|
บรรลุธรรมด้วยการเขียน (ภาคที่ ๒) (ตอนที่ ๒) อานิสงส์แห่งการเขียนบันทึก หากท่านผู้อ่านจะย้อนไปดูสารอโศกฉบับโรเนียวว่าด้วยเรื่องหัวข้อนี้อีกครั้ง ก็จะเป็นการดีมิใช่น้อย เพราะได้สาธยายเหตุผล และความจำเป็นไว้มากมาย ข้าพเจ้าขอตกผลึกอีกครั้ง โดยไม่ย้อนทบทวนอ่าน เพื่อคัดแต่แก่นเนื้อให้มากขึ้นอีก ๑. เป็นอาวุธชนิดใหม่ในการต่อสู้กับกิเลส ในสมัยก่อนเราไม่มีตัวอักษรใช้กันแพร่หลาย การเจริญฌาณ การฝึกธรรมวิจัย การฝึกสติปัฏฐาน จึงเป็นได้แค่ "มโนกรรม" "การเขียน" จึงเป็นความเข้มข้นที่มากขึ้นอีกหลายเท่า จาก"อรูป" สู่ "รูป" จาก"มโน" สู่ "กายกรรม" ในยุคโลกาภิวัตน์ สิ่งที่ช่วยให้การปฏิบัติธรรมมีพลังมากขึ้น เป็นนวัตกรรมใหม่ เป็น Brother son Sister moon ก็คือ "การเขียนบันทึก" กับ "การฟังเท็ป" เท็ปก็คือ พระอานนท์สมัยใหม่นั่นเอง ที่มีพลังความจำเป็นเลิศ และ "การเขียนบันทึก" ก็คือ "ธรรมวิจัย" อันทรงพลัง! ๒. เป็นระบบ Two in One หมายความว่า ทำเรื่องเดียว
แต่จะได้หลายๆอย่างไปพร้อมกัน ในการปฏิบัติธรรมเราก็จะมีระบบทูอินวันในหลายๆเรื่อง อาทิเช่น สรุปก็คือ รอบตัวเรา เขาเพิ่มศักยภาพของการทำงานกันทั้งนั้น เราจะอยู่นิ่งเฉยได้อย่างไร ๓. เพิ่มเวลาให้แก่พระพุทธเจ้า ปัญหาก็คือเราจะทำอย่างไร
ให้จิตใจอยู่กับธรรมะได้มากที่สุด ๔. เป็นรูปธรรมที่จับต้องได้ ไม่ใช่คิดลอยๆ เรื่อยๆ เบาๆ บางๆ! หลายๆท่านไม่เห็นความสำคัญของการเป็น"มนุษย์" ขณะที่พระพุทธองค์ทรงยืนยันว่า เป็นความยากเหลือแสน เพราะเหตุนี้ การเกิดเป็นมนุษย์จึงเป็นนาทีทองของชีวิตที่ต้องรีบทำคะแนน สั่งสมความดี เรื่องนี้พุทธศาสนิกชนส่วนใหญ่ ก็ยังเข้าใจไปอีกทางหนึ่ง พระโพธิสัตว์ขณะรอจุติ ก็จะสถิต ณ สวรรค์ชั้นดุสิต เป็นภาวะนิ่งสงบเฉย แต่สรุปความจากพ่อท่าน ก็จะได้ว่า "ปฏิบัติธรรมได้ต้องเป็นมนุษย์"เท่านั้น เพราะมนุษย์มีกายเนื้อ มีรูปขันธ์ การฝึกอิทธิบาท การฝึก สติปัฏฐาน การฝึกมรรคองค์ ๘ หากไม่อยู่ในร่างมนุษย์ ย่อมฝึกไม่ได้ ! กายเนื้อ จึงคือ ขอบรั้ว เป็นเขตแดน เพื่อให้เราได้ฝึกธรรมะ และกายเนื้อก็จะเป็นเครื่องมือหรืออุปกรณ์ในการบังคับจิต
ไปสู่ ทิศทางที่ชอบ พลังความคิดที่กลั่นออกมาเป็นตัวอักษร คือการตกผลึกกายเนื้อของความคิด - สิเนรุ - - สารอโศก ฉบับที่ ๒๘๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๘ - |