มีนักบวชรูปหนึ่ง ท่านได้พูดถึงคำพังเพยทำนายอนาคตไว้ว่า
แผ่นดินจะเสื่อมทราม
แม่น้ำจะจมหาย
ใบไม้จะร่วงหล่น
ผู้คนจะสิ้นหวัง
สตังค์มีอำนาจ
ผักตลาดมียาพิษ
คนเป็นโรคจิต โรคประสาท
คนจนจะเป็นทาส
จะตายอย่างอุบาทว์
คนจะเกิดข้างถนน
ชาวปวงชนจะเป็นหนี้
ผีอบายมุขจะลุกลาม
คนรวยจนผิดศีลธรรม
โจรกรรมปล้นกลางตลาด
ความอุบาทว์แพร่เชื้อเอดส์
รักร่วมเพศ ข่มขืนฆ่า
ชาวนาเป็นหนี้สิน
คนต่างถิ่นจะครองแผ่นดิน
จะหาที่ทำกินลำบาก
จะมีลูกมากและยากจน
ผู้คนจะไม่มีความสุข
ความทุกข์จะท่วมหัว
ภูเขาไม่มีต้นไม้
ทุ่งนาร้างเป็นหาดทราย
สุดท้ายเป็นโรงงานอุตสาหกรรม
ทะเลเป็นร้อย
ดอยเป็นแสนกำลังจะสูญหาย
ไม่มีป่าไม้ ไม่มีนกไพร
ไม่มีลำธาร ไม่มีฝูงปลา
ธรรมชาติรอเวลาล่มสลาย
ในน้ำไม่มีปลา ในนาไม่มีข้าว
แต่ในน้ำมีผักตบชวา
ในท้องนามีคอนโดมีเนียม
นกไม่เคยเช่าฟ้า
ปลาไม่เคยเช่าน้ำ
แต่มนุษย์ต้องเช่าแผ่นดินที่อยู่อาศัย
แย่งซื้ออากาศเพื่อหายใจ
ยุคสมัยเปลี่ยนแปลงไป
จิตใจคนก็เปลี่ยนแปลงตาม
มีสิ่งหนึ่งไม่เคยเปลี่ยนแปลง
คือความยากจนของประชาชน ที่เป็นคนของแผ่นดิน

ผู้เขียนเป็นผู้อยู่ป่าอยู่ดอย อยู่ ณ ดอยแพงค่า ภาคเหนือของประเทศไทย ได้ฟังคำพังเพยนี้ ก็รู้สึกว่าใช่เลย ! อนาคตที่นักบวชผู้เคร่งครัดท่านนั้นพูดถึง ผู้เขียนว่าอนาคตนั้น เริ่มมาถึงปัจจุบันนี้แล้วใช่หรือไม่

แผ่นดินทุกวันนี้เสื่อมทรามหรือไม่ ? เกษตรกรเพาะปลูกโดยไม่ต้องใช้สารเคมี ยาฆ่าแมลง ในเมืองไทย จะมีสักกี่ราย ที่เห็นที่รู้ก็ดูเหมือนว่า จะมีหมู่กลุ่มของชาวอโศก เป็นกลุ่มหนึ่ง ที่ตั้งใจเอาจริงเอาจังกับ สามอาชีพกู้ชาติ อันได้แก่ ขยะเอ๋ย ปุ๋ยสะอาด กสิกรรมธรรมชาติ ไร้สารพิษ

ชีวิต ดิน - น้ำ - ธรรมชาติ สิ่งแวดล้อม ณ ลมหายใจเฮือกนี้ใกล้หมดลมเสียแล้ว ช่างน่าสงสาร จริงหนอ !

ใบไม้จะร่วงหล่น ข้อนี้อย่าว่าแต่ใบไม้เลย แม้ภูเขาก็โล้นเตียน เหมือนศีรษะพระในวันโกน

ผู้คนจะสิ้นหวัง อย่าว่าแต่ผู้คนธรรมดาจะสิ้นหวังเลย ขนาดบัณฑิตเรียนมามีปริญญา ยังพากัน ตกงาน แม้ได้ยินมาว่ารัฐบาลมีโครงการช่วย แต่ก็ไม่รู้ว่าสิ่งดีๆ ในหลายๆ โครงการ ในเมืองไทย จะเกิดได้มั้ยหนอ แต่โครงการร้ายๆเลวๆ อย่างเรื่องบ่อนคาสิโน การกีฬา บ้าผลาญชาติ การฆ่ากันอย่างอุกอาจ เช่น ทำแท้งได้อย่างถูกกฎหมาย ทำไมโครงการร้ายๆ เลวๆ กลับจะได้รับการยอมรับง่ายๆ หรือวิบากกรรมของคนไทยกำลังใกล้จะมาถึง

สตังค์มีอำนาจ ไม่ต้องดูอื่นไกล ห้างใหญ่ต่างชาติตั้งได้เกลื่อนกลาด ดาดดื่นทั่วไทย น่าเห็นใจ ร้านค้าเล็ก ร้านค้าน้อย ห้องสองห้องต้องนั่งหลับ ขับไล่แมลงวันไปวันๆ รอวันตาย ใครหนอ จะช่วยเขาได้ น่าอนาถใจ

ผักตลาดมียาพิษ คนปลูกเอามาขาย ตัวเองยังไม่กินผักที่ตัวเองปลูกเลย เพราะรู้ว่าใส่ยา สารเคมี ไปเท่าไร ไม่ต้องสงสัยว่ามะเร็งทำไมมากมายนัก

คนเป็นโรคจิตโรคประสาท มีอยู่ทั่ว ไม่ต้องกลัวว่ายาบ้าจะหาซื้อยาก ขนาดคืนเดียว ตำรวจ ตรวจเจอ คนเสพยาบ้า ๒๐๐ กว่าราย อนาคตคนไทยจะไปทางทิศไหนละเนี่ย

คนจนจะเป็นทาส จะตายอย่างอุบาทว์ให้เห็น เร็วๆนี้ก็ ๑๓ ศพ จบชีวิตอย่างอเนจอนาถ ขาดอากาศหายใจ มุ่งไปข้างหน้าแสวงหาดิ้นรน เพื่อความอยู่รอดปลอดภัยแก่ชีวิต สุดท้าย ยิ่งดิ้น ชีวิตยิ่งไม่รอด ใครนะจะรู้ปรัชญาชีวิตว่า แท้จริงชีวิตนี้หากมีศาสนานำพาชีวิต ชีวิต ก็จะเรียบง่าย สุขเย็น ชีวิตคนต้องหมั่นฝึกตนไปในทิศทางลดลกล้าจน ทนเสียดสี หนีสะสม นิยมสร้างสรร สวรรค์นิพพาน ชีวิตจะอยู่ได้อย่างเรียบง่าย และมักน้อย ไม่ด้อยในการมี ความสุขสงบ จบที่ใจเบิกบานแจ่มใส

คนจะเกิดข้างถนน แต่ก่อนก็เคยเห็นแต่สัตว์เดรัจฉานสมสู่กันข้างถนน เช่น หมา หรือสัตว์อื่น จะสมสู่ ก็มีฤดูกาล แต่ไม่นานมานี้ ผู้เขียนได้ยินมาในเมืองไทย ในวันแห่งความรัก วัยรุ่น มั่วเซ็กซ์หมู่ อยู่ตามถนน คนหรือสัตว์ก็ไม่รู้ ผู้มีภูมิธรรม มีวัฒนธรรมคงไม่ทำ วัยรุ่นที่ทำเช่นนี้ หากมีมากๆ เมืองไทยจะไปทิศทางไหน กลียุคคงไม่ไกลเกินเห็นได้ หากไม่ช่วยกัน พลิกฟื้น คืนสู่ วัฒนธรรมประเพณีที่ดีงาม

ชาวปวงชนจะเป็นหนี้ ทุกวันนี้ก็รู้ๆอยู่ว่าเราเป็นหนี้ต่างชาติเขาเท่าไร

ผีอบายมุขจะลุกลาม คนไทยคนไหนไม่ซื้อหวย ไม่ติดการพนัน ไม่เสพสิ่งเสพย์ติด ก็จะดูว่า ผิดวิถีชีวิต คนไทยไปเสียแล้ว ถูกผีอบายมุขครอบงำ แล้วยังรู้สึกภาคภูมิใจว่า ไทยทำเองอีก ไม่รู้ว่า จะตลกดีมั้ยนี่

คนรวยจนผิดศีลธรรม ยุคนี้รู้สึกจะเกินหน้านักบวช ขนาดมีสมมุติเป็นพระ ก็ยังละเรื่อง ผิดศีลธรรม มิได้เลย เพราะคนที่รวยกว่าคนรวย ก็คือ ผู้สมมติว่าพระ ไม่รู้ว่าบาป จะหนา ขนาดไหน

โจรกรรมปล้นกลางตลาด หากท่านมีตาก็จะเห็นได้ไม่ยาก ปั่นหุ้น โกงเลือกตั้ง สั่งเขาว่าผิด นี่แหละ จิตของโจร ทั้งในเครื่องแบบนอกเครื่องแบบแสบสุดๆ ปล้นกันหน้าใสๆ นี่แหละ ภัยมาถึงแล้ว

ความอุบาทว์แพร่เชื้อเอดส์ เอดส์ที่เป็นโรคร้ายไม่นานก็ตาย แต่เอดส์ที่เป็นมิจฉาทิฏฐิสิ ตายแล้ว เกิดก็ยังมาเป็นต่ออีกเลย น่ากลัวนัก รักอย่างติดเอดส์ข้ามชาติ

รักร่วมเพศ ข่มขืนฆ่า ชาวนาเป็นหนี้สิน คงได้ยินกันอยู่ประจำ

คนต่างถิ่นจะครองแผ่นดิน เดี๋ยวนี้ที่ดินของคนไทย ไปตกอยู่เป็นกรรมสิทธิ์ของชาวต่างชาติ ไม่น้อยเลย

จะหาที่ทำกินลำบาก สมัยก่อนไม่ต้องมีห้าง มีตลาดเราก็อยู่กันได้ ตื่นเช้าเข้าป่า ไปทุ่งไปนา กลับมา ก็มีของกินติดมือมาบ้านเสมอ สมัยนี้คนหลงเงิน จึงเพลิดเพลินกับการซื้อหา อยากได้ ง่ายๆ ก็เข้าตลาด เป็นทาสของความสบาย ชีวิตเรียบง่าย-อยู่ง่าย-เลี้ยงง่าย ผู้คนไม่เข้าใจ

มีลูกมาก และยากจน ผู้คนจะไม่มีความสุข คนไปหลงผิดติดกาม ไม่เชื่ออย่างที่พระพุทธเจ้า สอนว่า ผู้ตั้งใจ ประพฤติตนเป็นคนโสด เขาย่อมรู้ว่าเป็นบัณฑิต ส่วนผู้ฝักใฝ่เมถุน (คนคู่) ย่อมเศร้าหมอง คนเรามักถูกโลก ถูกธรรมชาติหลอก จึงเวียนวนทนทุกข์อยู่ร่ำไป ผู้หญิง บางคน ก็ยังไม่รู้ทุกข์ของผู้หญิง ทุกข์ของผู้หญิงก็คือ
๑. เมื่อเป็นสาว แล้วแต่งงานไปสู่สกุลแห่งสามี ย่อมพลัดพรากจากญาติของตนทั้งหลาย
๒. ผู้หญิงต้องมีระดู (ประจำเดือน)
๓. ผู้หญิงย่อมตั้งครรภ์
๔. ผู้หญิงย่อมคลอดบุตร
๕. ผู้หญิงย่อมทำหน้าที่บำเรอผู้ชาย

หากผู้หญิงนั้นตั้งใจเป็นคนโสด ทุกข์จาก ๕ ข้อ ก็จะเหลือเพียงข้อเดียว การตั้งตนเป็นคนโสด มิใช่ช่วยตน อย่างเดียว เป็นการช่วยครอบครัว สังคม ประเทศชาติด้วย โลกจะได้ไม่ต้อง แบกรับ พลโลกเพิ่มขึ้นอีก สังคม สิ่งแวดล้อมก็จะดีขึ้น เราก็จะเป็นผู้หนึ่ง ที่ไม่ทำให้โลก แตกไว ความสุขเย็นก็จะได้เกิดมีขึ้นในโลก หากหลง เสพกาม มากเมีย หลายผัว ความทุกข์จะท่วมหัวแน่

ภูเขาจะไม่มีต้นไม้ เพราะมีแต่คนมากมายไร้ศีลธรรม ภูเขาที่ไหนหัวโล้น ที่นั่นมีคนไร้ศีลธรรม เข้าไปย่ำยี

ทุ่งนาร้างเป็นหาดทราย เพราะคนไม่ขวนขวายทำกิน สุดท้ายอยากรวยไว ขายที่ให้คน ต่างชาติ ไปตั้งโรงงาน อุตสาหกรรม ลูกหลานเจ้าของที่ดินก็มีกรรม เข้าไปเป็นขี้ข้านายทุน ต่างชาติ ที่ดินก็หมดไป ความเป็นไท ก็ไม่เหลือเลย น่าอนาถหนอ

ทะเลเป็นร้อยดอยเป็นแสนกำลังจะสูญหาย ไม่มีป่าไม้ ไม่มีนกไพร ไม่มีลำธาร ไม่มีฝูงปลา ธรรมชาติรอ เวลา ล่มสลาย ทุกวันนี้สิ่งเหล่านี้เริ่มมีให้เห็นอยู่ ในน้ำไม่มีปลา มีแต่น้ำเน่า ในนา ไม่มีข้าว มีแต่หญ้า

แต่ในน้ำมีผักตบชวา ในท้องนามีคอนโดมิเนียม นกไม่เคยเช่าฟ้า ปลาไม่เคยเช่าน้ำ แต่มนุษย์ ต้องเช่า แผ่นดิน ที่อยู่อาศัย แย่งซื้ออากาศเพื่อหายใจ ทุกวันนี้ในกรุงเทพฯก็มีแล้ว ซื้ออากาศ หายใจ ชั่วโมงละ ๙๐ บาท แต่ยังไม่ถึงขนาดแย่งกัน

ยุคสมัยเปลี่ยนแปลง จิตใจคนก็เปลี่ยนแปลงไปตาม สิ่งเสื่อมทรามมีให้เห็น แต่มีสิ่งหนึ่ง ที่ไม่เคย เปลี่ยนแปลงเลย คือ ความยากจนของประชาชนที่เป็นคนของแผ่นดิน

มองไปในอนาคตที่แท้มันก็มาถึงปัจจุบันนี้แล้ว แล้วเราจะทำอย่างไร

จะช่วยกันคิดแก้ไขหรือไม่ หรือปล่อยไปตามยถากรรม

- โพธิ...ผู้ตาม -