ผูกสัมพันธ์ด้วยน้ำใจ

ความลำยากทำศัตรูให้เป็นมิตร
แต่ความสบายทำให้มิตรเป็นศัตรู

แม้คนเราจะรู้สึกเกลียดชังกันมาก่อน แต่หากได้ใช้ชีวิตลำบากร่วมกัน ยังจะผูกสัมพันธ์ เป็นมิตรได้ ในภายหลัง และในทางกลับกัน มิตรสหายที่อยู่ด้วยความสบาย อาจแตกคอกันได้สักวัน กลายเป็น ศัตรูไป

มิตรสัมพันธ์ระหว่างคนเรา จะเกิดขึ้นได้เพราะต่างเห็นอกเห็นใจซึ่งกัน

คู่รักที่เกิดจากความเห็นอกเห็นใจ มิใช่เพราะเปลือกรูปกายภายนอก จะครองรักได้ยืนยาว ต่างจาก คู่รักที่ผูกสัมพันธ์เพียงแค่รูปกาย มินานจะรู้สึกเบื่อ หย่าร้างกันไป

คนที่ก้าวเข้ามาในช่วงเวลาที่ชีวิตเราลำบาก ส่งมือมาประคองปกป้อง ให้ความรัก เมตตาสงสาร มีน้ำใจให้กับเรา เป็นความประทับใจที่เราจะไม่มีวันลืม แต่ในช่วงเวลา ที่เราเสพสุขสบาย เราจะรู้สึก กับคนที่เข้ามาหา ว่าไม่มีความจริงใจ

เพื่อนในงานเลี้ยงจะจดจำหน้ากันไม่ค่อยได้ แต่เพื่อนในคุกจำหน้ากันได้ไม่เคยลืม

สายใยแห่งความลำบากนั้นผูกสัมพันธ์ได้แน่นเหนียว ต่างจากสายใยแห่งความสบาย ที่เปราะบาง ขาดง่าย

เส้นทางร่วมทุกข์จะยาวไกล แต่เส้นทางร่วมสุขสบายจะสั้นนิดเดียว

เหมือนสามีและภรรยาที่อยู่กันอย่างกัดก้อนเกลือกิน จะครองชีวิตอยู่คู่กันไปจนแก่เฒ่า แต่สำหรับ คู่วิวาห์ที่ร่ำรวย เสพสุขสบาย จะรักเดียวยืดยาวนั้นเป็นได้ยาก ส่วนมาก จะเกิดการนอกใจ หากไม่แยกทางกันไป ก็อยู่กันอย่างอกตรมขมขื่น

ดังพจนอมตะที่ว่า.... "เพื่อนกินหาง่าย เพื่อนตายหายาก"

ยามมั่งมีเพื่อนพ้องมากหลาย ยามยากจนเพื่อนสักคนก็ไม่มี แม้หมายังเมินมอง ขอทาน จะทักสักคำ ยังไม่มี

เราพึงเรียนรู้ผูกสัมพันธ์กับคนอื่นด้วยน้ำใจ มิใช่ด้วยอามิส.... ให้ความช่วยเหลือ ซึ้งใจกว่าให้ของขวัญ หลายเท่า

ยามที่เขาทุกข์ หากได้เห็นหน้าเรา เขาจะจำหน้าอย่างนั้นไปจนวันตาย

ความจริงใจของมิตร จะรู้ได้เมื่อเผชิญความลำบากร่วมกัน ภาพลักษณ์แท้จริง เขาจะปรากฏ แล้วเรา จะตัดสินใจได้ทันที ว่าควรคบต่อ หรือระหว่างเราพอกันแค่นี้