|
แถลง นักปฏิบัติธรรมที่มีปัญหาจะไม่มีปัญญาล้างส้วมให้สะอาดได้ เพราะจิตใจจะวุ่นวายอยู่กับโครงการและแผนการต่างๆ
ที่อัดแน่นอยู่เต็มสมอง จนทำให้ขาดสติอาจถึงขั้นลืมราดน้ำเลยก็ได้ หรือทำเลอะเทอะอย่างไรก็จะไม่รู้ตัว
เพราะมัวไปฟุ้งซ่านอยู่กับวิสัยทัศน์หรือตกอยู่ในภพของงานที่ เมื่อหลงจม(อิน)อยู่กับงานที่ตนรักเลยออกนอกมรรคมีองค์ ๘ จะมีทุจริต ๓ อย่างไร ทำให้เพิ่มนิวรณ์ ๕ เพิ่มอวิชชาหนาแน่นขึ้นอย่างไร ก็หาได้ใส่ใจในพฤติกรรม ในการดำเนินชีวิตของตนเอง คงมุ่งเพ่งแต่ให้งานเสร็จตามเป้าหมายเท่านั้น จึงละเลยแม้แต่การล้างส้วมให้สะอาด ซึ่งเป็นกรรมที่สมควรทำอย่างสำคัญ ในขณะปัจจุบันนั้นๆ เมื่อล้างส้วมยังมีปัญหา การจะไปล้างอวิชชา หรือล้างกิเลส ให้เท่าทันกับทุกผัสสะ ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน ย่อมตามล้างกิเลสที่เกิดขึ้นในขณะนั้นๆ ไม่ได้แน่นอน ในงานซับขวัญชาวใต้มีชาวอโศกทั้งนักบวชและฆราวาสทั้งหมดกว่า ๖๐๐ ชีวิต ได้เดินทางไปขอแบ่งเบาความทุกข์ จากพี่น้องผู้ประสบภัย ด้วยการทำงานทุกอย่าง ที่เราจะทำกันได้ ไม่ว่าเป็นงานเก็บขยะ ล้างส้วม ล้างห้องน้ำ ตัดผม ทำอาหารเลี้ยงกัน เป็นหลัก ทั้งอาสาสมัครและผู้ประสบภัย ใครที่เป็นครูก็ไปช่วยสอนนักเรียน โดยใช้ชีวิต กินอยู่หลับนอน กางกลดกางเต็นท์ร่วมกันกับพี่น้องผู้ประสบภัย เพื่อเป็นกำลังใจ ให้พี่น้องเหล่านั้น หันมาต่อสู้ชีวิตขึ้นมาใหม่ เพราะไม่มีอะไรที่จะสูญเสีย ยิ่งใหญ่ร้ายแรง เท่ากับการสูญเสียทางด้านจิตใจ และความยากจนของชาวอโศกทั้งหลาย ก็น่าจะเป็นกำลังใจ ให้พี่น้อง ผู้ประสบภัย ได้เห็นว่า สมบัติที่สำคัญของมนุษย์นั้น ไม่ได้อยู่ที่การมีสมบัติ วัตถุข้าวของเงินทอง มากมายแต่อย่างใด แต่อยู่ที่แรงกายแรงใจที่เราจะสร้างสรรพัฒนา ตราบใด ที่เราขยันและมีสมรรถนะแจกจ่ายให้เป็นประโยชน์กับผู้อื่นได้มากเท่าไหร่ นั่นก็คือ ความมั่งคั่งร่ำรวย ที่จะอยู่ติดตัวของเรา อันเป็นทรัพย์แท้ที่โจรปล้นไม่ได้ น้ำและไฟไม่สามารถทำให้พินาศย่อยยับได้ จริงๆแล้วมหันตภัยในโลกนี้ ไม่ใช่มีแต่ภัยที่เกิดจากคลื่นสึนามิเท่านั้น แต่ภัยที่เกิดจาก ความแก่ ความเจ็บ ความตาย และความพลัดพราก จากของรัก ของชอบใจทั้งหมดทั้งสิ้น ล้วนแต่เป็นสิ่งที่เราจะเผชิญกันทุกคน ใครปลดปล่อยปลง วางออกไปได้ก่อน คนนั้นก็เข้าถึงสุดยอดสมบัติ ของพระบรมศาสดา ที่มีทั้งความสุข ความสูง ความสมบูรณ์ และความสูญ(เบา-ว่าง-สบาย)ได้ก่อนใครๆ - คณะผู้จัดทำ - - สารอโศก อันดับที่ ๒๗๙ มกราคม ๒๕๔๘ - |