อหิงสา อโหสิ จึงเป็นยุทธศาสตร์ของชาวบุญนิยม ที่ไม่ประสงค์จะเป็นศัตรูกับใครๆ นอกจากทำงานรับใช้มวลมนุษยชาติด้วยความอ่อนน้อมถ่อมตน เจียมเนื้อเจียมตัว ดุจแร้งที่ไม่เป็นพิษภัยกับใครๆ แม้จะได้รับความเกลียดชังสักปานใดก็ตาม

- คณะผู้จัดทำ -

- สารอโศก อันดับที่ ๒๗๓ กรกฎาคม ๒๕๔๗ -