คนผู้ใดที่รู้แจ้งด้วยญาณปัญญาว่า
งานที่ตนทำนั้นคือ "ความจริงอันประเสริฐ"
แม้งานนั้นจะหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน เหงื่อหยดเหงื่อย้อย
หรืองานนั้นจะหนักหนาสาหัสหฤโหดปานใด
ผู้นั้นจะเต็มใจและบากบั่น
ซึ่งแตกต่างกับผู้ยังไม่รู้แจ้งด้วยญาณปัญญา
เพราะเขาจะทำอย่างเสียไม่ได้
หรือไม่เต็มใจบากบั่น ที่สุดถึงขี้เกียจ
- สมณะโพธิรักษ์ -