แด่หลวงปู่อมโล
เจ็ดสิบปีอุปสมบทหมดปัญหา
ด้วยศรัทธาคงมั่นไม่หวั่นไหว
ซ้ำเคร่งครัดปฏิบัติดีมีวินัย
ประพฤติตนน่าเลื่อมใสใจเมตตา
ยี่สิบปีในผ้าเหลืองไม่เปลืองเปล่า
หมดเรื่องเศร้าหอบหวงและห่วงหา
เก้าสิบปีปลงสังขารถึงกาลลา
ส่งหลวงปู่สู่ฟากฟ้าสุราลัย
* น้อมคำ

เขาโคขนโค
เขาโคคู่หนึ่งนั้น น้อยนัก
ขนทั่วร่างประจักษ์ มากล้น
คนรู้ทุกข์ตระหนัก น้อยแน่
คนบ่ข้ามทุกข์พ้น มากล้ำ เหลือหลาย
โลกียะยั่วย้อม มอมเมา
ลวงสัตว์โลกให้เขลา บอดบ้า
เหมือนหมาโง่งมเงา น้ำลึก
หลงเสพหลงไขว่คว้า อาจเอื้อม โลกีย์
พระโพธิสัตว์ผู้ ช่วยคน
ให้ว่ายข้ามวังวน ทุกข์แท้
เพียรสอนสัตว์สู้ทน เหนื่อยหนัก
หวังโพธิพุทธภูมิแล้ สว่างแล้ว พุทธเอย
* เป็นต้น นาประโคน

มาฆะบูชา
เพ็ญเดือนสามแจ่มฟ้ามาฆะฤกษ์
แสงธรรมเบิกฟ้าสวยด้วยความหวัง
พระรัตนตรัยครบองค์ทรงพลัง
เป็นกำลังสังคมพุทธเพื่อหยุดมาร
"พระพุทธ" คือพระพุทธองค์ผู้ทรงธรรม
"พระธรรม" นำ "ปาฏิโมกข์" เพื่อโลกศานติ์
"พระสงฆ์" คือหมู่สงฆ์ครบต้องการ
สามประสานเป็นหนึ่งที่พึ่งคน
วัน "มาฆะบูชา" ฟ้าแจ่มใส
ธรรมอำไพสว่างใจในกุศล
กิเลสมารพ่ายแพ้แก่หมู่ชน
เกิด"มรรคผล" พ้นทุกข์พบสุขจริง
บัดนี้กาลกึ่งพุทธมนุษย์เอ๋ย
เมื่อก่อนเคยมีธรรมนำทุกสิ่ง
โลกวันนี้หมู่มารระรานจริง
มาสู่สิงจิตใจหลงใหลมาร
หลงสบาย - อบายมุขทุกแห่งหน
โลกสับสนคนทุกข์หมดสุขศานติ์
มารมายาลวงล่อตกบ่อมาร
เป็นสุสานความเจริญเกินพอดี
วัน"มาฆะบูชา" ธรรมาฤทธิ์
ยังศักดิ์สิทธิ์เพียงใดในวันนี้
หวังหมู่สงฆ์ตระหนักสามัคคี
กู้ศักดิ์ศรีพุทธศาสน์ประกาศธรรม ...

* ตะวันแดง ทะเลเงิน

- สารอโศก อันดับที่ ๒๘๐ เดือน กุมภาพันธ์ ๒๕๔๘ -