งานวันเด็ก....แด่เด็กที่น่ารัก

ปี'๔๘ ย่างกรายเข้ามา งานวันเด็กเริ่มก่อตัวเป็นรูปเป็นร่าง ทีมงานประชุมกัน ด้วยความพร้อมเพรียง เพื่อเตรียมงาน"วันเด็ก" นโยบายของวันนี้ จะเหมือนทุกๆปี สำหรับโครงสร้างใหญ่ แต่ส่วนหนึ่ง ก็แปลกออกไป ตามยุคสมัย และความสำคัญ ประโยชน์สูง ประหยัดสุด อ่านมาถึงตรงนี้ คงลุ้นกัน นะสิว่า งานวันเด็กชุมชนสันติอโศก บรรยากาศเป็นเช่นไร....ใจเย็นๆ ข้าพเจ้าจะบรรยาย ให้ดื่มด่ำ กันเดี๋ยวนี้แหละ

งานถูกกำหนดขึ้นในอาทิตย์วันที่ ๙ มกราคม ๒๕๔๘ ด้วยความเมตตาของชาวชุมชน และญาติธรรม ที่ให้งบประมาณสิ่งต่างๆ จึงเกิดขึ้นได้ อย่างสมบูรณ์ คิดดูสิ... แรกๆนึกไม่ออกด้วยซ้ำว่า งานจะเกิด ขึ้นได้อย่างไร เมื่ออะไรยังไม่มี แต่พอประกาศ ไปเพียง ๓ วัน ทุกอย่างมาพร้อม.... ทั้งร้านค้าขายต่ำ กว่าทุน ร้านผักไร้สารพิษ มุมโปรดของผู้ปกครองล่ะ ร้านอาหารมังสวิรัติฟรี และซุ้มสอยดาว ผจญภัย เขียนไทย คัดไทย วาดภาพ ระบายสี ละครหุ่น ซึ่งล้วนเป็นมุมโปรดของเด็กๆทั้งน้าน....

งานเริ่มด้วยบรรยากาศที่ขลัง แบบเป็นกันเอง สมณะและสิกขมาตุออกบิณฑบาต เด็กๆ ตัวน้อยๆ เข้าแถว เตรียมของใส่บาตร กันยาวเหยียด อิ่มบุญ กันถ้วนหน้า จากนั้นพิธีกร กราบนิมนต์ สมณะ ซาบซึ้งสิริเตโช กล่าวเปิดงาน ผู้คนที่มาร่วมงาน ต่างนั่งฟังธรรมะ ที่ท่านให้ จับใจความได้ว่า "เด็กต้องกล้าทำในสิ่งที่ดี และอ่อนน้อมถ่อมตนต่อผู้ใหญ่ ส่วนผู้ใหญ่ต้องให้โอกาสเด็ก ให้เวลาเด็ก รับฟังเด็ก สร้างความอบอุ่น เมื่อเป็นเช่นนี้ ทั้งผู้ใหญ่และเด็กก็จะอยู่ร่วมกันอย่างผาสุก" การเริ่มต้น เช่นนี้ทุกปีเป็นสิ่งที่ดี ธรรมะข้อคิดดีๆ จะทำให้เราดำรงชีวิตอย่างมีสติ

สิ้นเสียง"สาธุ"ในการรับฟังธรรมจบลง ดังเป็นสัญญาณให้ผู้ร่วมงานและเด็ก เริ่มเข้าสู่บรรยากาศ ของงาน อย่างเต็มตัว เนินซุ้มสอยดาว อุ่นหนาฝาคั่ง ด้วยเด็กๆ บ้างหอบของขวัญชิ้นโต ยิ้มแทบ แก้มปริ เดินออกมา ส่วนร้านค้าขายต่ำกว่าทุน ก็แถวยาวเหยียด เพราะทุกอย่างราคา ๑๐ บาท ล้วนเป็น ของดี มีคุณค่าทั้งนั้น ซุ้มต่างๆเปิดบริการด้วยรอยยิ้ม พอๆกับผู้เข้าซุ้มต่างๆ ก็มากด้วยรอยยิ้ม ที่อบอุ่นเช่นกัน

บรรยากาศบนเวที มีการประมูลของรักของหวงของผู้ใจดี โดยเริ่มต้นด้วยราคา ๑ บาทเท่านั้น การประมูล เป็นไปด้วยความสนุกสนาน เพราะส่วนใหญ่ มือน้อยๆ เสียงเล็กๆ จะเป็นผู้ประมูลราคา ซะส่วนใหญ่ พิธีกรต้องถามผู้ปกครองข้างๆ ว่าจ่ายไหวไหม.... เรียกเสียงฮา ให้กับผู้ร่วมงาน ได้เยอะ ทีเดียว ส่วนเงินที่ประมูลได้ จะนำไปสมทบทุน ในการจัดค่ายยุวพุทธ ในกลางเดือนเมษายน ถือว่าคุ้มสุดคุ้มทีเดียว

ที่เกินความคาดหมายคงจะเป็น รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข คุณสุดารัตน์ เกยุราพันธ์ และ ทีมงาน ได้มาร่วมงาน พูดคุยกับพวกเรา เด็กๆและผู้ใหญ่ ท่านเล่าถึงบรรยากาศของเด็ก ที่ประสบภัย คลื่นยักษ์ สึนามิที่ อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา "เด็กๆ ที่นั่น สะท้อนความรู้สึก....เขาไม่ต้องการของขวัญ ในวันเด็ก แต่เขาต้องการพ่อแม่ของเขา ที่เสียชีวิตจากภัยพิบัติคืนมา" โอ้! จะมีสิ่งใดล้ำค่า เท่าการ ได้อยู่ร่วมกับ คนที่เรารัก และบูชา อย่างพ่อและแม่....สงสารเด็กคนนั้นจัง มีเด็กที่ยืนอยู่ใกล้ๆ ได้เอ่ยออกมาว่า "ช่างโชคดี ที่แม่และพ่อของหนู อยู่พร้อมหน้าหนูจะทำดี เพื่อแม่และพ่อให้มากขึ้น" อ้า....ช่างเป็นประโยค ที่ทำให้รู้สึกดียิ่งนัก.... มีการประกวด ร้องเพลง สำหรับเด็ก ที่กล้าหาญเสียงดี หรือแม้แต่เสียงไม่ดีแต่ใจถึง เวทีนี้เปิดโอกาส.... แหม.... ทำเอาเวทีมีสีสันมาก

หลังจากนั้นมีการประกาศรางวัลต่างๆสำหรับการเขียนไทย คัดไทย วาดภาพ ก็ภูมิใจยิ้มแป้น กันถ้วนหน้า....

เที่ยงเข้าสู่บรรยากาศกีฬาอาริยะ กีฬาที่ได้รับความสนใจมากที่สุด น่าจะเป็นกินวิบาก พอๆกับกีฬา ปิดตา ตีปี๊บ เรียกเสียงเชียร์กันกึกก้อง ส่วนกีฬาบูชาบุพการี ลูกป้อนข้าวแม่ เรียกน้ำตาแห่งความ ตื้นตัน ได้มากสุด....ซึ่งผู้ชนะเลิศ จะได้รับรางวัลพิเศษ คือรูปภาพ พ่อท่านเอาไว้ เป็นกำลังใจ ในการทำดี ด้วยนะ จะบอกให้ กิจกรรมนี้ น่าประทับใจ.. โดยเฉพาะผู้เป็นแม่...

สุดท้ายมาถึงช่วงปิดงานของวันนี้จนได้ สมณะกล้าตาย ปพโล กล่าวปิดงาน จากนั้น ทุกคน ต่างช่วยกัน เก็บงาน ทำความสะอาดร่วมกัน อย่างขยันขันแข็ง พรึบ...เดียว.... ทุกอย่าง คืนสู่ สภาพเดิม.... เหลือไว้เพียง ความทรงจำ ที่แสนประทับใจ นั่นไงล่า.... รอยยิ้มของเด็กๆ ของทุกคน ที่มาร่วมงาน.....

- นภาสูญ -