บรรลุธรรมด้วยการเขียน (ภาคที่ ๒) (ตอนที่ ๑)

พิสูจน์มาแล้วว่าเป็นจริงข้าพเจ้าจำได้ว่าเคยเขียนบทความนี้ เมื่อ ๒๐ กว่าปีที่แล้ว สมัยที่สารอโศกยังเป็นฉบับโรเนียวพับครึ่ง

ภายหลังการเขียนบันทึกประจำวันทุกคืนก่อนนอนเป็นเวลา ๑ ปี ขณะทำงานทางโลก ข้าพเจ้าเริ่มค้นพบตัวเองว่า เป็นนักเขียนได้ และเขียนได้มากมายในแต่ละวัน เหมือนเขื่อนแตก !

มีจดหมายเข้ามาฉบับหนึ่ง เป็นผู้สนใจธรรมะแต่ได้เขียนในเชิงชื่นชมการใช้กำลัง ทำนองว่าต้องติดอาวุธ มิฉะนั้น เราไม่สามารถ เปลี่ยนแปลงประเทศชาติได้

ช่วงนั้นยังมีไม่กี่คนที่ทำหน้าที่ตอบจดหมายให้กับคนนอก ข้าพเจ้าตอบกลับไปด้วยลายมือ ๓๐ หน้าเต็ม (กระดาษ A4) ซึ่งต่อมาพ่อท่านได้คัดลงใน "ตอบปัญหาผ่าเปรี้ยง"

ส่วนคนๆนั้นหลังจากได้รับจดหมายก็ไม่ได้รับทราบข่าวคราวอีกเลย !

เมื่อข้าพเจ้ากับท่านสมณะติกขวีโรและคณะไปถ่ายรูปการฆ่าวัว ในช่วงที่เรามีงานปลุกเสกฯ ที่ศีรษะอโศก

กลับมาก็ได้เขียน "ฝันร้ายเมื่อเที่ยงคืน" โดยใช้เวลาเพียงคืนเดียว เขียนแบบม้วนเดียวจบ

ในยุคที่อโศกเจ็บป่วยกันมาก พ่อท่านชี้ว่าเป็นเพราะ "จิต" จิตมีอิตถีย่อมสร้างปรากฏการณ์มายาต่างๆมากมาย

ข้าพเจ้าเคยเรียน "จิตวิทยาทั่วไป" ว่าด้วย "กลไกป้องกันตนเอง" (Defense Machanism) จึงได้นำมาขยายโดยเอาพฤติกรรม ที่มีอยู่จริงในขณะนั้นมาอธิบาย ชื่อว่า "เหมือนจะบดหัวใจให้เป็นแผล"

มีญาติธรรมท่านหนึ่งคุยกับท่านสิริจันโท ทั้งๆที่มีความรู้กลับมองธรรมะในเรื่องอิทธิปาฏิหาริย์ เชื่อในเรื่องพลังจิตของจักรวาล เชื่ออำนาจภายนอก ที่มีพลังดลบันดาล

ข้าพเจ้าจึงได้เขียน "แก่นแท้แห่งพลัง" เล่าการปฏิบัติธรรมเป็นขั้นตอน และรวมถึงการสร้างพลังจิตอย่างสัมมาทิฐิ

ช่วงที่พ่อท่านได้แยกตัวออกจากเถรสมาคม มีนโยบายพิมพ์หนังสืออโศก ๓ เล่ม พร้อมกัน "ค่าอย่างไรที่สังคมนิยม" เป็น ๑ ใน ๓ เล่ม ที่พ่อท่านคัดมาพิมพ์แจก หนังสือเล่มนี้เป็นการตกผลึกจากการเรียนมนุษย์วิทยาและสังคมวิทยาของข้าพเจ้า

ในช่วงที่อโศกเราเริ่มออกวารสารรายเดือน นักเขียนยังน้อย ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเขียนบทความในหลากหลายรูปแบบ นามปากกาสารพัด เพื่อช่วยกันเติมเนื้อหาให้สมบูรณ์

ข้าพเจ้าเขียนส่งท่านสิริจันโท เก็บไว้เป็นเสบียงกรังมากมาย

ผลงานหลากหลายที่เห็นเป็นรูปธรรม ที่เล่าสู่กันฟังนี้ เพื่อจะยืนยันว่า เขียนได้จริง มีตัวตน มีผลงานจริง

อย่าว่าแต่ท่านผู้อ่านจะแปลกใจเลย ข้าพเจ้าเองก็อดที่จะมหัศจรรย์ตัวเองไม่ได้ ว่าทำได้ถึงขนาดนี้ !

ความลับของฟ้าอยู่ที่ไหน?

ข้าพเจ้าไม่ใช่นักอ่าน แต่ข้าพเจ้าชอบพิจารณาตัวเอง อ่านตัวเองมากกว่า

ข้าพเจ้าไม่สนับสนุนการเขียนบทความธรรมะ เพราะมิใช่เรื่องง่าย แต่ควรมีการตกผลึกตัวเองก่อน

บรรลุธรรมด้วยการเขียน จึงอยากให้เริ่มที่..... "การบันทึกประจำวัน"

- สิเนรุ -

(โปรดอ่านต่อฉบับหน้า)