อโศกรำลึก '๔๘

ชีวิตของเราช่างมหัศจรรย์...ยิ่งใหญ่
พระพุทธองค์ได้ชื่นชม ยกย่อง...เสมอๆ
มหัศจรรย์จริงหนอ...
คนมัวเมาอยู่ในรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส
กลับตั้งใจฟังทฤษฎีการเอาชนะ
เมื่อฟังแล้ว กลับนำไปปฏิบัติ
เมื่อปฏิบัติกลับได้ผล...ทีละน้อยๆ
สามารถทำให้เกิดขึ้นได้ในตน
โอหนอ.....ปาฏิหาริย์มีจริง !
เพราะเหตุนี้ ก่อนจะท้อแท้รันทด
หมดกะจิตกะใจต่อสู้
พึงสำเหนียก มิใช่ธรรมดา
ที่พระพุทธองค์ทรงอุทาน
มหัศจรรย์จริงหนอ ถึง ๓ ครั้ง
พระพุทธองค์ชมเรานะเนี่ย
อัศจรรย์ !.....อัศจรรย์ !.....อัศจรรย์ !

นี่แหละพ่อท่าน
เรื่องที่อายที่สุดในชีวิตของญาติธรรมชลอ บุญญโชติ คือ เรื่อง "งอนพ่อท่าน"

คุณชลออายมาก บอกจิ้งจก อย่าบอกใคร !

วันมหาปวารณาปี'๓๗ แถวบิณฑบาตยาวเหยียด พ่อท่านนำหน้า

คุณชลอเตรียมทองไว้ร่วมทำบุญยอดเจดีย์ที่สันติอโศก แต่ยังไม่มีเวลาถวาย จะถวายก็ใช่ที่ เพราะตัวเอง ผีเข้า งอนไม่พูดกับพ่อท่านมา ๒ ปี

"พ่อท่านคะ ชลอเค้างอนพ่อท่านค่ะ พ่อท่านช่วยหน่อยซิคะ!" อ.ณัฐพร เพื่อนร่วมแก็งค์ ขย่มต้นงอน ครั้งใหญ่

"อาตมาไม่ใช่พระเอกของคุณนะ จะทำก็ไปทำกับพระเอกที่อื่น!"

ท่ามกลางฝูงชนคับคั่ง คุณชลอบอกอายที่สุด นับตั้งแต่วันนั้น ก็หายงอนเป็นปลิดทิ้ง เมื่อเจอกระบวนท่า ของจอมยุทธ ขวานจักตอก ! สาธุๆๆ จุ๊ย์ๆๆ

การทำงานต้องปฏิบัติธรรมเป็น
สมณะลานบุญ "ถ้าเราได้ฝึกฝนจิตใจของเราดีแล้ว ปัญหาก็จะลดน้อยลง และจบที่เรา ถ้าได้เริ่มต้น แก้ไข ปัญหาด้วยตัวเองได้ ปัญหาคนอื่นก็จะแก้ไขได้ด้วยดี พยายามเอาปัญหา มาทำให้เกิดปัญญา เรามีผัสสะ เกิดขึ้น เราก็ได้พัฒนาตัวเอง อย่าเผลอใจ อย่าห่างใจ ให้มีสติอยู่กับตัวพิจารณาทุกเรื่อง อย่างมีสติ แล้วปัญญาจะเกิดขึ้นเอง"
(คัดจากสรุปรายงาน การประชุม ชมร.สาขาเชียงใหม่ ครั้งที่ ๑/๒๕๔๗ ณ พุทธสถานภูผาฟ้าน้ำ ๑๖ ม.ค. ๒๕๔๗)

สาเหตุแห่งความเจ็บป่วย
จากญาติธรรมปัณณธร วัฒนาดำรงกุล
"ปัจจุบันดิฉันป่วยเป็นโรคประจำตัวเรื้อรังมานาน ๑๐ ปี ได้กินยาของโรงพยาบาล คือยาฝรั่งที่เรียกว่า สเตียรอยด์ มีฤทธิ์กดภูมิต้านทานร่างกายในตัวมันนั่นเองแหละ ดิฉันเป็น SLE โรคเดียวกับคุณพุ่มพวง ราชินีลูกทุ่งที่เสียชีวิตไปเรียบร้อยแล้ว แต่ดิฉันก็ได้ติดตาม อ่านหนังสือ และปฏิบัติตามที่ได้อ่าน ขอขอบคุณ ที่ได้เจอ และรู้จักสันติอโศก เป็นทั้งกำลังใจ เป็นที่พึ่งที่ได้แนวทางปฏิบัติถือศีล ๕ รับประทานผัก มากๆ......"

ความเจ็บป่วยหลายครั้งเป็นกรรมเก่า แต่อีกหลายครั้งมาจากกรรมใหม่ที่ตัวเองสร้าง

เมื่อเอาแต่รักษาปลายเหตุ โดยไม่หันมา"ปรับวิธีคิด"(มโนกรรม) และเปลี่ยนพฤติกรรม การกินอยู่ หลับนอน (กายกรรม-วจีกรรม) ก็จะป่วยไม่มีหายขาด

อาหารที่สะสมสารพิษมากมาย(ซื้อกิน) การขาดการออกกำลังกาย การผิดศีลปาณาติบาต (อดีต-ปัจจุบัน)

หลายเหตุปัจจัย ทำให้มนุษยชาติร่ำรวยความป่วยไข้

อย่างไรก็ตาม ฝึกให้อภัย ไม่ถือสา จะช่วยแก้ไขได้เยอะ และทางการแพทย์ค้นพบว่า การสวดมนต์ สามารถ รักษาโรคภัยไข้เจ็บให้หายเร็วกว่าปกติหลายเท่าตัว! จุ๊ย์ๆๆ

แนวปฏิบัติแห่งชีวิต
ญาติธรรมอภิสิทธิ์ แก้วคำสอน (อ.วาริชภูมิ จ.สกลนคร) สรุปแนวทางปฏิบัติตนของตัวเอง ดังนี้
"รักษาศีล มีสมาธิ เกิดปัญญา ลดละเลิกอบายมุข ทำกสิกรรมแบบธรรมชาติปลอดสารพิษ กินอาหาร มังสวิรัติเพื่อสุขภาพ"

จิ้งจกเพิ่มอีก ๓ ตัว คือ ๑. การตั้งตบะ ๒. การเข้าร่วมกิจกรรมกลุ่ม ๓. ทำตัวให้มีประโยชน์ต่อผู้อื่น เสมอๆ จุ๊ย์ๆๆ

วิธีเขียนบันทึก
"ตี ๔ ครึ่ง จะตื่นเขียนบันทึก"
"จะเขียนบันทึกเมื่อว่าง"
"หลังอาหารกลางวันจะเขียน"
ถามว่า การเขียนบันทึกดีที่สุด ควรเป็นช่วงไหน คำตอบก็คือ เขียนก่อนนอน เพราะเป็นการปิดบัญชีงบดุลประจำวัน
ไม่ควรเขียนเมื่อว่าง เพราะจะสะเปะสะปะ
เขียนระยะแรก ลองหัดเล่าเรื่องในแต่ละวัน ถือว่า "ฝึกทักษะการเล่าเรื่อง"
เขียนระยะต่อไป อาจเขียนเชิง "พี่สอนน้อง" เชิงนี้เริ่มมีธรรมวิจัย
ใครสนใจขั้นต่อไป จดหมายถามมา จุ๊ย์ๆๆ

กิ้งก่าได้ทอง
"การพนันทุกชนิดเลิกหมดแล้วครับ สุรายาสูบก็เลิกเหมือนกัน
สร้อยทองที่สมณะ ท่านทักท้วง ผมถอดเก็บแล้วครับ....." ญาติธรรม กทม. รายงานผ่านสมณะ....สาธุ!

"สักกายทิฏฐิ" ความเห็นว่าวัตถุข้าวของสารพัดที่ชีวิตต้องการ ต้องมี ต้องเป็น เราจะเริ่มตัดทอนลงไป

เริ่มตั้งแต่สิ่งหยาบๆใหญ่ๆ

อโศกพาทำก่อนอื่นคือ การเลิกเบียดเบียนด้วยมังสวิรัติ ที่จริงการแต่งเครื่องประดับ ก็ยังเบียดเบียนอยู่ ยังแบ่งเป็น ๒ ระดับ คือ แต่งเอาสวย กับแต่งเอารวย

"เอาสวย" จะเน้นสีสรร
"เอารวย" จะเน้นราคา
อโศกพาจนเป็นฐานแรก แล้วค่อยพามอซอ ใครอยู่ฐานไหน ลองให้คะแนนตัวเอง จุ๊ย์ๆๆ

อโศกลีลา
"- ทำตัวแบบเรียบง่าย ไม่เดือดร้อนตัวเองและผู้อื่น
- แต่งตัวแบบสมถะ (ม่อฮ่อม)
- ใช้เงินประหยัดขึ้น
- ปรารภความเพียร พยายามทำงานให้มาก กินน้อย นอนพอดี
- ระงับอารมณ์โกรธ ทำใจให้วางในคำพูดนินทา ส่อเสียดคนอื่น พิจารณาคำพูด และ วาจาของตัวเอง....."

ความดีต้องมีรูปแบบ การปฏิบัติธรรมต้องมีกายสักขี ญาติธรรมผองพุทธ พวงจันทร์ (อ.เมือง จ.ตาก) มีการลีลาการดำรงชีวิตแบบชาวพุทธในหลายๆด่าน จึงนำมาเล่าสู่กันฟัง

แต่โดยสรุปก็คือ จัดการ ของกู แล้วก็มา ตัวกู นั่นเอง จุ๊ย์ๆๆ

ทิศทางของชาวอโศกกับผู้นำ
อโศกจะไปทางไหน มีนโยบายในเรื่องนี้อย่างไร ย่อมขึ้นกับผู้นำ ลองอ่านเรื่องของญาติธรรม พรรษา กุลมาตย์

"ได้อ่านพ่อท่านวิจารณ์การทำงานของศิษย์ระดับแกนนำว่า "หลงงาน หลงเงิน" รู้สึกเหมือนโดน ฟ้าผ่า เปรี้ยง ลงกลางกบาล เพราะเข้าใจมาโดยตลอดว่า ลักษณาการดังกล่าวนั้น เป็นกระแสหลัก ของอโศก ยุคโพสม์โมเดิร์น

นอกจากนี้ ยังแปลกใจอย่างยิ่งว่า อโศกเป็นพุทธนอกกระแสหลักของสังคมไทย แทนที่จะ ร่วมมือ ประสานกับ กลุ่มองค์กรอิสระจากอำนาจรัฐด้วยกัน กลับเข้าร่วมงาน ทำตามนโยบาย ของรัฐ ทั้งๆที่ อโศกชูธงบุญนิยม แต่รัฐเป็นทุนนิยม โดยเฉพาะรัฐบาลทักษิณ เป็นทุนนิยม เอื้ออาธรรม์ กระตุ้น บริโภคนิยม สุดขั้ว

แม้พุทธธรรมเป็นอกาลิโก ไม่จำกัดด้วยห้วงเวลา แต่การตีความให้สอดคล้องกับบริบทสังคม ที่เปลี่ยนแปลง อย่างรวดเร็วทุกวันนี้ ต้องใช้ความรู้สติปัญญาและจินตนาการอย่างสูง เพื่อเข้าใจระบบ ทุนนิยมที่ครอบงำสังคมให้ลึกซึ้ง อันจะนำไปสู่การรู้เท่าทัน วางบทบาทตน ให้ถูกต้อง ไม่กลายเป็นเครื่องมือ รับใช้รัฐ เอารัดเอาเปรียบประชาชน

ผมเป็น NGI-non government individual ทำสวนธรรมชาติแบบเล็กงดงาม Small is beautiful จึงอยู่ใน ขอบของอโศก ร่วมงานแบบแสวงจุดร่วม สงวนจุดต่าง

เชื่อมั่นว่า อีกไม่นานอโศกคงมีการปรับกระบวนทัศน์(paradigm)กันใหม่ เพื่อบรรลุสังคม อุดมการณ์......."

มีบางคนที่เห็นพ่อท่านเปลี่ยนวิธีการในหลายๆเรื่อง ก็ทำใจไม่ได้ สุดท้ายก็ต้องหลีกไกล ญาติธรรม บางคน เขาเชื่อมั่นตัวเองสูงมาก มีความคิดเป็นนักบริหาร ที่เสื่อมศรัทธาเลยก็มี จุ๊ย์ๆๆ

แนวทางการสู่เนื้อในอโศก
"ผมได้เข้าอบรม ณ สังฆสถานทักษิณอโศก ๒ ครั้ง ในปี ๒๕๔๗ เกิดศรัทธา และมองเห็นว่า ตรงจุดนี้แหละ ที่เรากำลังแสวงหา และพยายามปฏิบัติตนให้เป็นชาวพุทธที่ดีมาโดยตลอด และหลังจากกลับจาก ทักษิณอโศกแล้ว หากมีกิจกรรมใดของชาวอโศกจะไปร่วมทุกครั้งหากทราบ และไม่ติดภาระราชการ......"

ปลอบ สุวรรณรัตน์ (อ.ทุ่งสง จ.นครศรีธรรมราช) เป็นญาติธรรมหน้าใหม่ แต่ก็พยายามใกล้ชิด ชาวอโศก เสมอๆ ถือเป็นสิ่งที่ "ใช่เลย"

อยู่กับหมู่กลุ่ม นอกจากจะได้กำลังใจ ยังได้ขัดเกลาซึ่งกันและกัน และเกิดปัญญา ในการปฏิบัติ ต่อๆไป

นี่แหละความสำคัญของ "มิตรดี สหายดี เป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์" จุ๊ย์ๆๆ

รายงานจากสนามรบ
จากญาติธรรม ภมร เล้าสถิตย์
"การปฏิบัติธรรมยังอยู่ในฐานเดิมศีล ๕ มังสวิรัติยังทำได้เป็นปกติอยู่ จะเลื่อนขึ้นศีล ๘ ยังทำ ไม่ได้ ได้สมาทานศีล ๘ ในวันพระ และก็มีตกหล่นบ้างในข้อวิกาลโภชนา แต่จะพยายาม ทำให้บริสุทธิ์ให้ได้......"

นักปฏิบัติธรรมต้องมีลูกเล่น โดยการฝึกโน่น ฝึกนี่ ก็จะทำให้การปฏิบัติธรรมตื่นตัวเสมอ อย่าปฏิบัติ แบบเรื่อยๆ เดี๋ยวจะเฉื่อยจนเชย ! จุ๊ย์ๆๆ

ปฏิบัติธรรมไม่มีตบะ เหมือนพระไม่ใส่จีวร
ชมรมตบะหรรษาวันนี้ ขอคัดตบะเก่าๆเล่าสู่กันฟัง
คุณกฤษณา : จะสวดมนต์ทำวัตรเย็นทุกคืนก่อนนอน และกินอาหารมื้อเดียวทุกวันพระ
คุณสมศรี : จะไม่กินไข่
คุณกาญจนา : จะกินอาหารมังสวิรัติบริสุทธิ์ และจะสังวรศีลข้อ ๔
คุณผ่องศรี : จะมาวัดทุกวันอาทิตย์
คุณสุภาณี : ...... ไม่ดื่มนม ไม่กินไข่ ถือศีล ๘ กินมื้อเดียว สัปดาห์ละ ๒ วัน
คุณละเมียด : จะรักษาศีลข้อที่ ๔ ให้ดียิ่งขึ้น
คุณพยัพ : ออกกำลังกายทุกวันๆละ ๕ นาที

- จิ้งจกส์ -

- สารอโศก อันดับ ๒๘๓ พฤษภาคม ๒๕๔๘ -