เรียงวลีกวีธรรม
*
Me or We
ทั้งนี่โน่นและนั่นฉันทำไว้
บอกให้ใครต่อใครได้รู้เห็น
กว่าจะได้กว่าจะมีกว่าจะเป็น
อย่างที่เห็นทั้งหมดนี้นี่ฉันทำ
จึงภูมิใจดีใจกว่าใครอื่น
ทั้งหลับตื่นชื่นใจใครอาจขำ
อันที่จริงคนอื่นด้วยก็ช่วยทำ
ควรเปลี่ยนคำว่าฉันนั้นเป็นเรา
เปลี่ยนจาก
Me เป็น We จะดีกว่า
ควรเห็นค่าอย่าฝืนคนอื่นเขา
ช่วยกันทำร่วมกันคิดกิจหนักเบา
งานของเราจึงสำเร็จเสร็จทุกงาน
- สมเจตน์ เมฆพายัพ -
* ล้างใจในพรรษา
เข้าพรรษา มาลด งดของชอบ
พวกกรุบกรอบ ขบเคี้ยว ก๋วยเตี๋ยวเส้น
มวลบะหมี่ เติมน้ำ กินยามเย็น
ปาท่องโก๋ น้ำมันเดน เป็นอันตราย
น้ำอัดลม ซาบซ่า สารพัดพิษ
ไอศกรีม เคยติด ลองคิดหน่าย
ขนมสี ใส่สาร น้ำตาลทราย
ผลไม้ หวานร้าย ทำลายคน
อาหารด่วน สิ่งที่ได้ ไร้คุณค่า
แฮมเบอร์เกอร์ พิซซ่า กาแฟข้น
ขนมปัง ไก่ทอด ตลอดจน
อาหารขยะ ทำร้ายคน จนอ้วนกลม
ของปิ้งทอด รมควัน นั้นก็แย่
บุหรี่,เบียร์ สุราแน่ กระแช่บ่ม
สารเสพติด ยาบ้า จะพาจม
ทั้งเกมต้ม หลอกผี ให้หนีมัน
อีกลาภยศ เงินทอง ของมิชอบ
แม้เขาตอบ แทนใจ อย่าได้หัน
อีกเปลี่ยวเหงา เดียวดาย ในชีวัน
จงเลิกหมั่น โทรหา ภาษาใจ
เข้าพรรษา เข้าอยู่ อุโบสถ
เลิกละลด ชั่วต่ำ ทำให้ได้
สิ่งใดติด ตั้งตบะ ชนะใจ
ยากแค่ไหน ก็ต้องล้าง สร้างความดี
- ทอง ๑๐๐% -
* ...หนึ่งก้าวเท้า...
หนึ่งก้าวเท้าที่ก้าวพลั้งพึงยั้งคิด หนึ่งก้าวเท้าเดินทางผิดชีวิตหม่น
หนึ่งก้าวเท้าก้าวถูกทางสร้างมวลชน หนึ่งก้าวเท้าที่นำคนด้นเดินไกล
หนึ่งสมองกับสองมือถือสิทธิ ครองสติครองคุณค่าน่าเลื่อมใส
แต้มฝันสวยด้วยพู่กันสรรค์สร้างไทย ร้อยความรักถักสายใยมิตรไมตรี
หากอิทธิพลล้นอำนาจชาติวิบัติ เครื่องชี้ชัดคนชั่วช้าน่าบัดสี
ยาเสพติดกล้ำกรายชนล้นทวี ทางสายนี้ควรเริดร้างและหมางเมิน
การศึกษา...กีฬาเล่นเป็นเนืองนิจ สร้างชีวิตสร้างปัญญาน่าสรรเสริญ
ไม่ปล่อยใจใฝ่ต่ำไม่ก้ำเกิน ร่วมเผชิญ 'ปัญหาชาติ'
นิราศไกล
คือเป็นหนึ่งไม่พึ่งพายาเสพติด รู้จักคิดรู้จักทำนำแก้ไข
อนาคตของชาติประกาศไกล คือเมืองไทยขาวสะอาดปราศภัยปน
รวมมวลมิตรรินน้ำใจดับไฟชั่ว สิ้นเมามัวสิ้นบ่วงมาร...การเกิดผล
น้อมพระธรรมนำทางอย่างแยบยล เฟื่องสุขล้นพร้อมสวัสดิ์จำรัสชัย
รักษ์ไทยเถิดเราเกิดกายตายหนึ่งครั้ง เพื่อพลังปราบผองทุกข์ปลุกหวังใหม่
พลังชนย่อมชี้ทางอันกว้างไกล หลอมฤทัยหล่อโล่งามแห่งความดี
เลือกทางเดินเพื่อเดินทางอย่างพินิจ เลือกลิขิตทางงดงามตามวิถี
เลือกทางเดินแล้วเดินหน้าอย่ารอรี ทางคนกล้าทางคนดีศรีแผ่นดิน
- พรพรหม โรจนกีรติกานต์ -
นักเรียนชั้น ม.๕ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา
จากหนังสือวันเด็กแห่งชาติปี ๒๕๔๗
คิดพูดทำตามภพเหมือนกบเขียด
หยาบละเอียดขาดวิจัยมองไม่เห็น
ทั้งดื้อด้านกลิ้งกลอกนอกประเด็น
ซ้ำอวดเด่นสู่รู้เกินครูบา
ภพนั้นหรือคืออัตตาใครอย่าแตะ
สักกายะเยอะแยะและหยาบหนา
ทั้งถือตัวอวดตนคนระอา
อนิจจาโง่ไม่เสร็จเข็ดไม่จริง
- แด่ธรรม -
- สารอโศก
อันดับที่ ๒๗๓ กรกฎาคม ๒๕๔๗ -
|