- ป.ปรีดา - email: [email protected]

ถูกจับ (มือ)

จากการบอกเล่าของเพื่อนหญิงที่สนิทและคบกันมานานแสนนานคนหนึ่ง เธอเล่าให้ฟังว่า

คืนวันนั้นเลิกงานประมาณสามทุ่มครึ่ง อาศัยรถเพื่อนๆนั่งออกจากซอยรามคำแหง ๑๖ (ที่ทำงาน) มาลงที่ป้ายรถเมล์ฝั่งตรงข้ามหมู่บ้านเสรีฝั่งที่จะไปดอนเมือง สักพักใหญ่ รถ ป.อ.๓๙ มา จึงขึ้น เลือกที่นั่งตรงช่วงกลาง นั่งไปได้สักพักรถมาถึงย่านสะพานใหม่ มีกระทาชายนายหนึ่ง มานั่งข้างๆ ดูท่าทางภูมิฐาน ผูกไทค์ ถือกระเป๋าเอกสารสีดำ ดูเรียบร้อยหมดจด

แต่...โอละพ่อ รถแล่นเรื่อยมาตามถนนจนถึงช่วงเลยตลาดสี่มุมเมือง กระทาชายนายนี้ ค่อยๆ เอื้อมมือมาจับมือเพื่อนของข้าพเจ้า อาการจับอย่างแผ่วเบา นุ่มนวล บีบและกำมือไว้ อย่างอบอุ่น (ฟังดูแล้ว เพื่อนคงคิดในใจว่าอีบ้า!) เพื่อนของข้าพเจ้า กลัวมาก ส่วนคนในรถนั่งห่างๆกัน หลายคน นั่งด้านในหมดแล้ว จะร้อง หรือจะทำ อย่างไรดี แถมยังนั่งริมหน้าต่าง จะออกอย่างไรเล่า ดูท่าไปก่อน ทำใจเย็นสู้เสือ คิดว่า"เอ็งอยากจับอยากบีบก็เชิญ"

รถเมล์แล่นมาตลอดทาง จึงตัดสินใจลุกขึ้นทันที ไปนั่งอยู่ด้านหน้าใกล้ๆคนขับ ซึ่งมีกระเป๋ารถ นั่งอยู่ด้วย อย่างนี้ค่อยอุ่นใจ ใจจริงคิดจะสู้หน้านายคนนั้นอยู่เหมือนกัน คุยกันให้รู้เรื่องกันไปเลย แต่ไม่กล้า แก้ปัญหาเฉพาะหน้า เอาตัวรอดก่อนดีกว่า คงไม่ทำอะไรให้เสียหายมากกว่านี้ (นอกจาก บีบมือ) เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็นคนแบบนี้

เมื่อรถมาถึงจุดหมายที่เพื่อนหญิงคนนี้จะลง เธอหันไปมองนายคนนั้น ร้องโอ๋! ทันที รุ่นน้องชัดๆ ยังมารังแกคนแก่ได้

ฉันนั่งฟังเพื่อนเล่า รู้สึกตะหงิดๆใจมากๆ จึงถามเธอว่า นั่งให้เขาบีบมือตั้งนานทำไม หากเป็นฉัน จะรีบลุก คงไม่นั่งจมอยู่ตรงนั้นหรอกนะ จะรีบเดินไปอยู่ใกล้ๆคนขับทันที จะได้ปลอดภัย นี่มันคง สมความใคร่ไปแล้ว ว่าก็ว่านะ หากคิดแง่บวก ถือว่าให้ทานมันไป ก็แล้วกัน ใจก็สบาย เพราะแค่ถูก บีบมือเท่านั้น ไม่มีอะไรมากกว่านั้น ก็โชคดีแล้ว

ฉันฟังเธอเล่า ทำให้รู้สึกปลงว่าสังคมสมัยนี้ภัยอยู่ใกล้ตัวมาก มีมาหลากหลายรูปแบบ อย่างนึก ไม่ถึงเลยจริงๆ ไม่ว่าหญิงหรือชาย ไปไหนมาไหนต้องรู้จักระแวดระวังตัว เอาตัวรอดให้ได้เป็นดีที่สุด ให้มีสติ แก้ปัญหาด้วยปัญญา อย่างสุขุมรอบคอบ เมื่อภัยมาถึง จะได้มีสติแก้ปัญหา ขอให้ศีลคุ้มครอง ทุกท่านด้วยเทอญ

ข้อมูลจาก นง-องค์อเนก

หากท่านผู้ใดมีประสบการณ์จริงจากชีวิต สามารถส่งมายังคอลัมน์นี้ หรือส่งมาทาง e-mail ข้างต้นได้