ญาติธรรมใหม่ ใฝ่ใจลดละกิเลส
ตอนนี้ผมกินมังสวิรัติมาประมาณสามเดือนแล้วครับ ผมมีความสงสารสัตว์มาก ที่ต้องมา เสียชีวิต โดยที่พวกเขาก็มีชีวิตเหมือนกับมนุษย์ ผมได้ดูวีซีดีชีวิตร่ำไห้ เลยเลิกกินเนื้อสัตว์ ผมอยากเป็นนักปฏิบัติธรรม ลดละกิเลสอย่างชาวอโศก อย่างที่ญาติธรรมทุกๆท่าน ที่เป็นนักปฏิบัติธรรม กระผมก็เป็นน้องญาติธรรมใหม่ ที่กำลังศึกษาอยู่

ผมเป็นคนหนึ่งที่เคยนั่งสมาธิเจโตหลับตา แต่สำหรับตอนนี้ผมเลิกกินเนื้อสัตว์ กินแต่ผัก ผลไม้ ทำงานที่เสียสละให้กับสังคมส่วนรวม ผมได้บริจาคอวัยวะดวงตา บริจาคโลหิต ไปแปดครั้งแล้วครับ สามเดือนบริจาคครั้งหนึ่งครับ ตอนนี้ผมทำงานอยู่ที่คลังสินค้า ธ.ก.ส. บ้านไร่ ที่นั่นมีปุ๋ยเคมี ยาเคมี ยาฆ่าหญ้าเอาไว้จำหน่ายให้ลูกค้า ธ.ก.ส. ผมไม่รู้ จะบอกยังไง เพราะเป็นลูกจ้างทางราชการ ก็ได้แต่บอกพนักงานให้ลูกค้าหันมาใช้ น้ำหมักชีวภาพ ปุ๋ยอินทรีย์ แทนปุ๋ยเคมี แต่ลูกค้ายังไม่เข้าใจ เลยต้องใช้ปุ๋ยเคมีไปก่อน ผมคิดว่าถ้ามีโอกาสพาลูกค้า ธ.ก.ส. ไปอบรมที่ปฐมอโศกได้ก็คงจะดีมากเลย

สำหรับผมตอนนี้ทำน้ำหมักมะเฟือง เศษอาหารเอาไว้ที่บ้านสองสามถัง เคยเอาไปใส่ ไร่ข้าวโพด ข้าวโพดก็งามดี ตอนนี้ผมจะเอาไปใส่ที่ไร่ข้าว ข้าวไร่ผมจะทำข้าวไร้สารพิษ ประมาณสองไร่ ทดลองดูก่อนว่าดีไหม ปีหน้าคงจะได้ทำอีกทุกปีเลยครับ
- สุริยา สุขสวัสดิ์ จ.อุทัยธานี -

* อนุโมทนากับความตั้งใจดี เลิกเบียดเบียนชีวิต กินอาหารมังสวิรัติ เป็นชาวพุทธต้องมีศีล ๕ ละอบายมุข ทำชีวิตให้ไร้สารพิษก่อน แล้วก็ทำกสิกรรมไร้สารพิษไปด้วย จะได้ช่วย เกื้อกูลกัน - บ.ก.

การปฏิบัติธรรม คือการขัดกิเลสตัวเอง
ข้าพเจ้าในฐานะที่แวะเวียนมาที่สันติอโศกอยู่เนืองๆ และได้ใช้บริการเรื่องซีดีธรรมะ และฟังเพื่อนช่วยเพื่อนอยู่เป็นประจำ จะถือว่าฝักใฝ่ในธรรมะกับชีวิตประจำวันก็ว่าได้ เพราะเล็งเห็นว่า ชีวิตมันมีความทุกข์และปัญหา ทางรอดของมนุษย์ก็คือปฏิบัติธรรม

ครั้งนี้นับว่าเป็นครั้งแรกที่ได้เปิดใจกับทางสารอโศก อยากกล่าวว่ามีความรู้สึกดีๆกับ ชาวอโศก แนวทางกินอยู่ โดยเฉพาะชอบธรรมะของพ่อท่าน

จากที่ได้สัมผัสกับพวกชาวอโศกพอควร ชาวอโศกมีอะไรๆที่บุคคลภายนอกไม่รู้และเข้าใจ แต่ก็นั่นแหละ ก็ต้องขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัยของแต่ละคน

ข้าพเจ้าเองนับว่ามีแววพอสมควรที่ได้ศึกษา และปฏิบัติธรรม ได้รับรู้อะไรๆมากมาย จากการปฏิบัติ สรุปได้เลยว่าธรรมะคือการขัดใจตัวเอง ขัดกับกิเลสของตัวเอง ก็ต้อง เพียรมานะไปเรื่อยๆ ผัสสะมันเข้ามาตลอดเวลา

การฟังรายการเพื่อนช่วยเพื่อน ทำให้รู้หลักการปฏิบัติของพุทธมากขึ้น จากการศึกษา ยิ่งมากๆ ทำให้เรารู้ว่ายิ่งเข้าใจมากขึ้น ว่าพุทธศาสนาของเราเรียบร้อยและไม่วุ่นวาย ไม่ต้องนั่งจุดธูป หรืออาศัยเหตุปัจจัยมาก เน้นเรื่องจิตเป็นสำคัญ

พยายามเข้าร่วมกิจกรรมของชาวอโศกเท่าที่มีโอกาส แม้แต่กายไม่ได้เข้ามา แต่ใจจะบอก ว่าเราก็ชาวอโศกนะ ภูมิใจความไม่ติดอยู่กับอะไรๆ แม้แต่ข้าพเจ้าเองทุกวันนี้ก็ยังต้องอยู่ ทั้งทางโลก และทางธรรมในรูปแบบ แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น คิดว่าอยู่ที่ใจเรามากกว่า

จะรู้สึกภูมิใจถ้าได้ใส่ชุดม่อห้อม ถ้าเข้ามาในอโศกก็จะใส่เลย เพราะปกติในสังคม ข้างนอก ใน กทม. เขาไม่ใส่ กลับถามว่าเราแคร์รึเปล่า เปล่า แต่เราไม่อยากทำอะไร ให้แตกต่าง จากสังคม ความร่วมมือหรือมีส่วนที่ข้าพเจ้าคิดว่าเป็นชาวอโศกคือ กินอาหาร มังสวิรัติ และใช้บริการที่สวนจตุจักรเป็นประจำ ของกิน ของใช้เป็นพวกสมุนไพรทั้งนั้น ปฏิบัติธรรม อยู่ในชีวิตประจำวัน ตรวจศีล ตามดูจิต ใช้บริการเรื่องหนังสือ และซีดี ที่สันติอโศก

ข้อปฏิบัติที่ได้จากการอ่าน ตอกย้ำว่า ทางรอดของมนุษย์ คือการปฏิบัติธรรม
- นิธินันท์ กทม. -

* ได้อ่าน ได้ฟัง ได้เห็น ได้สัมผัส ถือว่าได้เรียนรู้ แต่จะเข้าใจชัดเจนมากยิ่งขึ้น ต้องทำให้ได้ ในสิ่งที่รู้นั้นๆ - บ.ก.

ตบะหรรษา พรรษานี้
สำหรับในพรรษานี้ ทีแรกผมตกลงกับภรรยาว่าจะกินมื้อเดียวในวันพระ แต่พอพ้นวัน อาสาฬหบูชา จิตใจผมก็อยากจะกินมื้อเดียวอีก ก็เลยบอกให้ภรรยาว่าตลอดพรรษานี้ จะกินมื้อเดียวตลอด และจะกินมังสวิรัติบริสุทธิ์ตลอดพรรษานี้ด้วย ขอให้ทางกอง บรรณาธิการ ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยครับ เพื่อจะให้ได้เป็นญาติธรรมของชาวอโศก ใกล้เข้าไปอีก เพราะปกติผมก็กินสองมื้อมาได้สองปีกว่าแล้ว ส่วนเรื่องอบายมุขต่างๆนั้น ผมก็ไม่แตะต้องอยู่แล้ว ก็จะพยายามรักษาศีล ๕ ให้บริสุทธิ์ โดยเฉพาะข้อที่ ๑ นั่นแหละ ที่ยังไม่บริสุทธิ์ โดยเฉพาะมด และยุง อดใจไม่ค่อยได้ ส่วนข้ออื่นๆ ไม่มีปัญหาหรอกครับ และถ้าผมกินมื้อเดียวตลอดไป ก้าวต่อไปผมจะพยายามมาเข้าหมู่กลุ่มให้ได้ครับ ถ้าหากว่า บุญผมยังมี เพราะตอนนี้ผมยังไม่ได้มาเข้าหมู่กลุ่มเลย ได้แต่อ่านหนังสือ และ ฟังเท็ปเท่านั้นแหละครับ
สุดท้ายนี้ผมขอกำลังใจจากผู้จัดทำหนังสือ ช่วยเป็นกำลังใจให้ผมทานมื้อเดียว ตลอด พรรษานี้ และตลอดไปด้วยครับ
- อ้าย ผัดวัน จ.เชียงใหม่ -

* อนุโมทนาสาธุ สำหรับการบำเพ็ญ"บุญ" ถือ "ตบะ" ฝึกตนเรื่อง"กินอาหาร" และเคร่งครัด ในศีล ๕ ข้อให้บริสุทธิ์ เขียนส่งข่าวเข้ามาบ่อยๆนะ มีผู้อ่านอีกหลายท่านติดตาม ให้กำลังใจ กันอยู่..... ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ เขียนมาเล่าสู่กันฟัง จะได้เป็นตัวอย่าง ให้กันและกันไงล่ะ - บ.ก.

ไม่มีปัญหา....จริงหรือ?
ความคิดเห็น : มีเนื้อหาที่เป็นสาระมาก โดยเฉพาะจาก "บันทึกจากปัจฉาสมณะ" เห็นว่า ชุมชนอโศกเป็นชุมชนที่กำลังเดินทางไปสู่ความเป็น "มนุษย์ไทย" ภายใต้ "พุทธวิถี" และ อยู่ร่วมกันแบบ "ชีววิถี" ระบบ "บุญนิยม" อำนาจเงิน และกิเลสตัณหาจึงไร้พลัง และ จะถูกทำลายไป แต่ผมไม่แน่ใจว่า ไม่มีปัญหาจริงหรือ เพราะ "คน" ฝึกยากเหลือเกิน ยิ่ง "หลากหลาย" "คน" ด้วยแล้ว ยิ่งยาก และทำไมจึงมีพรรคการเมืองด้วย แตกต่างไปจาก พุทธวิธีหรือไม่

การสร้างมนุษย์ โดยให้การศึกษาบนพื้นฐานปรัชญา "ศีลเด่น เป็นงาน ชาญวิชา" เป็น ความฉลาด หลักแหลม และพุทธปัญญาของผู้ดำเนินการ และเป็นผลดีต่อชาติ แผ่นดินไทย โดยเพิ่มคนที่มีคุณภาพ คุณธรรม คนดีให้แก่สังคม และสืบสานชุมชน ชาวอโศก สร้างสรรให้กว้างไกลออกไป

อีกทั้งเชื่อว่า เมื่อออกสู่ "สังคมภายนอก" จะไม่ถูกความฟอนแฟะของสังคมภายนอก ครอบงำ และเปลี่ยนแปลงอุดมการณ์ของชาวอโศก เพราะชาวอโศกถือว่า เงินและ อำนาจการแข่งขัน เป็นเพียงอุปกรณ์และเครื่องมือในการดำรงชีวิตทางกายเท่านั้น ส่วนทางใจ ระบบบุญนิยม และพุทธวิธีคือทางปฏิบัติที่ถูกต้องและพอ

ข้อปฏิบัติผมยังเฝ้าดูใจของตัวเอง ภายใต้พุทธวิธี และดำรงชีวิตอยู่แบบเศรษฐศาสตร์ ชาวพุทธ มีศีลเป็นหลัก มีพ่อท่าน สมณะ สิกขมาตุ และชุมชนอโศกเป็นแบบอย่าง และ มีองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระธรรม และอริยะสงฆ์เป็นสรณะอันเกษม ในปัจจุบัน
- ทวีวงศ์ จ.พิษณุโลก -

* วิถีชีวิตของชาวอโศกไม่ยุ่งยาก ไม่ซับซ้อน เป็นชีวิตเรียบง่าย มีศีลเป็นปรกติในชีวิตประจำวัน อยากรู้ต้องมาดู มาสังเกตใกล้ชิด คบกันไปนานๆ จะรู้จักกันดีขึ้นไงล่ะ - บ.ก.

พ่อปลูกอโศกเพื่อเจ้า....ก็ไหนเจ้าว่าหมู่นี้ดี
ตอนแรกก็มีปัญหาจากทางบ้าน ต้องการให้ไปทำงานหาเงินมาใช้จ่าย ก็เลยต้องระเห็จ ไปทำงานกรุงเทพฯ ไปทำงานโรงงานเย็บผ้าได้ ๑ อาทิตย์ อยู่ไม่ได้ เพราะเขาอยู่กันแบบ ข้างนอก ไม่เหมือนชาวอโศก เราก็ทำใจไม่ได้ กินอะไรก็ไม่เหมือนมังสวิรัติ ตอนแรกว่า ไปอยู่กรุงเทพฯ จะมาหาอะไรกินที่สันติอโศก พอไปอยู่จากที่อยู่ถนนจรัญสนิทวงศ์ มาที่สันติฯ นั่งรถมาสองต่อ แต่ใช้เวลานานมาก ไกล ก็มาสันติไม่ไหว แล้วก็คิดถึงบ้าน คิดถึง ชาวสวนส่างฝัน ที่ตัวเองเคยอยู่ ก็ทนไม่ได้ ต้องกลับมาอยู่บ้าน เราก็ออกจากสวนฯ แล้ว จะกลับไปสวนฯก็ยากอยู่ เพราะเราเองก็ผิดที่ออกจากสวนฯมา เขาก็เลยมี การประชุมจะไม่ให้เราเข้าสวนฯ ให้เราอยู่บ้านทำสวนทำนาที่บ้าน แต่ยังไม่ได้ประชุม ร่วมกับสมาชิก ได้ยินแต่น้องๆในสวนฯเขาบอก พอดีเกิดอุบัติเหตุทางรถมอเตอร์ไซด์ ได้รับบาดเจ็บต้องย่างอยู่ ๒ วัน ขาเดินไม่ได้เป็นแผลใหญ่ เพราะโดนท่อไอเสียรถ จึงต้อง ไปพักผ่อนอยู่บ้านนาน ๒ เดือน

ก็ยังชั่งใจอยู่ว่าจะไปสวนฯอีกหรือเปล่า ก็กลัวคนที่สวนฯเขาจะไม่ต้อนรับ เราก็คิดวิตกไป ต่างๆนานา ฟังเท็ปพ่อท่าน และมีคำสอนจากท่านสมณะดินไทที่เขียนจดหมายตอบมา [ไปขอคำแนะนำจากท่าน] ช่วยให้ได้คิด และปลอดโปร่งมากขึ้น มาวันหนึ่ง ก็ตัดสินใจ เป็นไงก็เป็นกัน วันนี้ต้องไปสวนฯให้ได้ จึงตัดสินใจไป พอไปถึงสวนฯ ก็ไม่เป็นอย่างที่ เราคิด ทุกคนให้การต้อนรับดีอบอุ่นเหมือนเดิม จะมีเฉพาะแค่คนสองคนที่เขาไม่ชอบเรา เพราะอะไรก็ไม่รู้ เขาก็แค่ถามเราก็ตอบปกติ พอดีมีสมณะมาช่วยอบรม ท่านก็ช่วยสั่งสอน ให้รู้จักคิด ว่าคนเราจะมีความคิดแค่ว่าจะชอบ หรือไม่ชอบ แล้วไม่ทำงานด้วย ทำไม ไม่เปลี่ยนความไม่ชอบให้เป็นชอบ แล้วทำงาน สานต่อจากพ่อท่านให้เต็มที่ เต็มกำลัง ทำไมต้องมาคอยทำงานเพราะความชอบ ไม่ชอบ งานอโศกเรามีเยอะแยะ เราต้องช่วยกัน จึงมีกำลังใจในการที่จะต่อสู้ต่อไป แม้เขาจะชอบไม่ชอบเรา เราก็จะขอมาทำงาน รับใช้ ศาสนา รับใช้พ่อท่าน แม้จะไม่เต็มที่ก็ขอให้ได้มาทำตรงนี้ ถึงทางสวนฯ จะกำหนดว่า ให้เรามาช่วยอบรมเดือนละหนึ่งรุ่น เราก็จะมาช่วย เพราะใจอยากจะช่วย อยากจะทำงาน ศาสนา รับใช้พ่อท่าน แม้เพียงเศษเสี้ยวน้อยนิดก็ยังดี
- ผืนภูไพร จ.อำนาจเจริญ -

* งานบุญก็เป็นเช่นนี้... ทำงานฟรี ไม่มีค่าตอบแทน ผู้จะมาร่วมบุญกัน ก็ต้องเข้มแข็ง เมื่อเรามั่นคง คนอื่นๆก็จะมั่นใจนะ - บ.ก.

ครอบครัวอบอุ่น....ไม่ต้องวุ่นกับ "ภัยสเกต"
ได้อ่านหัวข้อ "ภัยสเกต" ในสารอโศก อันดับ ๒๒๑ พฤษภาคม ๒๕๔๗ หน้า ๑๐๘ รู้สึก ชอบและภาคภูมิใจในฐานะแม่คนหนึ่งของลูกชายวัย ๗ ขวบ โดยเริ่มแรกที่มีรองเท้า สเกตวางขาย เห็นเด็กๆคนอื่นใส่กัน ทั้งเล่นในห้างฯ และสถานที่ต่างๆ ตามประสาเด็กๆ เมื่อเห็นเด็กๆ คนอื่นมี ก็อยากมี เห็นคนอื่นเล่น ก็อยากเล่น แต่ดิฉันกับสามี มีความเห็น ตรงกันถึงอันตรายที่อาจจะเกิดขึ้น จึงไม่ยอมตามใจลูก เราช่วยกันอธิบายถึงเหตุผล ที่ไม่ซื้อรองเท้าสเกตให้ลูก ซึ่งลูกชายเป็นเด็กที่ยอมรับฟังเหตุผลของพ่อแม่ เขาจึงไม่ รบเร้าอีก ต่อมาไม่นาน ดิฉันก็เห็นข่าวของเด็กที่ล้มหัวฟาดจากการเล่นสเกต ๒-๓ ราย ในหน้าหนังสือพิมพ์ รู้สึกดีใจและภูมิใจในการตัดสินใจของตัวเองและสามี หากพ่อแม่ ทุกคนมีความละเอียดอ่อน และรู้จักให้ของเล่นที่ดี มีความเหมาะสมแก่ลูก ลูกๆของคุณ ก็จะมีพัฒนาการที่ดี ฉลาด ไม่ประสบอุบัติเหตุเหมือนที่เป็นข่าว

การเป็นพ่อคน แม่คนเป็นสิ่งง่าย แต่การป็นพ่อคนแม่คนให้ดีให้ถูกต้อง เป็นสิ่งที่ยาก ยิ่งสมัยนี้มีสินค้าล่อตาล่อใจเด็กๆอยู่หลายอย่าง ทั้งที่มีคุณและมีโทษ เราซึ่งเป็น ผู้ปกครอง ต้องรู้จักคิดพิจารณา ไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนซื้อของเล่นให้ลูกให้เด็ก หากมองลึกๆกว้างๆแล้ว สาเหตุของการบาดเจ็บของเด็ก ล้วนมาจากความเลินเล่อ ของผู้ใหญ่ทั้งนั้น จะไปโทษเด็กนั้นก็ไม่ถูก เพราะโดยธรรมชาติของเด็กแล้ว ความซน ความดื้อ เป็นธรรมชาติ หากผู้ปกครองรู้จักเข้าใจธรรมชาติ และหาหนทาง วิธีดูแล วิธีเอาใจใส่ที่เหมาะสม ก็จะเป็นการเอาใจใส่ให้เขาเติบโตขึ้นมาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต

ดิฉันรู้จักและพบเจอผู้ใหญ่หลายๆคนตามใจลูก-เด็กในทางที่ผิดๆ นึกแล้วก็สงสารเด็กๆ เหล่านั้น พวกเขาช่างโหดร้ายเหลือเกิน อยากให้สารอโศกเผยแพร่เกี่ยวกับบทบาท หน้าที่ ของพ่อ-แม่สู่ประชาชนให้มากยิ่งขึ้น เพื่อจะเป็นแนวทางในการยึดถือปฏิบัติ ที่ถูกต้อง แก่ผู้ใหญ่ทุกคนต่อไป

ดิฉันและทุกคนในครอบครัวขอขอบคุณทางทีมงาน ที่มีหนังสือดีๆ ให้พวกเราอ่าน และ ให้ข้อคิดดีๆแก่พวกเราเสมอมา ดิฉันเชื่อคำสอนขององค์พระพุทธเจ้า ที่พระองค์ตรัสไว้ว่า
"ทำดีได้ดี"
ดี ในใจ
ดี ในความรู้สึก
ดี ในผลของการกระทำ
ดี ต่อทุกสรรพสิ่ง
- ศิริกุล พยางาย จ.เชียงใหม่ -

* นับเป็นคุณพ่อคุณแม่ตัวอย่างที่ดี ที่น่าเลียนแบบมากๆ ลูกหลานของเราจะได้เติบโตอย่างปลอดภัย - บ.ก.

ยิ่งปฏิบัติ ก็ยิ่งเข้าใจชัดในกรรมวิบาก
ตอนนี้กับพ่อบ้านก็เริ่มตกลงกันได้แล้ว ถ้าอึดอัดขัดเคืองใจ ไม่ได้ดังใจดังอารมณ์ ก็ร้องไห้ มันซะเลยถ้าจิตวิรัติตัวเองไม่ทัน ดีกว่าไปว่าคนอื่นผิดศีลด้วย บางครั้งก็แก้ด้วย การทำงาน เยอะๆ เหงื่อออกมาก น้ำตาออกน้อยอย่างพระท่านว่า น้ำตาเป็นเพื่อนที่ดีที่สุด ยามที่เราอ่อนแอ เมื่อน้ำตาไหลแล้วทำให้คิดได้ ทำให้ใจสบายขึ้น แต่ก็ไม่บ่อยหรอก ที่ใช้ น้ำตาเป็นเพื่อน ส่วนมากจะตัดความคิดทันผัสสะอยู่บ่อยๆ จะพยายามฝึกฝนและ ฝึกปรือ ตัวเอง จนกว่าจะเข้มแข็ง จิตใจค่อยอ่อนน้อม สีหน้ามีรอยยิ้มตลอดเวลาให้ได้

ถือศีลตอนนี้จะไม่ค่อยร่วงเท่าไหร่ค่ะ

ศีลข้อ ๑ แม้แต่ยุงกัดก็ไล่ไปเฉยๆ ถ้ามีมดหรืออะไรมาไต่แขน ก็จะใช้ไม้ยาวๆ มาล่อออก จากแขนตัวเอง แล้วก็เอาไปปล่อยที่ใต้ต้นไม้
ส่วนศีลข้อสองก็ผ่านสบาย
ศีลข้อสามก็ผ่าน
ข้อสี่ตอนนี้รู้สึกว่าจะวิรัติตัวเองได้ดี
ข้อห้าก็มีดูทีวีบ้างบางครั้ง แต่ก็ไม่ถึงกับเสียผู้เสียคน จะพยายามเน้นดูรายการ ที่มีประโยชน์

พูดถึงความไม่เที่ยงของสังขาร เมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมาปวดฟันมาก เหงือกบวมเลยไป หาหมอ ที่โรงพยาบาลหมอบอกว่าฟันคุด ต้องถอนซี่บนก่อน ฟันล่างต้องมาถอน อาทิตย์หน้า เขาฉีดยาชาด้วยตอนถอนฟันไม่รู้สึกปวด เห็นเขาทำอยู่ แต่พอตอนเย็น แผลที่ผ่าฟันคุดนี่สิ เขาบอกเหงือกรวน กว่าจะเย็บเสร็จใช้เวลาหลายสิบนาที ตอนเย็บ นี่แหละ ดิฉันรู้สึกว่า เหมือนปลาติดเบ็ดยังไงก็ยังงั้นเลย เชือกที่ร้อยเข็ม ก็คล้ายกับ ที่เขาติดเบ็ดตกปลายิ่งนัก คิดแล้ว.....โอ้หนอกรรมชาตินี้ตามเรามาเร็วเหมือนกัน ตอนเด็ก เราเคยปลดปลาออกจากเบ็ด ปลาก็คงจะทรมานเหมือนดิฉันตอนนี้ซิหนอ ยังดิฉัน ยังรอดชีวิต แต่ปลาหารอดชีวิตไม่ ต้องมา เป็นอาหารของคนต่อไป ถึงตอนนี้ ดิฉันจะต้อง เพิ่มความระมัดระวังในการถือศีล ให้มั่นคง ยิ่งขึ้นต่อไปอีก ยิ่งไปโรงพยาบาลบ่อยๆ ยิ่งเจอ กับอาการหลายอย่างของคนทุกประเภท นี่ละหนาที่ผู้รู้ท่านบอกว่า โรงพยาบาลคือ นรกจำลองของมนุษย์ พิสูจน์บุญกุศลที่สั่งสมมา จะรอดได้อยู่ต่อ หรือจะม้วยมรณ์ ก็นรกจำลองนี้แหละ ขึ้นอยู่กับบุญกุศล และการสั่งสม ความดีจริงๆ
- พิงพวย แต้มชัยภูมิ ดินแดง กทม. -

* ศึกษาเรียนรู้วิชาพุทธศาสนา จะได้ฝึกฝนตนเองอย่างนี้ รู้แล้วทำ ยิ่งทำก็ยิ่งเข้าใจ เข้าใจตนเองก่อน แล้วจึงเข้าใจผู้อื่นด้วยไงล่ะ - บ.ก.

ทำไม? เกิดมาต้องถูกเอาเปรียบอยู่ร่ำไป!
ข้าพเจ้าชอบอ่านจดหมายจากญาติธรรมมากที่สุด เพราะทำให้ได้รู้จักกับบุคคลหลากหลาย ผู้ซึ่งพยายามจะปฏิบัติธรรมเหมือนข้าพเจ้า ได้บ้างไม่ได้บ้างก็กำลังพยายามทำ ให้พ้นจาก กิเลส แต่มันยากสุดๆ ต้องสู้กับมัน ฟาดฟันกันจนพ่ายแพ้ไปข้างหนึ่ง แต่ส่วนมากฝ่ายชนะ ก็คือกิเลสนั่นแหละ และข้าพเจ้ารู้สึกว่าชุมชนชาวอโศก เป็นชุมชนที่ทำเพื่อส่วนรวมจริงๆ ในความคิดของข้าพเจ้า พ่อท่านเป็นแบบอย่างที่ดีมากแก่ทุกคน ให้ทุกคนสามัคคี และ รวมพลังร่วมใจกันเพื่อชุมชนของชาวอโศก

แต่บางครั้งอ่านคำสอนของพ่อท่านในหนังสือสารอโศก บางครั้งข้าพเจ้าไม่รู้เรื่องเลย อาจเป็น เพราะคำที่พ่อท่านสอนอาจจะสูง และยากเกินไปสำหรับความรู้น้อยอย่างข้าพเจ้า แต่ข้าพเจ้า ก็เชื่อว่าคำสอนของพ่อท่านต้องเป็นสิ่งที่ดี

การดื่มน้ำฉี่ ข้าพเจ้าก็กำลังปฏิบัติอยู่ แม้จะแสนยากก็ตาม ส่วนศีล ๕ ปฏิบัติได้บ้าง ไม่ได้บ้าง ก็พยายามสุดชีวิต มังสวิรัติก็เช่นกัน บางมื้อจะกินแบบบริสุทธิ์ บางมื้อก็มีเขี่ยๆบ้าง

ในการดำเนินชีวิตแต่ละวัน จะรู้ว่าอันไหนผิด อันไหนถูก ทำให้บางครั้งมีหิริโอตตัปปะ ละอาย เกรงกลัวต่อบาปขึ้นมา บางครั้งรู้ว่าเราทำผิดไป ก็รู้สึกจิตใจเศร้าหมอง และเป็นทุกข์ตลอด

ทุกวันนี้ก็พยายามจะปฏิบัติตัวให้เป็นคนดี แต่บางทีสิ่งแวดล้อม และสังคมของคนรอบๆตัว ก็เห็นแก่ตัว จนข้าพเจ้าอดน้อยใจไม่ได้ว่า ทำไมชีวิตข้าพเจ้าเกิดมาจะต้องโดนคนรอบข้าง เอาเปรียบอยู่ร่ำไป
- มลิวรรณ กรุงเทพฯ -

* เพราะไม่ยอมเสียเปรียบ จึงรู้สึกว่าถูกเอาเปรียบอยู่ร่ำไป พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลปัจจุบัน เคยมีพระดำรัสว่า our lose is our gain คือ ยิ่งให้ไปยิ่งได้มา คุณมลิวรรณ คง จะเคยเห็น คนเสียสละ คนที่ให้กับใครๆได้ ดูเขามีความสุขดีจังเลยใช่ไหม เพราะจิตใจที่ให้ ย่อมสบายกว่าจิตใจที่จะเอา ฝึกให้เถิด แม้ยังไม่เก่ง ลองทำดูบ่อยๆ จะได้เรียนรู้ไงล่ะ ยิ่งถูก เอาเปรียบ ก็ยิ่งมีโอกาสได้ให้มากขึ้นนะ ที่สำคัญ ให้โอกาส ให้อภัยทั้งตัวเองและผู้อื่น - บ.ก.