" ฉือจี้ " ไ ม่ มี ข ย ะ
- พระจันทร์ -

"มูลนิธิฉือจี้" เป็นองค์กรทางพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน ตั้งอยู่ในแดนดินถิ่นไต้หวัน สร้างความประทับใจ ให้แก่คณะเดินทาง ของพวกชาว "ศูนย์คุณธรรม" (ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดิน เชิงคุณธรรม) เป็นอย่างยิ่ง

ความชัดเจนที่ได้ทราบและได้เห็นก็คือ วัฒนธรรมการเก็บขยะร่วมกันในหมู่สมาชิก ที่เป็นอาสาสมัคร ของมูลนิธิฉือจี้ โดยการ สร้างแรงจูงใจในเรื่องการรักษาสิ่งแวดล้อมให้แก่โลกเป็นประเด็นหลัก และมีเหตุผล ในการหารายได้จากขยะ เพื่อสนับสนุน งานของมูลนิธิฉือจี้เป็นประเด็นต่อมา

ไม่น่าเชื่อแต่ก็ต้องเชื่อว่า การบริหารจัดการขยะของหมู่มวลสมาชิกฉือจี้นั้น ไม่เพียงแค่สร้างความสะอาด และความเป็น ระเบียบเรียบร้อยให้แก่องค์กร แต่ยังสามารถสร้างรายได้สนับสนุน "สถานีโทรทัศน์ ต้าไอ้" ซึ่งเป็นสถานีโทรทัศน์ ผ่านดาวเทียม ถ่ายทอด วัฒนธรรมของฉือจี้ไปทั่วโลก

ในวันที่คณะของเราไปเห็น เราทึ่ง ตะลึง ซาบซึ้ง จับใจ ในความขวนขวายของคนที่นั่น ไม่ว่าจะเป็น คนที่มีร่างกาย เป็นปกติ หรือแม้กระทั่งคนพิการ ไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่ไปจนกระทั่งเด็กน้อยวัยอนุบาล ที่สาละวน กับการนั่งแยกขยะ กันอย่างใจเย็น หญิงผู้หนึ่ง หยิบหนังสือเก่าๆจากกองขยะ ขึ้นมาบรรจงฉีก ทีละแผ่น ใช้กรรไกรตัดกระดาษแยกส่วนที่เป็นสี และส่วนที่เป็น ขาวดำออกจากกัน สอบถามได้ความว่า ส่วนที่เป็นกระดาษสีนั้น เมื่อนำไปขาย จะไม่ได้ราคา เท่ากระดาษขาวดำ ก็ได้แต่นึก อนุโมทนา กับจิตใจ ที่ประณีตของนาง

ในที่ทำงานแยกขยะ ณ วันนั้น เราได้เห็นเด็กๆนั่งง่วนอยู่กับงานอย่างเดียวกับผู้ใหญ่ เด็กก็ทำได้ เท่าที่เด็กทำได้ แม้ไม่ได้ งานมากนัก แต่ได้ปลูกฝังนิสัยใฝ่งานให้กับเด็กเป็นอย่างดี เราได้เห็นเส้นทาง อนาคต อันยาวไกล ไพศาลของฉือจี้ ว่าถึงอย่างไร ก็จะไม่ตีบตัน แต่จะต้องเติบโต เนื่องจากผู้ใหญ่มองเห็นการณ์ไกล ยอมให้เด็กๆ ทำงานร่วมด้วยอย่างยินดี และมีความสุข ผู้ใหญ่ ที่ไม่รู้สึกรำคาญความเป็นเด็ก คือ ผู้ใหญ่ที่เด็ก ไม่รู้สึกรำคาญ ที่จะทำงานร่วมด้วย ผู้ใหญ่ในลักษณะเช่นนี้ ย่อมถือว่า เป็นผู้ใหญ่ที่มีวิสัยทัศน์โดยแท้

รวมความว่า ชาวฉือจี้ไม่มีขยะ เขาจะนำทุกสิ่งทุกอย่างมาทำให้เป็นประโยชน์ใหม่ได้เสมอ แม้กระทั่ง คน ก็ได้รับ การฝึกตน ขวนขวาย ไม่ให้กลายเป็น "คนขยะ"

-สารอโศก อันดับ ๒๔๗ กันยายน ๒๕๔๘ -