- แม่น้ำ ลักขิตะ - โอกาสงามคือการลงมือกระทำ เราแต่ละคนย่อมประสบโอกาสงดงามบนเส้นทางชีวิต แต่ด้วยเหตุซวยหลายประการ ทำโอกาสนั้น พลาดหลุดลอย ภายหลังมาได้คิดเสียดายแทบแย่ แต่ก็เท่านั้น โอกาสผ่านพ้นไปแล้ว เสียดายให้ตายก็ไร้ประโยชน์ เราได้อะไรจากสิ่งที่ล่วงไปแล้ว?... คนเรานี่ก็แปลก ทั้งที่ไม่ได้อะไรเลย กับการคิดถึง สิ่งอันล่วงผ่าน โอกาส ที่หลุดลอยมิอาจเอาคืน แต่เรามักทับถมใจให้เป็นทุกข์ ด้วยการบริภาษ ตัวเอง ที่ไม่ฉวยโอกาสงามนั้นไว้ คนเราฉลาดเลิศก็จริง แต่บางครั้งยังโง่เบ็ดเสร็จ เมื่อโอกาสงามผ่านพ้นอย่างสุดเสียดาย... เรายังหวังพบโอกาสเช่นนั้นอีกครั้ง จึงฝันหวานไป ถึงโอกาส ในอนาคต เฝ้ารอแล้วรอเล่า จนฝันค้างในที่สุด ทั้งอดีตและอนาคตเป็นสิ่งว่างเปล่า ปัจจุบันต่างหากที่เราพึงให้ความสำคัญ จะทำอย่างไรไม่ปล่อยโอกาสงามในปัจจุบันหลุดลอย??? อย่าเป็นคนช่างเลือก... บ่อยครั้งที่โอกาสเป็นของเรา แต่เพราะความช่างเลือกโลเล ทำให้พลาดในที่สุด อย่ารอเวลา... รีบทำทันที โอกาสเป็นของเราแล้ว จะมัวชักช้าอยู่ไย เดี๋ยวก็ชวดอีกหรอก รู้จักช่วงชิง...ของดีใครก็อยากได้ หากเราอืดอาดยืดยาด มีหวังโดนคนอื่นตัดหน้าเอาไปหมด เราต้องมี ไหวพริบ ปฏิภาณ ช่วงชิงทันทีเมื่อโอกาสมาถึง เพียงเท่านี้ โอกาสแสนงามจะเป็นของเรา แต่กระนั้นอย่าได้วางเฉย รอให้โอกาสเดินมาชนเราจึงตะครุบ โลกนี้ไม่มีความสำเร็จใด ได้มาด้วย การอยู่เฉย แท้จริงแล้ว โอกาสงามคือการที่เราลงมือกระทำนั่นเอง กระทำสิ่งใดก็ตามที เมื่อเริ่มลงมือ นั่นล่ะ โอกาส เป็นของเราแล้ว ส่วนจะออกมาดี หรือเหลวเละ อยู่ที่ฝีมือเรารับผิดชอบ ปัจจุบันเราลงมือทำทันที
นี่แหละโอกาสงามที่สุด -สารอโศก อันดับที่ ๒๘๔ มิถุนายน ๒๕๔๘ - |